מוניעלע, מײַנער אַ גוטע פֿרײַנד פֿון די קינדער־יאָרן נאָכן חורבן, דערציילט מיר די מעשׂה ווי אַזוי ער און זײַן פֿרוי פֿײַגעלע זײַנען אָנגעקומען צו אַ קאַנדאָמיניום אויף דער פֿיפֿטער עוועניו אין ניו־יאָרק, צווישן די גרויסע גבֿירים אַדירים, וווּ די פֿענצטער כאַפּן אַ בליק אויף „צענטראַל פּאַרק‟ אין אַ הויז מיט שומרים וואָס לויפֿן ווי די פֿאַרסמטע מײַז עפֿענען די טיר ווען מוניעלע און פֿײַגעלע שטײַגן אַרויס פֿון זייער לימוזין, האַלטן פֿאַר זיי די דרײענדיקע טיר, קלײַנטשען זיך און בוקן זיך ווי פֿאַר אַ קעניגלעכער סוויטע, פֿירן זיי צו צום ליפֿט ווי מען פֿירט חתן־כּלה צו דער חופּה, און דער בחור וואָס פֿירט די ליפֿט באַגריסט זיך מיט זיי חניפֿותדיק און מיט גרויס דרך־ארץ, ער האַלט פֿאַר זיי אָפֿן די טיר ביז זיי שטײַגן אײַן און וואַרט ביז זיי שטײַגן אויס, שמייכלט אַ האָניק זיס שמייכעלע און ווינטשט זיי אַל דאָס גוטס.
איז ווי איז דאָס פּאָרפֿאָלק אָנגעקומען צו די הויכע פֿענצטער פֿון דער פֿיפֿטער עוועניו, כּמעט בשכנות מיט אונדזער, מ’שטײנס געזאָגט פּרעזידענט טראַמפּ, אַן אָפּשטאַמיקער פֿון דער דײַטשער דרומפּף משפּחה… איז די מעשׂה אַזאַ.
מיט אַ קימא לן יאָר צוריק, האָבן מײַנע גוטע פֿרײַנד באַשלאָסן אָפּצוקויפֿן אַ דירה אויף דער פֿיפֿטער עוועניו. און פֿאַרוואָס נישט? מזומן פֿעלט נישט, ביזנעס גייט גוט, אַלע קינדער אויסגעגעבן, וואָס פֿעלט? בלויז אַ וווינונג צווישן די געלט־אַריסטאָקראַטן, די בעלי־כּיס. האָט מען זאַטאַשטשעט אַ דירה אין די הויכע פֿענצטער, גייט מען אויף באַשוי פֿאַר דער הויז־פֿאַרוואַלטונג.
די חבֿרה אַמעריקאַנער מאַגנאַטן אין דער הויז־פֿאַרוואַלטונג דערזעען מיט אַ מאָל פֿאַר זיך אַן עלטער פּאָרפֿאָלק וואָס זעען אויס אַנדערש, רעדן ענגליש אַנדערש, קלײדן זיך אַנדערש און האַלטן זיך אַנדערש. דערצו קלײדן זיי זיך נישט אין „קרישטשיאַן דיאָר‟ קליידונג.
די פֿאַרוואַלטונג האַלט אַן אויג, אַ פּנים, ס’זאָל זיך חלילה נישט אַרײַנכאַפּן צווישן זיי פֿרעמד בלוט וואָס וועט זיך נישט אַזוי גוט אַרײַנפּאַסן צווישן די אויסדערווײלטע, אויסגעסטרויעטע גבֿירים. זיי דערגייען אַז דאָס פּאָרפֿאָלק איז גרייט אָפּצוקויפֿן די דירה אויפֿן הויכן שטאָק. וואָס טוט מען? ווי גיט מען זיך אַן עצה? די הויז־ביוראָקראַטן דאַרפֿן אַנטשײדן צי די נײַע קונים זײַנען טאַקע ראוי, זײַנען ווערדיק אָפּצוקויפֿן די מיליאָנערסקע דירה אויפֿן הויכן שטאָק. הייבט מען אָן די אינקוויזיציע:
„איר מוזט פֿאַרשטיין, ליבע לײַט, אַז מיר דאָ אין הויז באַשטייען פֿון רובֿ מענטשן וואָס האַלטן זיך אָפּ פֿון אויסשטאַרצן בײַ יענעם די אויגן. מיר קלײדן זיך באַשײדן, האַלטן זיך אָפּ פֿון בלישטשעדיקער צירונג און אַלץ מיט פּשטות, סקראָמנע, מיט אַ גוטן גוסט, גוטע מאַניערן און גוטער שכנותדיקער אויפֿפֿירונג.‟
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.