[איינער פֿון אַ סעריע טשיקאַווע רעקלאַמעס פֿון די פֿאָרווערטס־אַרכיוון, צוזאַמען מיט זייער היסטאָרישן קאָנטעקסט.]
לכתּחילה געדרוקט: דעם 22סטן סעפּטעמבער 1959
הגם ס׳רובֿ אַמעריקאַנער ייִדן קויפֿן הײַנט גרייט געמאַכטן כריין אין געשעפֿט, בפֿרט פֿון דער פֿירמע „גאָלדס‟, איז אָבער ניט אַלעמאָל געווען אַזוי.
בײַ אַ סך בעלי־הביתטעס איז דאָס צוגערייטן כריין געווען אַ שווערע עובֿדה. קודם, דאַרף מען צעשנײַדן און אָפּרייניקן דעם כריין־וואָרצל און אים גוט צערײַבן. אַזוי ווי בײַם שנײַדן ציבעלעך, קומט אַרויס ווען מע צערײַבט כריין אַ כעמיקאַל, וואָס קיצלט די נאָז און רופֿט בײַ די אַרומיקע לײַט אַרויס טרעטן.
געגרינדעט אין 1932 אין ברוקלין דורך טילי און הײַמאַן גאָלד, איז „גאָלדס‟ געווען איינע פֿון די ערשטע פֿירמעס מאַסנווײַז צו פֿאַבריצירן כריין. אין זייער דירות־הויז פֿלעג טיליע מיט דער האַנט צערײַבן דעם כריין און אים אַרײַנטאָן אין סלויען. דערנאָך פֿלעגט זי צוקלעפּן עטיקעטן, ניצנדיק אַ פּאַסטע געמאַכט פֿון וואַסער און ווייץ. צום סוף איז די אַרבעט אַריבער אין אַ פֿאַבריק און אין גיכן איז כריין שוין מער נישט געווען בלויז אַ געווירץ צו באַגלייטן געפֿילטע פֿיש, נאָר אַ באַליבטער געווירץ־סאָס אין קיכן איבער גאַנץ אַמעריקע.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.