זײַ געזונט, באַגדאַד

Farewell Bagdad

אַ סצענע פֿון „דער טויבן־בלאָזער‟, וואָס שילדערט דאָס לעבן פֿון די באַגדאַדער ייִדן אויפֿן עקראַן
אַ סצענע פֿון „דער טויבן־בלאָזער‟, וואָס שילדערט דאָס לעבן פֿון די באַגדאַדער ייִדן אויפֿן עקראַן

פֿון עדי מהלאל

Published August 02, 2015, issue of August 21, 2015.

(די 2 טע זײַט פֿון 2)

קאַבי האָט אויך קרובֿים און פֿרײַנד טעטיק אין דער קאָמוניסטישער פּאַרטיי, וואָס ווילן בלײַבן אין איראַק און מיטקעמפֿן מיט די אַנדערע איראַקער איבערצומאַכן די רעגירונג. ) און אַבו אַדואַר רעפּרעזענטירן יענע ייִדן, וואָס ווילן בלײַבן אין איראַק. די מאַמע — פֿונעם קולטורעלן שטאַנדפּונקט; און אַבו אַדואַר — פֿונעם עקאָנאָמישן. קאַבי געפֿינט זיך שטענדיק אין אַ קאָנפֿליקט צווישן זיי און צווישן דעם ציוניסטישן אונטערגרונט וואָס רעקרוטירט אים, צום טייל — קעגן זײַן ווילן. דערצו, ווערט ליבע פֿאַרפּלאָנטערט מיט פּאָליטיק („סעקס און רעוואָלוציע גייען האַנט-אין־האַנט,‟ זאָגט איינער פֿון די געשטאַלטן), בעת קאַבי ווערט פֿאַרליבט אין צוויי פֿרויען: כיזקעלס אַ יונג ווײַב, און אַבו אַדואַרס אַ טאָכטער. אין דעם זינען באַלאַנגט „דער טויבן-בלאָזער‟ צום זשאַנער בילדונגס־ראָמאַן.

ס’איז מערקווירדיק וואָס פֿאַר אַ ריזיקע אַרבעט האָט מען אינוועסטירט אינעם אַרײַנברענגען רוח-היים אין דער פֿאַרלוירענער וועלט פֿונעם ייִדישן באַגדאַד. „דער טויבן־בלאָזער‟ ענדיקט זיך מיט אַ ציוניסטישער אונטערשטער שורה (ער דערמאָנט „יציאת-מצרים‟, דעם טויבן אימאַזש, און דאָס נעמען דעם אָרט פֿון די פּאַלעסטינער פּליטים אין באַגדאַד). אָבער ער מישט גענוג אַרײַן די קלאָרע טראַגישע אַספּעקטן פֿון דער דאָזיקער געשיכטע, אַזוי אַז עס באַקומט זיך, צום סוף, אַ פֿאַרכאַפּנדיקער און אַן אייגנאַרטיקער פֿילם.

אָט קען מע זען אַ שטיקל פֿונעם פֿילם: