(די 2 טע זײַט פֿון 2)
לאה האָט איר געוויזן אַן ערנסטע מינע:
„ניין! איך מאַך שוין גאָרנישט קיין שפּאַס, מײַן לעבן הענגט אויף אַ האָר, איך לײַד פֿון אַן אומהיילבאַרע קראַנקהייט, פֿון וועלכער מען קומט נישט אַרויס מיט גאַנצע ביינער.‟
די דאָקטערשע האָט זי צוריק אַרײַנגערופֿן אין קאַבינעט און גענומען דערגיין אין וואָס דאָ האַנדלט זיך.
„קודם, שטאַרבט מען נישט אַזוי שנעל, פֿון דער אָדער יענער געפֿערלעכער קרענק,‟ האָט זי געטענהט. „אין מײַנע אויגן זעט איר אויס געזונט און שטאַרק, די באַקן רויט, דאָס פּנים פֿריש, איז לאָזט אָפּ מיט אַזעלכע רייד. אַחוץ דעם, מוז איך אײַך זאָגן, אַז איך בין דעם בראַצלאַווער רבינס אַן אוראייניקל און וועל אײַך געבן אַ ברכה. מיטן בראַצלאַווער רבין שפּילט מען זיך נישט.‟
און זי האָט איר געגעבן אַ ברכה און צוגעגעבן:
„מיטן בעלדזערס אוראייניקלס ברכה שטאַרבט מען נישט אַזוי שנעל, נאָר מ’לעבט. איך האָב זיך שוין באַנוצט מיט מײַן אורזיידנס ברכה, און איך מוז אײַך מודה זײַן, אַז איך האָב געהאָלפֿן אַ סך פֿון מײַנע פּאַציענטן, אַזוי אַז איך מוז אײַך עצהן, מאַכט אַ באַשטעלונג אויף דער ווײַטערדיקער באַהאַנדלונג אין זעקס חדשים אַרום.‟
און כאָטש מײַן חבֿרטע האָט געלאַכט מיט אַ ביטער געלעכטער, האָט זי פֿאָרט געמאַכט די באַשטעלונג. מיר האָבן ביידע געלאַכט מיט יאַשטשערקעס, ווײַל קיינער פֿון אונדז גלייבט נישט אין די זאַבאָבאָנעס, און דאָך… עס זײַנען אַוועק זעקס חדשים צײַט און זי האָט געהאַלטן די באַשטעלונג בײַ דער דאָקטערשע מיטן בראַצלאַווער רבינס ברכה.
דערווײַל האָט לאה שלום געמאַכט מיטן מלאך־המות, אָבער ערגעץ טיף האָט זיך בײַ איר פֿאַרוואַלגערט אַ ברעקל פֿון אַ געדאַנק, אַז דאָס וואָס די גרויסע ספּעציאַליסטן האָבן איר אָנגעזאָגט די ביטערע בשׂורה, לעבט זי ווײַטער. און כאָטש דאָס קענען זײַן געציילטע טעג, וואָכן, חדשים אָדער יאָרן, דערווײַל קלאַפּט דאָס האַרץ צום טאַקט פֿון לעבן, דער מוח איז באַלאַגערט פֿון גוטע און ביטערע מחשבֿות, דער ווילן צו פֿאַרברענגען איז אין פֿולן שוווּנג. זי האָט פֿאַרשטאַנען, אַז אין איר קעמפֿט דער יצר־הרע מיטן יצר־טובֿ; ס’איז אַ באָקס־מאַטש, אַמאָל געווינט איינער און צומאָל דער צווייטער. קיינער געווינט נישט און קיינער פֿאַרשפּילט נישט, ס’איז כּף־הקלע, זי איז שטעקן געבליבן אין „לימבאָ‟. און דאָס אַלץ האָט אָפּגעטאָן דעם בראַצלאַווער רבינס אוראייניקלס ברכה.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.