ליטעראַטור


עדיטאָריאַל

מענטשן און געשעענישן

געשיכטע

פּובליציסטיק

ישׂראל, מיטל־מיזרח

אַנטיסעמיטיזם

ייִדיש־וועלט

קונסט און קולטור

רוחניות

קהילה

אין אָנדענק

טשיקאַוועסן

בלימעלע

פֿון מרים שמולעוויטש־האָפֿמאַן

די לעבנס־געשיכטע פֿון בלימעלע, פֿון אירע מיידלשע ביז די עלטערע יאָרןRead More


כאַזאַרן אַ מאָל און הײַנט

פֿון מיכאל קרוטיקאָוו

די געשיכטע פֿון אַ טערקישן שבֿט, וואָס האָט זיך מגייר געווען צווישן דעם 7טן און 10טן יאָרהונדערט, און דערבײַ אַרויסגערופֿן זאָרג וועגן אַ ייִדישער קאָנספּיראַציעRead More


ייִדישע מלחמות פֿון יעקבֿ קדמי

פֿון גענאַדי עסטרײַך

נײַע פּרטים וועגן “נתּיבֿ” (“שטעג”), דער ישׂראלדיקער מלוכה-אָרגאַניזאַציע, וואָס האָט סטימולירט און טיילווײַז אָרגאַניזירט די עליה פֿון סאָוועטן-פֿאַרבאַנד און אַנדערע לענדער.Read More


דער סוף פֿון סאָוועטישן „דזשאָינט”

פֿון גענאַדי עסטרײַך

אין זײַן נײַ בוך אויף רוסיש, שרײַבט מיכאַיִל מיצעל וועגן די לעצטע, טראַגישע יאָרן פֿון „דזשאָינט‟ אינעם סאָוועטן־פֿאַרבאַנד.Read More


סאָװעטישע ייִדישע קלאַסיק פֿאַרן 21סטן יאָרהונדערט

פֿון מיכאל קרוטיקאָוו

דורך דער נײַער איבערזעצונג פֿון קולבאַקס „די זעלמעניאַנער‟, און דורך דער הקדמה צום בוך, דערפֿילט מען סײַ די קינסטלערישע שיינקייט פֿונעם ראָמאַן, סײַ דעם אידעאָלאָגישן דרוק אויפֿן מחבר. Read More


װאַרשע, װאָס איז אַװעק אין אײביקײט

פֿון מיכאל קרוטיקאָוו

דער שרײַבער יוסף הען געהערט צו דעם לעצטן דור פּױליש־ייִדישע ליטעראַטן, װאָס זײַנען אױפֿגעװאַקסן אין װאַרשע פֿאַרן חורבן. זײַן מעמואַר „נאָװאָליפּיע־גאַס” איז אַרױס אױף פּױליש מער װי צװאַנציק יאָר צוריק און איז איבערגעזעצט געװאָרן אױף עטלעכע שפּראַכן.Read More


טשערנעוויצער זכרונות: שטיין־גאַס #12

פֿון ביילע שעכטער־גאָטעסמאַן

ווען מיר זענען געקומען פֿון ווין קיין טשערנעוויץ, און איך בין מסתּמא געווען 2 יאָר אַלט, האָבן מיר זיך צוערשט אַרײַנגעצויגן אין אַ דירה אויף דער „לערכען־גאַס‟, ווײַט פֿון צענטער שטאָט, לעבן דעם „שילער־פּאַרק‟.Read More


בירנבוים דער ייִד(ישיסט)

פֿון לייזער בורקאָ

דער נאָמען נתן בירנבוים איז פֿאַר ס׳רובֿ „פֿאָרווערטס”־לייענער באַקאַנט ווי דער אָר­גאַ­ניזאַטאָר פֿון דער באַרימטער טשער­נאָווי­צער שפּראַך־קאָנפֿערענץ אין יאָר 1908, וווּ מע האָט פּראָקלאַמירט ייִדיש ווי אַ נאַציאָנאַ­לע שפּראַך פֿון ייִדישן פֿאָלקRead More


ייִדן און סאָװעטישע ליטעראַטור, אַ מאָל און הײַנט

פֿון מיכאל קרוטיקאָוו

װאָס טוט מען מיט דער סאָװעטישער ליטעראַטור? איך מײן ניט יענע ליטעראַרישע װערק, װאָס זײַנען געשאַפֿן געװאָרן אין סאָװעטן־פֿאַרבאַנד, אָבער געהערן ניט צו דער שיטה פֿון „סאָציאַליסטישן רעאַליזם”, צי זײַנען גאָר „אַנטי־סאָװעטיש” אין זײער אינהאַלט און סטיל.Read More


ייִדישער בערלין פֿון אַמאָל

פֿון גענאַדי עסטרײַך

אין די לעצטע יאָרן האָט דער געלערנטער עולם זיך גלײַך ווי אַרויפֿגעוואָרפֿן אויף “רוסיש-ייִדישן בערלין”. איך מיין ניט דעם בערלין פֿון הײַנטיקע טעג, וווּ מע הערט כּסדר רוסיש, נאָר די דײַטשישע הויפּטשטאָט פֿון די ערשטע יאָרצענדליקער פֿון 20סטן יאָרהונדערט.Read More