ווען די בערך 200 חתונה־געסט זענען אין אַ זונטיק, לעצטנס, אָנגעקומען אינעם „מאַריאָט האָטעל‟ אין קאַנזאַס־סיטי, מיזורי, האָבן זיי צוויי מאָל געדאַרפֿט ווינטשן חתן־כּלה מזל־טובֿ; דאָס ערשטע מאָל — צו בריטאַני שוחט און איר חתן, מאַקס מאַרגאָליס, און דערנאָך — צו בריטאַניס שוועסטער, אַשלי און איר חתן, דניאל העלד. הרבֿ מענדי ווײַנשטיין, אַ חב״ד רבֿ אין קאַנזאַס־סיטי, איז געווען דער מסדר־קידושין.
„מיר האָבן תּמיד גערעדט וועגן פּראַווען אַ טאָפּלטע חתונה, ווײַל מיר זענען ביידע ווי צונויפֿגעקלעפּט נאָך פֿון דער מאַמעס טראַכט אָן,‟ האָט בריטאַני מיט אַ שמייכל געזאָגט דעם „פֿאָרווערטס‟. קינדווײַז האָבן זיי זיך געלערנט אין די זעלבע קלאַסן, און אַלץ געטאָן צוזאַמען — אַ באַקאַנטער פֿענאָמען בײַ איינאיייִקע צווילינגען, וואָס בלײַבן אָפֿט מאָל די נאָענטסטע פֿרײַנד אויפֿן גאַנצן לעבן.
הגם די פֿאַרבעטונג האָט קלאָר אָנגעוויזן, אַז דאָס וועט זײַן אַ טאָפּלטע חתונה (גערופֿן האָט מען עס אַ “twedding”), האָבן נישט אַלע געוווּסט אויף וואָס זיך צו ריכטן. „כ׳האָב פֿאַרשטאַנען, אַז עס וועט זײַן אַ טאָפּלטע חתונה, אָבער מיר האָט זיך אויסגעדאַכט, אַז ביידע פּאָרלעך וועלן שטיין אונטער איין חופּה,‟ האָט באַמערקט מאַקס׳ מומע, מלכּה מאַרגאָליס, וועלכע איז ספּעציעל געקומען פֿון ניו־יאָרק, כּדי בײַצוזײַן אויף דער שׂימחה. „אָבער ניין — עס זענען געשטאַנען צוויי חופּות, איינע לעבן דער אַנדערער. בײַם ערשטן מאָמענט האָט זיך מיר געדאַכט, אַז איך זע טאָפּלט!‟
אין דער אמתן, איז דאָ אַ הלכישע סיבה פֿאַר שטעלן צוויי חופּות. „אין דער גמרא שטייט ׳אין מערבין שׂימחה בשׂימחה׳ — מע מישט נישט איין שׂימחה מיט אַ צווייטער׳,‟ האָט דערקלערט הרבֿ אַרי גאָלדבערג, מאַקס׳ שוואָגער און דער דירעקטאָר פֿון דער אָרטאָדאָקסישער יוגנט־אָרגאַניזאַציע NCSY אין פּיטסבורג, פּענסילוועניע. „געוויינטלעך, מאַכט מען סײַ־ווי נישט קיין טאָפּלטע חתונות, ווײַל מערסטע פּאָרפֿעלקער ווילן, אַז זייער חתונה־טאָג זאָל זײַן אַ טאָג בלויז פֿאַר זיי. אָבער אין אַזאַ פֿאַל, ווי ביידע כּלות האָבן ספּעציעל געבעטן חתונה צו האָבן אינעם זעלבן טאָג, זענען דאָ אופֿנים דאָס צו טאָן. אַבי דער רבֿ לייענט ביידע כּתובות באַזונדער, און מע זאָגט די שבֿע ברכות באַזונדער, איז עס כּשר… דערפֿאַר מוז מען האָבן צוויי חופּות — צו ווײַזן, אַז עס קומען פֿאָר צוויי באַזונדערע צערעמאָניעס.‟
דאָס באַדעקנס — דער מאָמענט, ווען דער חתן גייט צו צו דער כּלה צו פֿאַרזיכערן, אַז דאָס איז די ריכטיקע כּלה — האָט אויף דער דאָזיקער שׂימחה אָנגענומען אַ וויכטיקן באַטײַט, ווײַל בײַ אַ טאָפּלטער חתונה וואָלט טאַקע געקאָנט פֿאָרקומען אַ פּלאָנטער. „דערפֿאַר האָט מען געמאַכט דאָס באַדעקנס פּונקט פֿאַר דער צערעמאָניע, לעבן דער חופּה,‟ האָט שעריל שוחט, די מאַמע פֿון די כּלות געזאָגט.
אַנדערע טיילן פֿון דער צערעמאָניע — ווי דער כּלהס אַרומגיין אַרום דעם חתן זיבן מאָל, און דעם חתנס צעברעכן דאָס גלאָז — האָבן די צוויי פּאָרלעך געטאָן גלײַכצײַטיק.
בריטאַני און אַשלי זענען תּמיד געווען געקניפּט־און־געבונדן, האָבן זיי דערציילט דעם „פֿאָרווערטס‟. „ווען מיר זענען געווען קינדער, האָבן טאַטע־מאַמע אונדז געלייגט שלאָפֿן אין צוויי באַזונדערע צימערן, אָבער מיר האָבן זיך געמאַכט נישט־וויסנדיק און יעדן אויפֿדערנאַכט זיך אַרײַנגעקוועטשט אין זעלבן בעטל,‟ האָט אַשלי דערציילט. „אין דער פֿינצטער האָבן מיר זיך געשושקעט אויף די טעמעס, וואָס מיר האָבן געהאָפֿט וועלן יענעם אויפֿדערנאַכט אונדז קומען צו חלום — זאַכן ווי בלומען און זונענשײַן,‟ האָט אַשלי געזאָגט. „אָבער מיר האָבן געמוזט רעדן זייער שטיל, ווײַל אויב נישט, וואָלט די מאַמע אונדז ווידער צעשיידט,‟ האָט זי לאַכנדיק צוגעגעבן.
נאָכן פֿאַרענדיקן די מיטלשול זענען די מיידלעך געפֿאָרן צוזאַמען אויף אַ יאָר אין ישׂראל, זיך באַטייליקן אין דער פּראָגראַם „נתּיבֿ‟, און אויך דאָרט האָט מען זיי געפּרוּווט פֿונאַנדערצוטיילן. „די אַדמיניסטראַציע האָט געמיינט, אַז אויב מיר וועלן בלײַבן צוזאַמען אין איין צימער, וועלן מיר אויסשליסן די אַנדערע מיידלעך,‟ האָט אַשלי געזאָגט. „אָבער מיר האָבן סײַ־ווי יעדן אויפֿדערנאַכט געפּראַוועט אַ ׳פּידזשאַמע־שׂימחה׳ צוזאַמען, און די מיטוווינער האָט עס נישט געאַרט, ווײַל מיר האָבן זיי אויך אַרײַנגענומען אין קאָן.‟
„מײַנע טעכטער זענען זייער געזעלשאַפֿטלעך, אַזוי אַז קיינעם שטערט נישט וואָס זיי זענען אַזוי נאָענט,‟ האָט די מאַמע באַמערקט.
צום גליק, קומען די חתנים אויך זייער גוט אויס. זיי שפּילן טעניס און אין ווידעאָ־שפּילן אין איינעם, און אַ מאָל — גייען זיי בלויז אויף אַ שפּאַציר. „דניאל איז איינער פֿון מײַנע בעסטע פֿרײַנד,‟ האָט מאַקס געזאָגט. די צוויי פּאָרפֿעלקער דינגען דירות אינעם זעלבן בנין און גייען אָפֿט אַרויס צוזאַמען אין רעסטאָראַן, אײַנקויפֿן אָדער סתּם אויף אַ טעפּל קאַווע.
אַלע געדענקען גוט דעם טאָג, ווען מאַקס האָט געבעטן בריטאַני חתונה צו האָבן מיט אים, ווײַל פּונקט אין יענעם טאָג, דעם 13טן אַפּריל 2014, זענען פֿאָרגעקומען די שיסערײַען אויפֿן ייִדישן קהילה־צענטער פֿון דער קאַנזאַס־סיטי געגנט, און אויפֿן פּענסיאָנערן־היים, Village Shalom.
„איך האָב שוין געהאַט אַלץ פּלאַנירט, צו בעטן בריטאַניס האַנט, אָבער ווען איך האָב געהערט וועגן דעם טעראָריסטישן אַטאַק, האָב איך געקלערט עס אָפּצולייגן אויף אַן אַנדער טאָג,‟ האָט מאַקס געזאָגט. זײַנע פֿרײַנד האָבן אָבער געטענהט, אַז ער זאָל עס יאָ טאָן. „לאָמיר ווײַזן יענעם שיסער, אַז ער קען נישט צעשטערן דאָס גליק פֿון דער ייִדישער קהילה,‟ האָט זייער חבֿרטע דזשעסיקע געזאָגט.
האָט מאַקס באַשלאָסן טאַקע יאָ דורכצופֿירן זײַן „סורפּריז‟. בריטאַניס מאַמע, שעריל, וואָס איז אַ גרונט־סוחרטע, און האָט געשטיצט מאַקס׳ פּלאַן, האָט געבראַכט בריטאַני צו מאַקס׳ בנין, כּלומרשט, כּדי אָנצוקוקן אַ מעגלעכע דירה צום קויפֿן, אָבער פֿריִער האָט שעריל געהייסן בריטאַני ברענגען מאַקס. פּלוצלינג איז פֿאָרגעקומען נאָך אַ צרה: אויפֿן וועג צו גיין נעמען דעם שליסל צו דער דירה, איז שעריל, נעבעך, געפֿאַלן און אויסגעלינקט אַ פֿוס, ווי אַ פּועל־יוצא האָט בריטאַני זיך פֿאַרשפּעטיקט צו מאַקס׳ דירה מיט 45 מינוט.
„איך בין אַרײַן אין דער דירה און דערזען ווי אומעטום שטייען בוקעטן בלומען און עס ברענען צענדליקער ליכטלעך,‟ דערציילט בריטאַני. „צוליב דעם וואָס מיר האָבן זיך פֿאַרשפּעטיקט, האָבן די ליכטלעך אָנגעוואַרעמט דעם צימער ווי אַ שוויצבאָד. מאַקס האָט זיך אַראָפּגעלאָזט אויף איין קני און, אַ פֿאַרשוויצטער, האָט ער מיך געבעטן חתונה האָבן מיט אים!‟
מיט 5 חדשים שפּעטער האָט דניאל געבעטן אַשליס האַנט, און דעמאָלט האָבן די שוועסטער באַשלאָסן, אַז מע זאָל פּראַווען די צוויי חתונות אין איינעם.
נו, איצט אַז די חתונה איז שוין פֿאַרבײַ, וואָס הערט זיך מיט די קושוואָכן? דערווײַל האָט מען עס אָפּגעלייגט ביז ווינטערצײַט, ווײַל בריטאַני און אַשלי האַלטן בײַם עפֿענען אַ פֿאָרשול פֿאַר קינדער פֿון 2 ביז 5 יאָר, און זיי זענען זייער פֿאַרנומען מיט דער אַרבעט.
„מיר זענען נאָך נישט זיכער וווּ מיר פֿאָרן, אָבער מסתּמא אין אַן אָרט מיט אַ סך זונענשײַן, וווּ מענטשן ברענגען אונדז געטראַנקען,‟ האָט דניאל געזאָגט. אויף דער פֿראַגע, צי וועלן די צוויי פּאָרלעך אויך פֿאַרברענגען די קושוואָכן אין איינעם, האָט דניאל זיך צעלאַכט. „ניין, דאָס וועלן מיר שוין טאָן באַזונדער,‟ האָט ער געזאָגט.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.