(די 2 טע זײַט פֿון 2)
אַ צווייטע סיבה פֿאַר וואָס די ישׂראלים געטרויען נישט אַמעריקע, איז צוליב זייער אַלגעמיינעם אומצוטרוי צו אַלעמען. „אַלע ישׂראלים קענען גוט דעם אויסדרוק: ’זאָלסט קיין מאָל נישט זײַן קיין פֿרײַער‘, וואָס איז טײַטש: ’לאָז זיך נישט אָפּנאַרן‘,‟ האָט אַרי בן־זאבֿ געשריבן אין זײַן בוך פֿון 2001, „אַ קסענאָפֿאָבישער וועגווײַזער צו די ישׂראלים‟. „דער פּרינציפּ, אַז מע זאָל למען־השם נישט זײַן קיין פֿרײַער, איז אַ רעזולטאַט פֿון דעם, וואָס די ייִדן האָבן 2,000 יאָר לאַנג זיך געמוטשעט ווי אַ מינאָריטעט אין אַ פֿרעמד לאַנד, און ס׳איז אויך פֿאַרבונדן מיט דער באַקאַנטער תּקנה אין מיטעלן מיזרח, אַז אַלץ קען מען ׳אויסהאַנדלען׳ פֿאַרן ריכטיקן פּרײַז.‟
געוויסע ישׂראלים באַצייכענען אַפֿילו די אַמעריקאַנער עולים ווי „פֿרײַע‟. אין אַ שטודיע פֿון אַמעריקאַנער עולים, דורכגעפֿירט אין 1998, האָט איין באַטייליקטער געזאָגט, אַז ער פֿילט ווי די ישׂראלים באַטראַכטן אים ווי דער אמתער פֿרײַער, פֿאַר זײַן האָבן געגלייבט ישׂראלס „שיינע רעקלאַמעס‟, און ווי אַ פּועל־יוצא האָט ער אויסגעטוישט אַ גרינג לעבן אין אַמעריקע אויף אַן אומסטאַבילער עקזיסטענץ אין ישׂראל.
די מורא אָפּגענאַרט צו ווערן אַנטפּלעקט זיך אויך אויף אַנדערע אופֿנים. די ישׂראלים זענען באַקאַנט פֿאַר דינגען זיך שטאַרק איבער פּרײַזן און אויך פֿאַר שווינדלען די רעגירונג מיט זייער הכנסה־שטײַער — סײַ ווײַל ס׳איז גרינג צו טאָן, סײַ ווײַל זיי האַלטן, אַז די רעגירונג „נעמט אַוועק גענוג געלט‟ בײַ זיי.
דערפֿאַר זאָגן די ישׂראלים אָפֿט, אַז זיי גלייבן נישט זייערע פֿירער, און זיכער נישט זייערע שׂונאים. „די ישׂראלים האַלטן די אַראַבער פֿאַר ליגנער,‟ האָט באַמערקט אַמנון קאַוואַרי, אַ פּאָליטישער וויסנשאַפֿטלער.
דער טיפֿער ישׂראלדיקער ציניציזם איז דער היפּוך פֿונעם אַמעריקאַנער דיפּלאָמאַטישן צוגאַנג, האָט געזאָגט אורי דרומי, אַ געוועזענער וואָרטזאָגער פֿון די פּרעמיערן יצחק ראַבין און שמעון פּערעס. „די אַמעריקאַנער ריכטן זיך, אַז זייערע אַליִיִרטע און זייערע קעגנער וועלן, אין לעצטן סך־הכּל, זיך פֿירן אויף אַ יושרדיקן אופֿן. אויב זיי זאָגן דיר עפּעס, איז עס מסתּמא אמת, און זיי וועלן זיכער האַלטן וואָרט.‟
צוליב דעם גרויסן אונטערשייד צווישן דעם ישׂראלדיקן און דעם אַמעריקאַנער קוקווינקל, האָט דער רעכטער פֿליגל אין ישׂראל לעצטנס אָנגעהויבן טענהן, אַז ישׂראל זאָל אויפֿהערן נעמען פֿינאַנציעלע שטיצע פֿון אַמעריקע פֿאַר ישׂראלדיק געווער. „מיר דאַרפֿן זיך באַפֿרײַען דערפֿון,‟ האָט נפֿתּלי בענעט, פֿאָרזיצער פֿון דער „היים־פּאַרטיי‟ געזאָגט דער Jewish Press אין 2013. „אונדזער מצבֿ הײַנט איז זייער אַנדערש ווי מיט 20—30 יאָר צוריק.‟
דער פֿריזער האַסוט איז מסכּים מיט בענעט: „פֿאַרוואָס קען ישׂראל נישט זאָגן אַמעריקע: ’מיר דאַרפֿן נישט אײַער געלט, און גיט אונדז נישט קיין דעות‘? מיר קענען זײַן אומאָפּהענגיק.‟ אויף דער פֿראַגע, צי וועט ישׂראל זיך טאַקע קענען אַן עצה געבן אָן אַמעריקעס הילף, האָט ער געענטפֿערט: „אַוודאי. נו, וועלן מיר נישט האָבן קיין F16ס.‟
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.