ווען אַרנון אַבֿני פֿירט די טוריסטן איבערן קיבוץ נירים, שטעלט ער זיך יעדעס מאָל אָפּ אויפֿן וועג צום קליינעם עלעקטרישן טורעם, וואָס שטייט בײַם אָרטיקן קינדערגאָרטן. מיט אַ יאָר צוריק, בעת דער מלחמה איז עזה, האָט זיך דאָרטן אויפֿגעריסן אַ „כאַמאַס‟־ראַקעט. צוויי פֿון זײַנע חבֿרים זענען אומגעקומען, און דער דריטער האָט פֿאַרלוירן ביידע פֿיס.
ווען אַבֿני, דער 62־יאָריקער וואָרטזאָגער פֿונעם קיבוץ, דינט ווי אַ וועגווײַזער פֿון טוריסטישע גרופּעס, וויל ער נישט ברענגען די באַזוכער צו נאָענט צו דעם אָרט, וווּ דער בלוטיקער אינצידענט איז אויסגעבראָכן. שטייענדיק אויף דער גאַס, האָט ער געטײַטלט מיט דער האַנט אויף אַ בלאָנדער לערערקע פֿונעם קינדערגאָרטן — ענת מלמד, די אַלמנה פֿון שחר מלמד, וועלכער איז אומגעקומען בעת דעם ראַקעט־אויפֿרײַס. שפּעטער איז פֿאַרבײַגעפֿאָרן אויף אַ ביציקל אַ ייִנגל, וועלכן אַבֿני האָט צוגערופֿן, און דערקלערט, אַז דאָס איז דער זון פֿון גדי ירקוני — דער אינוואַליד, וועלכן מע האָט געמוזט אַמפּוטירן די פֿיס.
אין נירים וווינען 400 ישׂראלים, בתוכם 100 קינדער. דער קיבוץ איז געגרינדעט געוואָרן אינעם יאָר 1946 דורך די סאָציאַליסטישע ציוניסטן, כּדי צו פֿאַרשטאַרקן דאָס ייִדישע אָנוועזנהייט אינעם נגבֿ־ראַיאָן. נאָך דער אומאָפּהענגיקייט־מלחמה פֿונעם יאָר 1948, איז דער קיבוץ אַריבער אויפֿן הײַנטיקן אָרט, ווייניקער ווי 2 מײַל פֿון דער עזה־גרענעץ. אין די לעצטע יאָרן, האָט נירים געליטן פֿון די „כאַמאַס‟־ראַקעטן. פֿונדעסטוועגן, לויט די סאָציאַליסטישע פּרינציפּן פֿון די גרינדער, פֿאַרנעמען אַ סך תּושבֿים פֿון נירים מעסיקע פּראָ־שלומדיקע פּאָזיציעס. ס׳רובֿ אײַנוווינער פֿונעם קיבוץ האָבן הײַיאָר אָפּגעשטימט פֿאַר יצחק הערצאָגס „ציוניסטישער מחנה‟.
די ישׂראלדיקע שוץ־סיסטעם קאָן נישט ראַטעווען נירים פֿון דער ראַקעט־שיסערײַ. נאָך דער וואָרענונג־סירענע, מוזן די קיבוצניקעס זיך אויסבאַהאַלטן פֿונעם אַטאַק במשך פֿון געציילטע סעקונדעס. דער 55־יאָריקער זאבֿ עציון האָט געטראָגן דאָס אַחריות פֿאַרן זיכערהייט־מצבֿ אינעם קיבוץ, און דער 42־יאָריקער מלמד, דער געוועזענער אָרטיקער זיכערהייט־שעף, האָט אָנגעפֿירט מיט דער איריגאַציע־סיסטעם. דעם 26סטן אויגוסט, האָבן עציון, מלמד און ירקוני געהאָלפֿן די עלעקטריקער צו פֿאַרריכטן דעם היזק פֿון אַ „כאַמאַס‟־ראַקעט, צוליב וועלכער דער קיבוץ איז געבליבן אָן עלעקטרע. דעם זעלבן טאָג, האָט אַן אַנדער ראַקעט אומגעבראַכט עציון אויפֿן אָרט; מלמד איז שפּעטער געשטאָרבן אין אַ שפּיטאָל.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.