אַראַבישער שרײַבער פֿון העברעיִשע ראָמאַנען

A Gifted Arab Writer of Hebrew Novels

סאַיעד קאַשואַ
סאַיעד קאַשואַ

פֿון שׂרה־רחל שעכטער

Published May 25, 2014, issue of June 20, 2014.

(די 3 טע זײַט פֿון 3)

נישט געקוקט אויף דעם קולטור־שאָק פֿון לעבן צווישן ישׂראלים, האָט דאָס געוועזענע דאָרפֿס־ייִנגל פֿאָרט אַ סך גענאָסן פֿון זײַן דערציִונג אין דער ישׂראלדיקער שול, בפֿרט נאָכן באַקענען זיך מיט דער וועלט־ליטעראַטור. „מײַן טאַטע האָט פֿאַרמאָגט בלויז דרײַ ביכער אין שטוב: איינס פֿון טאָלסטוי, איינס פֿון לענין און איינס פֿון טראָצקי. זײַן גאַנץ לעבן האָט ער קיין איין ראָמאַן נישט געלייענט.‟

דער ערשטער ראָמאַן, וואָס סאַיעד האָט איבערגעלייענט איז געווען Catcher in the Rye — דאָס קלאַסישע ווערק פֿון דזשיי ד. סאַלינדזשער, געשריבן פֿונעם קוקווינקל פֿון אַן אומרויִקן, רעבעלירנדיקן בחור. דאָס בוך האָט געמאַכט אויפֿן יונגן סאַיעד אַ געוואַלדיקן רושם. „כ׳האָב דערזען, אַז איך קען לייענען אַ גאַנצן ראָמאַן אויף העברעיִש, און אויך — אַז אַ ייִנגל קאָן אויסדריקן אַזוינע געפֿילן, און שעלטן אַזוי פֿיל!‟

שפּעטער, בעת זײַן שטודירן פֿילאָסאָפֿיע און סאָציאָלאָגיע אינעם העברעיִשן אוניווערסיטעט, האָט קאַשואַ זיך פֿאַרליבט אין אַ ייִדיש מיידל. „אַוודאי, האָב איך נישט גערעדט קיין וואָרט מיט איר. מײַן איינציקער חלום איז געווען — צו האַלטן איר האַנט, בעת אונדזער קלאַס איז אַרויס אויף אַן עקסקורסיע.‟

ווען סאַיעד האָט שוין יאָ אָנגעהויבן גיין מיט אַ ייִדיש מיידל, האָט ער אָבער אײַנגעזען, אַז זײַנע באַמיִונגען זיך אַרײַנצופּאַסן אין דער ישׂראלדיקער געזעלשאַפֿט זענען אומזיסט. די מאַמע פֿון זײַן מיידל האָט געזאָגט: „ס׳וואָלט מיר שוין ליבער געווען, אַז מײַן טאָכטער זאָל זײַן אַ לעזבישע, איידער זי זאָל גיין אויף ראַנדקעס מיט אַראַבער.‟

הײַנט וווינט קאַשואַ מיט זײַן פֿרוי (אַן אַראַבישע) און צוויי קינדער אין אַ געגנט לעבן קטמון, ירושלים, צווישן ייִדישע שכנים. „איך וויל נישט אויסזאָגן דעם נאָמען פֿון דער געגנט, ווײַל צוליב דעם קאָנען דאָך פֿאַלן די פּרײַזן פֿון הײַזער,‟ האָט ער זיך געוויצלט.

ווי קאַשואַ האָט געטאָן מיט יאָרן צוריק, לערנען זיך זײַנע קינדער אין אַ ישׂראלדיקער שול, אָבער בײַ זיי איז עס אַ סך נאַטירלעכער ווי ס׳איז געווען בײַ אים. „מײַן זון איז איצט אין קינדער־גאָרטן און האָט ליב צו זײַן דער ׳אבא של שבת׳. זײַן לערערין האָט מיר געזאָגט: ׳דײַן זון זינגט די חנוכּה־לידער בעסער פֿון אַלע אַנדערע קינדער.׳ מײַן טאָכטער רעדט העברעיִש אָן שום אַקצענט, און יעדעס מאָל וואָס איך שפּיל אַ ליד פֿון לבֿנון־מוזיקער, מאַכט זי עס שטילער.‟

אַ פֿראַנצויזישער זשורנאַליסט האָט אַמאָל געפֿרעגט קאַשואַ, פֿאַר וואָס ער שרײַבט דווקא אויף העברעיִש. „ס׳איז שווער צו ענטפֿערן אויף אַזאַ פֿראַגע,‟ זאָגט ער. „אפֿשר איז עס, ווײַל ׳אַני אוהב אותך׳ איז מיר נעענטער צום האַרצן ווי דער אַראַבישער אויסדרוק פֿון ליבע. און אפֿשר ווײַל העברעיִש האָט מיר פֿאָרט געגעבן די פֿרײַהייט צו שרײַבן.‟