אין נאָוועמבער, האָט דער באַקאַנטער בריטישער אַקאַדעמישער פֿאַרלאַג „בריל‟ אַרויסגעגעבן אַ נײַע קריטישע אויסגאַבע פֿון אליהו בחורס באַרימטן אַלט־ייִדישן ריטערישן ראָמאַן „באָווע־בוך‟, באַגלייט מיט אַ קאָמענטאַר פֿון ד״ר קלאַודיאַ ראָזענצווײַג — אַ לעקטאָרין פֿונעם בר־אילן־אוניווערסיטעט, וועלכע ספּעציאַליזירט זיך אין דער מיטל־עלטערלעכער ליטעראַטור.
אין דער נײַער אויסגאַבע ווערן פּרטימדיק באַשריבן פֿאַרשיידענע וואַריאַנטן פֿונעם טעקסט, אַרײַנגערעכנט די אָפּגעהיטע כּתבֿ־ידן און געדרוקטע ביכער. די אַמאָליקע פֿאַרלעגער האָבן צומאָל געביטן אליהו בחורס אָריגינעלע פֿערזן אָדער צוגעגעבן אייגענע עלעמענטן צו דעם ראָמאַן. ראָזענצווײַג גיט אויך איבער אַ סך אינפֿאָרמאַציע וועגן דעם מחברס ביאָגראַפֿיע און וועגן דעם בכּבֿודיקן אָרט, וואָס „באָווע־בוך‟ פֿאַרנעמט אין דער אייראָפּעיִשער ליטעראַטור בכלל און בפֿרט אין דער ייִדישער ליטעראַרישער טראַדיציע פֿון איטאַליע, וווּ אליהו בחור האָט אַרויסגעגעבן זײַן ראָמאַן אין 1507.
דער אָריגינעלער אַלט־ייִדישער טעקסט ווערט באַגלייט אין דער נײַער אַקאַדעמישער אויסגאַבע מיט אינטערעסאַנטע לינגוויסטישע און היסטאָרישע באַמערקונגען. דער אָריגינאַל ווערט נישט איבערגעזעצט אויף ענגליש, דערפֿאַר קאָן דאָס בוך קומען צו נוץ די גוטע קענער פֿון ייִדיש, בפֿרט די ספּעציאַליסטן, וואָס קאָנען פֿאַרשטיין דעם אַלטן מערבֿדיקן דיאַלעקט און אליהו בחורס אויסלייג. למשל, „מיט זיינר קראפֿט די שטארק אז אייזן‟ איז דער טײַטש אויף דער הײַנטצײַטיקער ייִדישער שפּראַך פֿון מיזרח־אייראָפּע „מיט זײַן קראַפֿט, וואָס איז שטאַרק ווי אײַזן‟. אַן ענגלישע איבערזעצונג פֿון „באָווע־בוך‟ האָט דזשערי סמיט אַרויסגעגעבן אין 2003. משה חפֿץ האָט אינעם יאָר 1962 איבערגעזעצט דעם גאַנצן ראָמאַן אויף דער מאָדערנער ייִדישער כּלל־שפּראַך; דער אַרגענטינער ייִדישער קולטור־קאָנגרעס האָט עס פֿאַרעפֿנטלעכט אין בוענאָס־אײַרעס ווי אַ טייל פֿון דער באַקאַנטער סעריע „מײַסטער־ווערק פֿון דער ייִדישער ליטעראַטור‟. חפֿצס איבערזעצונג קאָן מען אַראָפּלאָדן פֿון דער אינטערנעץ אָדער באַשטעלן אַ פּאַפּיר־קאָפּיע אויף דער וועבזײַט פֿון דער ייִדישער ביכער־צענטראַלע אין אַמהערסט.
הגם „באָווע־בוך‟ איז באַגרינדעט אויפֿן אַנגלאָ־נאָרמאַנדישן ראָמאַן וועגן „סער בעוויס פֿון האַמפּטאָן‟, איז עס בעצם אַן אָריגינעל ווערק, באַאַרבעט לויט דער איטאַליענישער פּאָעטישער טראַדיציע און אויפֿן סמך פֿון אַנדערע אַלט־ייִדישע עפּישע ביכער. אַנדערע אייגנאַרטיקע ווערסיעס פֿונעם דאָזיקן ראָמאַן, וועלכער איז געווען זייער פּאָפּולער אין דער מיטל־עלטערלעכער תּקופֿה, האָבן זיך בערך אין דער זעלבער צײַט באַוויזן אויף רוסיש, אירלענדיש, איסלענדיש און אַ צאָל אַנדערע שפּראַכן. אין זײַן וואַריאַנט, האָט אליהו בחור אויף אַ טשיקאַוון שפּילעוודיקן אופֿן באַזײַטיקן די קריסטלעכע עלעמענטן און פֿאַרוואַנדלט די העלדן פֿון אַ טיפּישער ריטערישער מעשׂה אין כּמו-ייִדן.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.