ייִדיש־סטודענטן װאָס זענען שױן אין די יאָרן

Heritage Yiddish Speakers Return to the Classroom

Yehuda Blum

פֿון איציק בלימאַן

Published July 03, 2016, issue of June 25, 2016.

(די 2 טע זײַט פֿון 2)

נישט געקוקט אױף די אַלע שװעריקײטן איז ייִדיש בײַ זײ טיף אײַנגעבאַקן — אַ שפּראַך װאָס זײ האָבן זיך נאַטירלעך אױסגעלערנט פֿון טאַטע־מאַמע אין די קינדער־יאָרן. דערפֿאַר קומט אױס צו הערן בײַ זײ אַזעלכע אַלטע װערטער, דער עיקר אַמעריקאַניזמען, װאָס זענען אַ מאָל געװען זײער פֿאַרשפּרײט אָבער הײַנט קלינגען זײ שױן אַ ביסל אַלטמאָדיש. איך האָב זײ עטלעכע מאָל געפּרוּװט אױסלערנען די פֿאַרשידענע ייִדישע װערבן װאָס דעקן זיך מיטן ענגלישן „to like“ („איך האָב דאָס ליב“, „דאָס געפֿעלט מיר“, „דאָס עסן שמעקט מיר“), אָבער די סטודענטן האָבן װײַטער געניצט דעם װערב „גלײַכן“ („איך גלײַך דעם פֿילם“). אַז אַ מענטש קען זײַן אַ „חתונה־געהאַטער“ איז זײ געװען פֿרעמד; זײ האָבן בעסער געװאָלט ניצן „פֿאַרהײראַט“. אײן סטודענטקע האָט געניצט די פֿראַזע „אַ פֿולע“ (ד”ה, „אַ סך“) און אַנדערע װערטער, װאָס זי האָט געירשנט פֿון אירע עלטערן, װאָס זענען געבױרן געװאָרן אין דער ליטע.

איך בין זײער צופֿרידן, װאָס דער אַרבעטער־רינג האָט מיר געגעבן די געלעגנהײט צו לערנען אַזאַ פּרעכטיקע גרופּע סטודענטן, בײַ װעמען איך האָב זיך אַלײן אַ סך אױסגעלערנט — נישט נאָר װעגן דער ייִדישער שפּראַך, אָבער אױך װעגן װי אַזױ אָנצופֿירן מיט אַ קלאַס, װוּ נישט אַלע סטודענטן רעדן די שפּראַך אױפֿן זעלבן ניװאָ. איבער אַכט טאָג מאָנטיק הײבט זיך אָן די זומער־פּראָגראַם בײַם ייִװאָ, װוּ איך װעל זײַן דער לערער פֿון גראַמאַטיק אױף דער דריטער מדרגה. כאָטש דער קורס װעט האָבן אַ סך מער סטרוקטור און די סטודענטן װעלן זײַן מער איבערגעגעבן זײערע לימודים, בין איך זיכער, אַז מײַן איבערלעבונג מיט די עלטערע ייִדיש־רעדערס װעט מיר שטאַרק צו ניץ קומען.