אַ בליק אין דער נשמה פֿון אַ פּאַציענט

Exploring the Heart and Mind of a Patient

אַ וואָלונטיר שטעלט אַ פֿראַגע דעם רעפֿערענט. לינקס: ד״ר נאָרמאַן בלומענטאַל
Jonathan Rosenstreich
אַ וואָלונטיר שטעלט אַ פֿראַגע דעם רעפֿערענט. לינקס: ד״ר נאָרמאַן בלומענטאַל

פֿון שׂרה־רחל שעכטער

Published November 15, 2015, issue of December 11, 2015.

אינעם סאַמע ערשטן בײַשפּיל פֿון ביקור־חולים אין דער תּורה, לייענט מען ווי גאָט באַזוכט אַבֿרהם אָבֿינו נאָך זײַן ברית־מילה. אינטערעסאַנט איז אָבער, אַז עס שטייט בכלל נישט, וואָס גאָט האָט אים דעמאָלט געזאָגט. חווה ראָז, די גרינדערין פֿונעם ביקור־חולים אָפּטייל בײַם „לענאָקס־שפּיטאָל‟ אין מאַנהעטן, האַלט, אַז דער פּשט איז קלאָר: „דער וויכטיקסטער טייל פֿון מבֿקר־חולה זײַן איז בלויז דאָס אַרײַנגיין אינעם פּאַציענטס צימער.‟

פֿרוי ראָז איז געווען איינע פֿון אַ ריי רעדנער און וואַרשטאַט־פֿירער, בעת אַן אינטערעסאַנטער קאָנפֿערענץ וועגן דעם געוואַלדיקן כּוח פֿון ביקור־חולים, וואָס איז פֿאָרגעקומען דעם פֿאַרגאַנגענעם זונטיק, אינעם ניו־יאָרקער ביוראָ פֿון דער „ייִדישער פֿעדעראַציע‟. די אונטערנעמונג, וואָס קומט פֿאָר יעדעס יאָר זינט 1987, האָט דאָס מאָל צוגעצויגן בערך 165 ייִדן, ס׳רובֿ פֿון זיי — פֿרויען, פֿון מער ווי 30 שילן אין דער ניו־יאָרקער געגנט.

אַנטקעגן דעם סטערעאָטיפּ, אַז בלויז די אָרטאָדאָקסישע ייִדן פֿירן דורך די מיצווה פֿון ביקור־חולים, איז דער עולם אויף דער קאָנפֿערענץ באַשטאַנען פֿון כּלערליי סאָרטן ייִדן. „איין זאַך, וואָס פֿרייט אונדז זייער, איז וואָס די יערלעכע געשעעניש ציט צו ייִדן פֿון פֿאַרשידענע דענאָמינאַציעס,‟ האָט באַמערקט יונתן כּץ, דער דירעקטאָר פֿון באַדינונגען פֿאַר דער ייִדישער קהילה, בײַם Jewish Board of Health and Human Services, און אַן אָרגאַניזירער פֿון דער קאָנפֿערענץ.

דער Jewish Board איז טאַקע געווען איינער פֿון די שטיצער פֿון דער אונטערנעמונג, בשותּפֿות מיט Calvary Hospital — אַ שפּיטאָל, וואָס פּאַסט אויף אויף מענטשן אין דער לעטער סטאַדיע פֿון אַ טייטלעכער קראַנקייט.

ס׳רובֿ פֿונעם עולם זונטיק איז באַשטאַנען פֿון וואָלונטירן, וואָס באַטייליקן זיך אין אַ פֿאָרמעלער ביקור־חולים־פּראָגראַם פֿון זייער שיל. יעדע וואָך באַקומען די וואָלונטירן אַ רשימה נעמען און טעלעפֿאָנען פֿון קראַנקע מיטגלידער פֿון דער קהילה, וועמען זיי באַזוכן אין שפּיטאָל, רעהאַביליטיר־צענטער אָדער אין זייערע היימען.

במשך פֿון די לעצטע 20 יאָר האָט דער מינהג פֿון ביקור־חולים זיך אַ סך געביטן, האָט כּץ דערקלערט. „צוליב די גרויסע אויפֿטוען אין דער מעדיצין, זענען געוויסע ראַקן, למשל, מער נישט אַזוי געפֿערלעך ווי אַ מאָל. די פּאַציענטן לעבן הײַנט לענגער, און אָפֿט מאָל — פֿירן זיי אַ גאַנץ פּראָדוקטיוו לעבן. דערפֿאַר טרעפֿן זיך די וואָלונטירן מיטן זעלבן מענטשן חדשים, אָדער אַפֿילו יאָרן לאַנג, ווײַל עס ווערט צווישן זיי אָנגעקניפּט אַן אמתע באַציִונג.‟

אַ צווייטע ענדערונג בײַם ביקור־חולים איז אַ רעזולטאַט פֿון דער הײַנטיקער אַוואַנסירטער דיגיטאַלישער מעדיאַ. „הײַנט, אַנשטאָט זיך צו טרעפֿן יעדעס מאָל פּנים־אל־פּנים, קען מען מבֿקר־חולה זײַן דעם קראַנקן דורך ׳סקײַפּ׳ אָדער ׳פֿייסטײַם׳,‟ האָט כּץ באַמערקט.