לאָנדאָן איז ווידער גרויס ווי אין יאָר 1939

London is Just as Big as in 1939

Getty Images

פֿון גענאַדי עסטרײַך

Published January 23, 2015, issue of February 23, 2015.

די סטאַטיסטיקער טענהן, אַז אין די ערשטע טעג פֿונעם איצטיקן יאָר האָט די באַפֿעלקערונג פֿון לאָנדאָן דערגרייכט 8.615 מיליאָן נפֿשות. פֿאַר וואָס איז די דאָזיקע צאָל, גאָר ניט קיין קײַלעכדיקע, אַזוי וויכטיק מע זאָל וועגן דעם שרײַבן? ווײַל פּונקט אַזוי גרויס איז געווען די לאָנדאָנער באַפֿעלקערונג ערבֿ דער צווייטער וועלט־מלחמה, ווען בלויז איין כּרך, ניו־יאָרק, איז געווען מער באַפֿעלקערט, איידער די בריטישע קרוינשטאָט. פֿון דעסטוועגן, דערגרייכנדיק אַפֿילו ווידער איר פֿאר־מלחמהדיקע צאָל אײַנוווינער, גייט לאָנדאָן ניט אַרײַן אין דער ליגע פֿון די גרעסטע צוואַנציק שטעט.

די וועלט זעט אויס איצט אַנדערש, און לאָנדאָן האָט אויך אַן אַנדער פּרצוף. אויב אין 1939 זײַנען נאָר 2.65 פּראָצענט תּושבֿים געבוירן געוואָרן אין אויסלאַנד, דערגרייכט הײַנט דער דאָזיקער אינדעקס ביז 37 פּראָצענט. שוין אָפּגעשמועסט, וואָס דער גרעסטער טייל לאָנדאָנער געהערן ניט, לויט דער אָפֿיציעלער קלאַסיפֿיקאַציע, צו דער קאַטעגאָריע פֿון „ווײַסע בריטאַנער‟.

בינו־לבינו, איז דאָס לעבן אין דער שטאָט געוואָרן בעסער און, דער עיקר, לענגער. אין 1939 האָבן די לאָנדאָנער געקענט דערוואַרטן, אַז זיי וועלן דערלעבן ביזן עלטער פֿון 62 יאָר. הײַנט קען מען גאַנץ רעאַליסטיש האָפֿן צו בלײַבן אויף דער וועלט צוויי יאָרצענדליק לענגער. פֿאַרשיידענע גורמים העלפֿן צו פֿאַרלענגערן די צײַט אין דעם עולם־הזה. דער וויכטיקסטער פֿון זיי איז די נאַציאָנאַלע מעדיצינישע סיסטעם, וועלכע באַדינט אַלעמען אומזיסט, אָבער „גאָר אומזיסט‟ קענען עס ניצן די לײַט, וואָס זײַנען 60 יאָר אַלט צי עלטער. ס’איז זייער וויכטיק, אַ שטייגער, אַז מענטשן פֿון אַזאַ עלטער צאָלן קיין פּרוטה ניט פֿאַר אַלע נייטיקע רפֿואות.

און כּלערליי „קלייניקייטן‟ העלפֿן אויך; למשל, ס’איז, אין תּוך אַרײַן, ניט קיין געפֿערלעכע שטאָט, מע קען אין איר רויִק אַרויסגיין אויף דער גאַס. אין יאָר 1939 זײַנען אויף די גאַסן פֿון לאָנדאָן געשטאָרבן 1,187 לײַט. אין 2014 איז די צאָל טראַגישע אינצידענטן געווען 132. דאָס הייסט, פֿאַרשטייט זיך, ניט, אַז לאָנדאָן האָט אין גאַנצן ניט קיין געגנטן, פֿון וועלכע מע דאַרף זיך האַלטן וואָס ווײַטער, בפֿרט ווען עס ווערט פֿינצטער.