[לכתּחילה געדרוקט דעם 6טן יאַנואַר 1925]
כאָטש מע זעט זיי זעלטן הײַנט, זענען די טערקיש־רוסישע בעדער בײַם סוף 19סטן, אָנהייב־20סטן יאָרהונדערט געווען שטאַרק פֿאַרשפּרייט אין ניו־יאָרק. מע האָט זײ געזען אין כּמעט יעדער געגנט מיט מיזרח־אייראָפּעיִשע אימיגראַנטן, ווײַל אָפֿט מאָל זענען אין די טענעמענט־הײַזער ניט געװען קיין שום וואַסער־לייטונג.
צו ערשט האָט מען דעם באַזוכער אַרײַנגעפֿירט אין אַ הייסן צימער מיט פּאַרע און דערנאָך — אין אַ צימער מיט אײַז־קאַלטן וואַסער. דאָס וואַסער איז ניט געווען גענוג טיף דאָרט צו שווימען; מע האָט פּשוט זיך באַגאָסן מיט עמערס וואַסער.
מסתּמא האָט דער רוסיש־טערקישער באָד וואָס ווערט דאָ רעקלאַמירט ניט פֿאַרמאָגט קיין שווים־באַסיין, ווי מע זעט אינעם בילד. כאָטש דער באָד איז מיט דער צײַט געוואָרן אַן אָרט, וווּ מע טרעפֿט זיך מיט חבֿרים, האָט מען דאָרט זעלטן געשוווּמען. דערצו איז דאָס בילד נישט אַקוראַט וואָס שייך א צווייטן פּרט. עס ווײַזט ווי מענער און פֿרויען שווימען אין איינעם, אָבער ס׳איז קלאָר פֿון דער מעלדונג אַז די מינים זענען געשוווּמען באַזונדער, ווי מע זעט פֿון די ווערטער: „ספּעציעלע טעג פֿאַר פֿרויען — מאָנטיק ביז דאָנערשטיק, פֿון 6 אַ זייגער אין דער פֿרי ביז 9 אַ זייגער בײַנאַכט.‟
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.