(די 2 טע זײַט פֿון 2)
אַזעלכע נײַעס, אַרום כּלערליי אַנטפּלעקונגען, וועלכע זײַנען באַזירט אויף גענעטישע טעסטן, הערט מען הײַנטיקע טעג זייער אָפֿט. די גענעטיק שפּילט איצט אַ ראָלע אויך אין די ייִדישע לימודים. יאָר-אײַן יאָר-אויס לייען איך באַריכטן מכּוח שפּאָגל-נײַע טעאָריעס, וואָס באַשרײַבן דעם עטנאָגענעז פֿון די אַשכּנזים. צו מאָל טענהט מען, אַ שטייגער, אַז אין אַזעלכע מענטשן, ווי אַני-הקטן, צירקולירט דאָס בלוט, וואָס שמעקט זייער פּערסיש. דערנאָך געפֿינט מען, אַז איך בין אין עפּעס אַ קרובֿהשאַפֿט מיט די איטאַליענער; און אַזוי ווײַטער.
די טעג האָט די לאָנדאָנער צײַטונג „דיילי מייל‟ דערציילט אַ סענסאַציאָנעלע מעשׂה: אַ גענעטישער טעסט האָט געהאָלפֿן צו אַנטפּלעקן, סוף-כּל-סוף, דעם סוד פֿון „דזשעק די ריפּער‟. די רייד גייט וועגן דעם „גוואַלדריסער‟, וואָס האָט דורכגעפֿירט אַ מאָרד אין יאָר 1888 אין דער לאָנדאָנער געגנט ווײַטשעפּל, דעמאָלט געדיכט באַפֿעלקערט דורך ייִדישע אימיגראַנטן פֿון מיזרח-אייראָפּע. אין ווײַטשעפּל, האָט מען גענומען געפֿינען קערפּערס פֿון יונגע פֿרויען, בדרך-כּלל — פּראָסטיטוטקעס, דערהרגעט דורך אַ מאַניאַק. דעם סעריאַלן מערדער האָט מען קיין מאָל ניט געפֿונען. בינו-לבינו, האָט זיך באַוויזן אַ ריזיקע ליטעראַטור, ווי אויך פֿילמען און טעאַטראַלע ווערק, וועגן דעם דאָזיקן „גוואַלדריסער‟.
איצט דערציילט די „דיילי מייל‟, אַז מע האָט פֿאַרגליכן די ביאָלאָגישע שפּורן אויף אַ שאַל, וואָס האָט כּלומרשט געהערט איינער פֿון די געהרגעטע פֿרויען, מיטן גענעאַלאָגישן מאַטעריאַל פֿון דער משפּחה פֿון אַהרן קאָסמינסקי, אַ פּויליש-ייִדישן אימיגראַנטן, און אויפֿן סמך פֿון אָט דעם פֿאַרגלײַך טענהט מען, אַז קאָסמינסקי איז געווען דער „גוואַלדריסער‟.
קאָסמינסקי, אַ פֿריזירער, איז געקומען קיין לאָנדאָן פֿון פּוילן אין 1881. ער האָט געוווינט צוזאַמען מיט זײַן פֿרוי, גאָלדע. די שוועסטער און צוויי ברידער זײַנע האָבן זיך אויך באַזעצט אין לאָנדאָן. די פּאָליציי האָט געהאַט אַ חשד וועגן אים נאָך אין דער צײַט פֿון דער אויספֿאָרשונג. עס זײַנען געווען נאָך אַנדערע ייִדישע „קאַנדידאַטן‟ אויף דער ראָליע פֿון „דזשעק די ריפּער‟, וואָס איז קיין חידוש ניט — די שרעקלעכע געשעענישן האָבן זיך דאָך אָפּגעשפּילט אין אַ ייִדישער געגנט. קאָסמינסקי האָט געהאַט ערנסטע פּסיכישע פּראָבלעמען; ער איז יאָרנלאַנג געווען פֿאַרשפּאַרט אין מגושעים-הײַזער, וווּ ער איז לסוף געשטאָרבן אין יאָר 1919.
די פֿראַגע שטעקט אָבער אין דעם, אויף וויפֿל מע קען אין אַזאַ ענין זיך פֿאַרלאָזן אויף דער צײַטונג. ס‘איז ניט קלאָר, למשל, ווי אַזוי די שאַל, דער הויפּט־באַווײַז פֿונעם סוד-אַנטפּלעקנדיקן גענעטישן מאַטעריאַל, איז פֿאַרבונדן מיט דער גאַנצער מעשׂה. שוין אָפּגעשמועסט, אַז מע הערט דערווײַל ניט קיין אָפּשאַצונג פֿון ערנסטע געלערנטע, וואָס מע קען זיך אויף זיי פֿאַרלאָזן.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.