טאָגשולן אינוועסטירן אין בעסערע ספּאָרט־אײַנריכטונגען

Jewish Day Schools Invest in Better Sports Facilities

דער נײַער סטאַדיאָן אין דער „שעק־הילל טאָגשול‟
Courtesy Scheck Hillel
דער נײַער סטאַדיאָן אין דער „שעק־הילל טאָגשול‟

פֿון אַנטאָני ווײַס (ייִט״אַ)

Published October 30, 2014, issue of November 21, 2014.

נישט געקוקט אויפֿן רעגן, איז דער נײַער ספּאָרט־סטאַדיאָן פֿון דער „שעק-הילל טאָגשול‟, דרום־פֿלאָרידע, געווען געפּאַקט בײַם ספּעציעלן פֿוטבאָל־מאַטש לכּבֿוד די געוועזענע תּלמידים פֿון דער שול.

דאָס איז דאָס ערשטע מאָל אין איר 44־יאָריקער געשיכטע, וואָס „שעק־הילל‟ — אַ שול מיט 1,070 תּלמידים, פֿון פֿאָרשול ביזן צוועלפֿטן קלאַס — פֿאַרמאָגט איר אייגענעם סטאַדיאָן. די אײַנריכטונג איז אַ טייל פֿון אַ כּוללדיקער פֿאַרגרעסערונג פֿון דער שול — אַ פּראָיעקט, וואָס דאַרף אָפּקאָסטן 22 מיליאָן דאָלער. דער בוי־פּראָיעקט נעמט אויך אַרײַן אַ נײַעם אַקאַדעמישן בנין פֿאַר די עלטערע תּלמידים, אויסגעשטאַט מיט לאַבאָראַטאָריעס, אַ ביבליאָטעק און מעדיאַ־צענטער.

לויט מאַרטי שעק, דעם פֿאָרזיצער פֿונעם רעמאָנט־קאָמיטעט, וועלן די אַטלעטישע אײַנריכטונגען אָפּקאָסטן צווישן 10 און 12 מיליאָן דאָלאַר. ביז איצט איז דאָס אינוועסטירן אַזוי פֿיל געלט אין ספּאָרט געווען אַ זעלטענע זאַך בײַ ייִדישע טאָגשולן. „שעק הילל‟ האַלט אָבער, אַז ס׳איז כּדאַי אויסצוגעבן אַזוי פֿיל אויף ספּאָרט־אײַנריכטונגען, ווײַל דאָס קאָן צוציִען מער תּלמידים.

צוויי תּלמידים אויפֿן ספּעציעלן פֿוטבאָל־מאַטש לכּבֿוד די געוועזענע תּלמידים פֿון „שעק־הילל‟
Courtesy Scheck Hillel
צוויי תּלמידים אויפֿן ספּעציעלן פֿוטבאָל־מאַטש לכּבֿוד די געוועזענע תּלמידים פֿון „שעק־הילל‟

אַנדערע טאָגשולן אינעם לאַנד זענען אויך געקומען צו דער זעלבער השערה. אין היוסטאָן, טעקסאַס, למשל, האָט די „עמערי/ווינער טאָגשול‟ אויסגעגעבן 5 מיליאָן דאָלאַר אויף נײַע ספּאָרט־ און געניטונג־אײַנריכטונגען, אַרײַנגערעכנט אַ גרויס ספּאָרטפֿעלד. די „גדעון־האַוזנער ייִדישע טאָגשול‟ אין פּאַלאָ־אַלטאָ, קאַליפֿאָרניע בויט אויך אַ ספּאָרטפֿעלד און אַ צענטער פֿאַר אַטלעטישע, קונסט־ און מוזיק־אַקטיוויטעטן, וואָס דאַרף קאָסטן 13 מיליאָן דאָלאַר.

„מיר קאָנקורירן נישט בלויז מיט אַנדערע ייִדישע טאָגשולן, אָבער אויך מיט פּריוואַטע שולן אין אַלגעמיין,‟ האָט שעק געזאָגט.

„אָפֿט מאָל, ווען עלטערן קלערן, צי זיי זאָלן שיקן זייערע קינדער אין אַ ייִדישער טאָגשול, קומט אויך אַרײַן די שאלה: ׳וואָס וועלן מיר דערבײַ פֿאַרלירן?׳‟ האָט דערקלערט גאַרי ווײַסערמאַן, אַ געוועזענער אַדמיניסטראַטאָר פֿון „שעק־הילל‟, וועלכער דינט איצט ווי דער מנהל פֿון די „מילקען ייִדישע טאָגשולן‟ אין לאָס־אַנדזשעלעס. „פֿאַר וואָס זאָלן די קינדער פֿון אַן אָנגעזעענער ייִדישער טאָגשול נישט האָבן די זעלבע געלעגנהייטן, ווי די תּלמידים פֿון אַ נישט־ייִדישער פּריוואַטער שול?‟

אַ טייל עלטערן זענען אָבער נישט צופֿרידן מיט דעם הויכן פּרײַז פֿון די אײַנריכטונגען. סוזין תּמיר, אַ מאַמע פֿון צוויי תּלמידים אין „שעק־הילל‟, האַלט, אַז די ייִדישע שטודיעס, נישט די ספּאָרט־אַקטיוויטעטן, דאַרפֿן זײַן דער עיקר פֿון אַ ייִדישער טאָגשול. „די שול וואָלט גיכער געדאַרפֿט אויסגעבן דאָס געלט צו העלפֿן די משפּחות צו באַצאָלן שׂכר־לימוד,‟ האָט זי געזאָגט.

די ייִדישע זומער־לאַגערן האָבן אויך לעצטנס אָנגעהויבן אינוועסטירן אין זייערע אַטלעטישע אײַנריכטונגען. פֿאַראַיאָרן האָט די „פֿונדאַציע פֿאַר ייִדישע זומער־לאַגערן‟ געהאָלפֿן צו גרינדן צוויי ספּאָרטקעמפּס: JCC Maccabi אין אַטערטאָן, קאַליפֿאָרניע, און URJ S Points אין גרינסבאָראָ, צפֿון־קאַראָלײַנע. דערצו האָבן די לאַגערן פֿון דער YMHA אין ניו־דזשערזי, ווי אויך „קעמפּ רמה‟ אין די פּאָקאָנאָ־בערג לעצטנס צוגעבויט אַ גרויסן ספּאָרט־אָפּטייל.

אַחוץ דעם צוציִען מער תּלמידים, קאָנען די נײַע ספּאָרט־אײַנריכטונגען אויך אַרײַנברענגען מער געלט פֿון די גראַדואַנטן. הרבֿ עזרא לוי, דער הויפּט פֿון „שעק־הילל‟, זאָגט, אַז ער האָט שוין געפֿירט אַ דעלעגאַציע פֿון אַמאָליקע תּלמידים, פּאָטענציעלע מעצענאַטן, איבערן סטאַדיאָן.

בײַ די תּלמידים פֿון „שעק־הילל‟, איז אָבער די גרעסטע מעלה פֿונעם סטאַדיאָן, אַז עס רופֿט אַרויס אַ געוויסן שטאָלץ אין דער שול. „די ספּאָרטמאַטשן ברענגען די גאַנצע ייִדישע קהילה צונויף,‟ האָט באַמערקט דניאל פֿראַנקאָ, אַ תּלמיד פֿונעם 10טן קלאַס. „קוקט, וויפֿל מענטשן זענען געקומען, אַפֿילו ווען ס׳רעגנט!‟