מײַן זון דער סאַרווער — אַ ייִדישע טראַגעדיע

My Son the Waiter, a Jewish Tragedy

בראַד צימערמאַן, דער אַלטער-יונגער קאָמיקער
בראַד צימערמאַן, דער אַלטער-יונגער קאָמיקער

פֿון עדי מהלאל

Published October 29, 2014, issue of November 21, 2014.

(די 2 טע זײַט פֿון 2)

בײַ זײַן ייִדישער מאַמען. וואָס קען זײַן ערגער פֿון אַנטוישן די מאַמע, וואָס וויל בלויז שעפּן נחת פֿון איר זון? זי האָט דאָך נאָר די בעסטע כּוונות, ווי אויך די העכסטע דערוואַרטונגען פֿון אים. זי דערציילט אים כּסדר וועגן די גרויסע הצלחות פֿון די זין פֿון אירע חבֿרטעס; און ער דערציילט, וואָס זײַן מאַמע טראַכט וועגן אים: „אויב אַלץ וועט גיין לויטן פּלאַן, וועט בראַד זיך פֿאַרגינען אַ ביכערשאַנק…‟. אָדער: „גויים פֿאַרשטייען נישט, וואָס מיר, ייִדן, גייען דורך. ווען אַ נישט-ייִד קלינגט דער מאַמען אָן און זאָגט איר: ‘מאַמע, איך קען נישט קומען הײַנט אויף וועטשערע’, ענטפֿערט זי פּשוט: ‘פֿײַן’‟…

צימערמאַנס סטיל פֿון הומאָר איז צומאָל צו ביטער, אויף אַזוי פֿיל, אַז מע ווייסט נישט, צי מע זאָל לאַכן, צי בעסער אַרײַנפֿאַלן אין אַ מרה-שׁחורה. די בעסטע קאָמישע מאָמענטן קומען, ווען ער דערציילט וויצן וועגן די יאָרן, ווען ער איז געווען אַ סאַרווער. ער מאַכט חוזק פֿון די אָנגעבלאָזענע רעסטאָראַן-באַזוכער, בשעת ס’איז גאַנץ קלאָר, אַז דער עולם אין זאַל באַשטייט פֿון רעסטאָראַן-קונדן, און נישט פֿון סאַרווערס.

די אַנדערע קאָמישע מאָמענטן קומען, ווען ער רעדט וועגן דער מאַמען; און דאָ נעמט מען אַרײַן אויך די פֿאַרשפּרייטע ייִדישע וויצן. מער עמאָציאָנעל נעמען זיך אויף די דערמאָנונגען ווען זײַן טאַטן ז”ל, וואָס ער האָט אים נישט געוואָלט אַנטוישן, און ווי דער טאַטע האָט נישט דערלעבט צו געניסן פֿון זײַן זונס הצלחה.

די אויפֿטרעטונג „מײַן זון דער סאַרווער — אַ ייִדישע טראַגעדיע‟, קען מען זען אינעם „טראַיאַד טעאַטער‟ (Triad Theatre), וואָס געפֿינט זיך אויף דער אַפּער-וועסט סײַד פֿון מאַנהעטן, 158 וועסט 72ער גאַס.

אָט איז אַ קורץ שטיקל פֿון דער אויפֿטרעטונג: