(די 2 טע זײַט פֿון 2)
נאָכן באַקומען די אַלע מוזיקאַלישע מתּנות האָט וועלוול טשערנין גענומען די לייצעס פֿונעם אָוונט אין זײַנע הענט. ער האָט גערעדט אויף ייִדיש און זיך אַליין איבערגעזעצט אויף עבֿרית און רוסיש, אַז אַלע אין זאַל זאָלן אים פֿאַרשטיין. ער האָט זיך דערמאָנט, אַז בשעתן קומען קיין ישׂראל, האָבן די אַלטע ייִדישע שרײַבער זיך געחידושט, אַז אַזאַ יונגער בחור, דערצו נאָך פֿון ראַטן־פֿאַרבאַנד, קען פֿרײַ רעדן אויף ביידע שפּראַכן — ייִדיש און עבֿרית.
דערנאָך האָט טשערנין געלייענט זײַנע לידער פֿון דער ערשט דערשינענער זאַמלונג, אַרויסגעגעבן פֿון „לייוויק־פֿאַרלאַג‟ מיט דער פֿינאַנציעלער שטיצע פֿון דער „נאַציאָנאַלער אינסטאַנץ פֿאַר ייִדיש‟. די זאַמלונג „אַרבע־כּנפֿות‟ נעמט אַרײַן לידער פֿון פֿאַרשידענע צײַטן, שטימונגען און פּאָעטישע פֿאַרבן, אָנגעשריבן אין רוסלאַנד, אוקראַיִנע, גרוזיע, אונגערן, טשעכיע — מיט איין וואָרט, אין די ערטער, וווּ דער פּאָעט איז אויסגעווען. פֿאַרשטייט זיך, ס׳רובֿ לידער זײַנען פֿאָרט געשאַפֿן געוואָרן אין ישׂראל. בהדרגה, זײַנען פּאָעטישע לידער אַריבערגערונען אין מוזיקאַלישע לידער, וועלכע עס האָבן אויסגעזונגען וועלוול טשערנין מיטן מוזיקער גרשון לייזערזאָן.
גרשון איז געבוירן געוואָרן אין רוסלאַנד און געקומען קיין ישׂראל מיט זײַנע עלטערן אין 1991, אין דער עלטער פֿון צען יאָר. פֿון קינדווײַז אָן האָט ער זיך געלערנט שפּילן פֿידל, פּיאַנע, געזונגען און צוגעטראַכט מעלאָדיעס. אין יאָר 2000 איז ער אָנגעקומען אין דער מוזיק־אַקאַדעמיע, תּל־אָבֿיבֿ. נאָך אַ סטודענט, איז גרשון פֿאַרכאַפּט געוואָרן פֿון דער קלעזמער־מוזיק און ייִדיש. געשאַפֿן זײַן קלעזמער־גרופּע „נײַער ניגון‟, איז ער מיט איר אַרומגעפֿאָרן גאַנץ ישׂראל. זײַן פֿאַרטיפֿערן זיך אין דער ייִדישער קולטור, האָט אים געבראַכט אין דעם ירושלימער אוניווערסיטעט, וווּ ער שטודירט ייִדיש און ייִדישע ליטעראַטור.
וועלוול און גרשון האָבן געזונגען מיט ברען און רעש, און אַפֿילו זיך געלאָזט אין אַ טענצל אויך. די געסט אין זאַל האָבן עס אַוודאי געהעריק אָפּגעשאַצט.
דעם לעצטן פּונקט אינעם אָוונט האָט געשטעלט רבֿקה באַסמאַן, וואָס האָט איבערגעלייענט איר ליד, לכּבֿוד דעם לאַורעאַט. וועלוולס נאָענטער פֿרײַנד, דבֿ־בער קערלער, האָט אים אויך באַגריסט; ער איז דאָך נישט סתּם אַ גאַסט, נאָר אויך אַ שותּף בײַם אַרויסלאָזן די לידער־זאַמלונג — דער רעדאַקטאָר פֿון „אַרבע־כּנפֿות‟. פֿאַרשטייט זיך, אַז דער לחיים נאָכן פֿײַערלעכן טייל איז געווען פּונקט צום אָרט און צײַט.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.