(די 2 טע זײַט פֿון 2)
פֿאַרשטייט זיך, אַז מײַן זון איז גוט באַקאַנט מיט זײַנע פֿאָרשטעלונגען אין טעאַטער, טעלעוויזיע און פֿילמען, און צום ערשטן מאָל האָט זיך דער עולם דערוווּסט פֿון וואַנען די פֿיס וואַקסן. דער זאַל איז געווען געפּאַקט און צווישן עולם האָב איך זיך באַקענט מיט אַ שיינעם יונגערמאַן וואָס רופֿט זיך „משהלע‟ און רעדט אַ פֿליסיק, מחיהדיקן ייִדיש. ער דערציילט מיר אַז ער איז מיט לײַב און לעבן אַרײַנגעטאָן אין ייִדיש, לייענט דעם „פֿאָרווערטס‟, פֿאָרט אויף דער „ייִדיש וואָך‟ און צום סוף האָט זיך אַרויסגעוויזן אַז משהלע איז גאָרנישט קיין ייִד, ער האָט אַ שפּאַנישן נאָמען און פֿון פֿאַך איז ער, ווי ער זאָגט: „איך בין אַ דאָלמעטשער [איבערזעצער] פֿון שפּאַניש אויף ענגליש.‟
אַ סך פֿונעם עולם האָט פֿאַרשטאַנען גוט ייִדיש; אַ טייל פֿון זיי האָבן געהינקט אויף דער שפּראַך, דער עיקר — דער פֿרימאָרגן איז אַדורך מיט גרויס דערפֿאָלג.
דער לוקסוס־האָטעל „בעצי‟ אין מיאַמי־ביטש, וואָס געפֿינט זיך אַנטקעגן דעם ים, אַרום דער זעכצנטער גאַס, האָט אַליין אַן אויסערגעוויינטלעכע געשיכטע. די אײגנטימער פֿונעם האָטעל זײַנען אַ ברודער מיט אַ שוועסטער, ער הייסט יונתן פּלוציק און זי — דעבראַ (דבֿורה) פּלוציק־בריגס. דער פֿאָטער זייערער האָט אויפֿגעשטעלט דעם האָטעל מיט יאָרן צוריק, נישט געקוקט אויף דעם וואָס ער איז געווען אַ העכסט אינטערעסאַנטער און אינטעליגענטער פּאַרשוין, אַ דראַמאַטורג, אַ שרײַבער און פּאָעט, אַ פּראָפֿעסאָר אין אַ קאַלעדזש; מיט איין וואָרט — אַ העכסט באַגאַבטער יחיד. זעט אויס אַז די קינדער זײַנען אַוועק אין זײַנע דרכים און אײַנגעפֿירט רעפֿעראַטן און אויפֿטריטן פֿון באַרימטע שרײַבער, פּאָעטן, איבערזעצער, מוזיקער, און דער עיקר — אַ ייִדיש־סאַלאָן וואָס טרעפֿט זיך יעדן זונטיק נאָך מיטיק, מיט צובײַסן און אַלץ בחינם. די הויפּט זאַך — מען מוז מאַכן רעזערוואַציעס.
דער האָטעל איז עלעגאַנט דעקאָרירט מיט קונסט־בילדער און שאַנדאַלירן. מיטן מאָמענט וואָס מ׳שטעלט אַרײַן אַ פֿוס ווייסט מען אַז מע טרעט איבער אַן אַריסטאָקראַטישע שוועל מיט פּליושענע דיוואַנען, אַ טישל מיט אויסגעשטעלטע שאַך־פֿיגורן, גרייט צום שפּילן. די אַטמאָספֿערע איז אַריסטאָקראַטיש אײַנגעשטעלט, אַזוי אַז בײדע, יונתן און דבֿורה פּלוציק, זײַנען ניט אַבי ווער. זיי האָבן ביידע באַגריסט דעם ייִדישן עולם מיט גרויס פֿרייד און כּבֿוד.
„מיט דאַנקבאַרקייט און מיט דער האָפֿענונג, אַז מיר וועלן ווידעראַמאָל האָבן די זכיה צו קאָלאַבאָרירן אין דער נאָענטער צוקונפֿט, הייבן מיר ערשט אָן צו דערגיין די אופֿנים ווי אַזוי צו שטיצן די ייִדיש־רעוואָליוציע אין אונדזער האָטעל ׳בעצי׳,‟ האָט יונתן דערקלערט.
אַ ריזיקע איבערלעבונג פֿאַר מוטער און זון, פֿאַר ייִדיש און ייִדיש־ליבהאָבער, אויף אַלע ייִדישע מאַמעס און קינדער געזאָגט געוואָרן.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.