ידיעות פֿון מאָסקווע

News from Moscow

פֿון אַלכּסנדרה פּאָליאַן

Published December 23, 2015, issue of January 08, 2016.

די ידיעות פֿון מאָסקווע, ווי אויך ייִדישע נײַעס פֿון אַנדערע לענדער איבער דער וועלט, קאָן מען הערן יעדן טאָג אין אונדזער ראַדיאָ־פּראָגראַם „דער פֿאָרווערטס־קול‟.

טוריזם צווישן רוסלאַנד און ישׂראל וואַקסט

אין מאָסקווע זענען דורכגעפֿירט געוואָרן „די טעג פֿון תּל־אָבֿיבֿ‟ — אַ פּראָגראַם, אָרגאַניזירט פֿון מאָסקווער רעגירונג און תּל־אָבֿיבֿער מוניציפּאַליטעט, דער ישׂראלדיקער אַמבאַסאַדע אין מאָסקווע און דעם טוריזם־מיניסטעריום פֿון ישׂראל. אויף דער פֿאַרגאַנגענער וואָך איז אין די ראַמען פֿון דער פּראָגראַם געווען אַ פּרעסע־קאָנפֿערענץ, וואָס אין איר האָבן אָנטייל גענומען ישׂראלדיקע דיפּלאָמאַטן און געשעפֿטס־לײַט, און טשינאָווניקעס פֿון ביידע לענדער. ס׳איז באַטאָנט געוואָרן, אַז ניט געקוקט אויף דעם עקאָנאָמישן קריזיס, פֿאַרנעמט רוסלאַנד דאָס צווייטע אָרט אין דער רשימה פֿון לענדער, וואָס טוריסטן קומען קיין ישׂראל.

די רייד איז געגאַנגען, קודם־כּל, וועגן טוריזם: מע האָט באַשריבן די הויפּט־ריכטונגען אין ישׂראל, די פּערספּעקטיוון פֿון בויען דעם נײַעם פֿליפֿעלד און עפֿענען נײַע פֿלי־ליניעס, דער זיכערקייט־לאַגע אין ישׂראל. די ביידע זײַטן האָבן אַרויסגעברענגט די האָפֿענונג, אַז ניט געקוקט אויף די איצטיקע באַציִונגען צווישן רוסלאַנד און ישׂראל, וועלן די צוויי לענדער אויך ווײַטער זײַן אַליִיִרטע. ס׳איז סימבאָליש, אַז אין דעם קומעדיקן יאָר, 2016, מערקט מען אָפּ 25 יאָר פֿון ווידערבויען די דיפּלאָמאַטישע באַציִונגען צווישן די צוויי לענדער.

די מאַרקע לזכר דעם אויפֿשטאַנד אין סאָביבאָר
די מאַרקע לזכר דעם אויפֿשטאַנד אין סאָביבאָר

אַ פּאָסט־מאַרקע אין אָנדענק פֿון אויפֿשטאַנד אין סאָביבאָר

נאָך אַ מלוכישער אויפֿטו — אויף דער רוסישער פּאָסט האָט זיך באַוויזן אַ מאַרקע, געווידמעט דעם אויפֿשטאַנד אין סאָביבאָר, דער איינציקער אויפֿשטאַנד אין נאַצישע טויט־לאַגערן. אַנומלט האָט דער פּרעזידענט פּוטין באַפֿוילן צו פֿאַראייביקן דעם אָנדענק פֿון אַלכּסנדר פּעטשערסקי און זײַנע חבֿרים, די פֿירער פֿונעם אויפֿשטאַנד. מע האָט געשאַפֿן אַ קאָמיטעט, פֿאַראַנטוואָרטלעך פֿאַר דעם, און זײַן ערשטער אויפֿטו איז געווען אַרויסצולאָזן די מאַרקע. איר טיראַזש איז 420 טויזנט עקזעמפּלאַרן. אויף דער מאַרקע זעט מען דעם דענקמאָל, וואָס שטייט איצט אויפֿן אָרט פֿונעם געוועזענעם לאַגער.

„אשכּולות‟: לעקציעס געווידמעט האָמאָ־עראָטיזם און זנות

דער פּראָיעקט „אשכּולות‟ האָט אָרגאַניזירט דעם זונטיק אַ באַגעגעניש, געווידמעט די טעמעס, וואָס זענען גאָר אומפּאָפּולער אין דער געזעלשאַפֿט — האָמאָ־עראָטיזם און זנות.

אָפֿיציעל האָט די באַגעגעניש געהייסן „אַ קעמפֿער, אַ חכם, אַ געליבטער — אידעאַלן פֿון מאַסקולינישקייט אין מיטל־אַלטער‟. די רעפֿעראַטן האָבן אָפּגעהאַלטן צוויי מענטשן: סעמיאָן פּאַריזשסקי, דער פּראָגראַם־דירעקטאָר פֿון „אשכּולות‟, וואָס האָט דערציילט וועגן דער געשטאַלט פֿונעם אידעאַלן מאַן, זײַן נשמה און זײַן גוף, אין דער מיטל־עלטערלעכער העברעיִשער פּאָעזיע אין שפּאַניע, און גאַלינאַ זעלענינאַ, היסטאָריקערין, וואָס האָט דערציילט, ווי ווײַט איז ריכטיק געווען די אידעע, פֿאַרשפּרייט סוף 19טן־אָנהייב 20סטן י״ה, אַז ייִדן זענען ווײַבעריש. זי האָט אַנאַליזירט די מיטל־עלטערלעכע ייִדישע און קריסטלעכע מקורים און דערקלערט די אידעע פֿון מענערישקייט אין ביידע געזעלשאַפֿטן.

דער שער־בלאַט פֿונעם בוך אויף רוסיש
דער שער־בלאַט פֿונעם בוך אויף רוסיש

לייב קוויטקאָס ראָמאַן „ליאַם און פּעטריק‟ אויף רוסיש

דער פֿאַרלאַג „קניזשניקי‟ האָט צוגעגרייט אַ נײַע אויסגאַבע פֿון לייב קוויטקאָס ראָמאַן „ליאַם און פּעטריק‟. דאָס בוך גייט אַרויס אין דער סאָוועטישער איבערזעצונג אויף רוסיש פֿון „טײַץ און יודקעוויטש‟, וואָס איז, פּינקטלעכער געזאָגט, אַ רוסישע רעדאַקציע, אויטאָריזירט, אַפּנים, פֿון קוויטקאָ אַליין. די רוסישע ווערסיע איז קירצער, עס זענען אויסגעמעקט אין גאַנצן עטלעכע טיילן און פּערסאָנאַזשן; קודם־כּל — די רעוואָלוציאָנערן, וואָס זענען אַנטוישט פֿון דער רעוואָלוציע, אָדער וואָס ווערן אָפּגעשטויסן פֿון אַנדערע רעוואָלוציאָנערן. דאָס בוך איז אַרויס די וואָך.

זשאַן־קלאָד גרומבערס פּיעסע „דרייפֿוס‟ אין ייִדישער „אָרט‟־שול

און די לעצטע ידיעה פֿאַר הײַנט: אין דער ייִדישער „אָרט‟־שול האָט מען אויפֿגעפֿירט זשאַן־קלאָד גרומבערס פּיעסע „דרייפֿוס‟ — וועגן דעם ווי אין די 1930ער יאָרן אין ווילנע, אין אַ טעאַטער־קרײַז, פֿירט מען אויף אַ פּיעסע וועגן דרייפֿוס. אויף דער פֿאָרשטעלונג זענען געקומען ניט בלויז די עלטערן פֿון די תּלמידים, נאָר אויך פּראָפֿעסיאָנעלע קריטיקער און טוער פֿון ייִדישן קולטור־לעבן אין רוסלאַנד. דער עולם איז געווען אַנטציקט און האָט אָפּגעצייכנט די קוואַליטעט פֿונעם ספּעקטאַקל, גאָר ניט קיין קינדערישע.