(די 2 טע זײַט פֿון 2)
רוסלאַנד, פּונקט אַזױ װי אַ סך אַנדערע גרױסע לענדער אױף דער װעלט, האָט אירע מינהגים, אַ מאָל עטנאָגראַפֿישע, אַ מאָל היסטאָרישע, אַ מאָל קרימינעלע. מע דאַרף גלײַך זאָגן, אַז אַלע שיכטן פֿון דער רוסלענדישער געזעלשאַפֿט, פֿון אונטן ביז אױבן, זײַנען דורכגעזאַפּט מיט דער פֿאָלקלאָריזירטער קרימינעלער „ראָמאַנטיק‟, װי אויך מיט די קרימינעלע מינהגים, װעלכע זײַנען זײער װײַט פֿון ראָמאַנטיזם. די װירקונג פֿון דעם קרימינעלן „פֿאָלקלאָר‟ אױף דער רוסישער באַפֿעלקערונג איז אַזױ גרױס, אַז די קרימינעלע לעקסיק, ס’הענטשקע־לשון, איז געװאָרן אַ נאַטירלעכער טײל פֿונעם טאָג־טעגלעכן שטײגער־לעבן, אַפֿילו בײַ די מלוכה־לײַט. צוזאַמען מיט די טאָטאַלע ענדערונגען אינעם באַװוּסטזײַן פֿון נײַעם רוסלאַנד, איז אַרײַנגעבראַכט און אײַנגעשטעלט געװאָרן די שטרענגע סיסטעם פֿון אַ ספּעציפֿישער „בלאָטע‟־היעראַרכיע, אין װעלכער דער „אַראָפּגעלאָזטער‟, ס’הײסט, אַ פֿאַרגװאַלדיקטער מאַן, געפֿינט זיך אין סאַמע דנאָ פֿון דער סאָציאַלער „בלאָטע‟.
אַזאַ מענטש, נעבעך, װערט אַרײַנגעלײגט אין חרם, און טאַקע אױף אַזױ טיף און אַכזריותדיק, אַז, לױטן „קרימינעלן קאָדעקס‟, איז אַפֿילו צו דריקן די האַנט אַזאַ מענטשן קאַטעגאָריש פֿאַרבאָטן. ס’רובֿ פֿון דער רוסישער באַפֿעלקערונג, צום באַדױערן, געפֿינט זיך אונטער דער װירקונג פֿון די „קרימינאַליזירטע מינהגים‟, און מאַכט ניט קײן אונטערשײד צװישן די „האָמאָסעקסואַליסטן‟ און די „אַראָפּגעלאָזטע‟. לױט די לעצטע סאָציאָלאָגישע אױספֿרעגן, וואָלטן אַריבער 90 פּראָצענט פֿון די רוסישע בירגער זיך אָפּגעזאָגט צו דריקן די האַנט אַ מענטשן, אױב זײ װעלן װיסן, אַז יענער איז אַ האָמאָסעקסואַליסט אָדער אַן „אַראָפּגעלאָזטער‟.
דאָס איז זײער טרױעריק, אָבער, לױט דער מײנונג פֿון די רוסישע סאָציאָלאָגן, איז אַזאַ היפּערטראָפֿירטע נעגאַטיװע באַציִונג צו דער „שטאָלצער קהילה‟ ממש אײַנגעקריצט געװאָרן אינעם באַװוּסטזײַן פֿון דער רוסישער באַפֿעלקערונג. אַ פּאָר באַװוּסטע רוסישע זשורנאַליסטן, מיט װעלכע כ’האָב גערעדט אױף דער דאָזיקער טעמע, האָבן מיר גלײַך געזאָגט, אַז זײ גלייבן ניט, אַז עמעצער פֿון די הױכגעשטעלטע רוסלענדישע מלוכה־לײַט װאָלטן געדריקט די האַנט אַ האָמאָסעקסואַליסט, אַפֿילו װען יענער װאָלט געשטאַנען אױפֿן אָלימפּישן פּעדעסטאַל.
בקיצור, קײן סענסאַציע־סקאַנדאַלן זײַנען אױף דער װינטער־אָלימפּיאַדע אין סאָטשי ניט געװען, און רוסלאַנד האָט באַװיזן דער גאַנצער װעלט, אַז די מדינה איז שטאַרק גרױס און רײַך — קײן גאָלד און טאַלאַנטן סטײַען איר ניט. אמת, די געשעענישן אין אוקאַיִנע האָבן, ווי געזאָגט, אָפּגעװענדעט דעם אױפֿמערק פֿון דער װעלט צו דער חגא אין סאָטשי, אָבער, ווי ס‘האָט באַמערקט דער ישׂראלדיקער פּרעזידענט שמעון פּערעס, איז פּוטין אַ סך קליגער װי די וועלט מײנט. הײַנט, װען דער גרױסער נאַציאָנאַלער פּראָיעקט, די אָלימפּישע װינטער־חגא, איז שױן פֿאַרבײַ, קען דער רוסישער פּרעזידענט װײַזן די „אױפֿגעלעבטע אוקראַיִנישע פֿאַשיסטן‟ — לױט דער לעקסיק פֿון כּמעט אַלע רוסישע מאַסן־מעדיאַ — װער איז דער אמתער באַלעבאָס בײַ זיי דער הײם.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.