(די 2 טע זײַט פֿון 2)
אַ חוץ ריין פֿילאָלאָגישע פּראָיעקטן, האָט דער אינסטיטוט זיך באַשעפֿטיקט מיט געשיכטע, סטאַטיסטיק און עקאָנאַמיע. כאַראַקטעריש, אַז דער אינסטיטוט האָט אַפֿילו ניט אַרויסגעלאָזט קיין ווערטערבוך פֿון ייִדיש.
דוד קאַץ האָט אַלטע חשבונות מיטן ייִוואָ. יאָרן לאַנג האָט ער געפֿירט אַ מלחמה קעגן דעם ייִוואָ־אויסלייג, פֿאַרטיידיקט דעם „שטומען אַלף‟. איצט האָט זײַן קאַמף באַקומען אַ פּאָליטישע באַפֿאַרבונג, דהײַנו: ווי אַזוי קען דער ייִוואָ האָבן מגע־ומשׂא מיט דער ליטווישער רעגירונג און, בכלל, מיט ליטווישע מלוכישע אינסטיטוציעס? און דאָס איז „לאָגיש‟, אויב די רעגירונג איז טאַקע פּראָ־נאַציסטיש.
דערבײַ וויל ניט דוד קאַץ פֿאַרשטיין, אַז דווקא רוסלאַנד, און ניט ליטע צי אוקראַיִנע, שטעלט מיט זיך פֿאָר אַן ערנסטע, אמתע סכּנה פֿאַר אייראָפּע, פֿאַר דער גאָרער וועלט און פֿאַר דער אייגענער באַפֿעלקערונג. אַ סבֿרא, אַז קאַץ טראָגט זיך אַרום מיט אײַנגערעדטע מעשׂיות און סטערעאָטיפּן, וועלכע שפּיגלען ניט אָפּ דעם איצטיקן מצבֿ.
דאָס דערקלערט, בפֿרט, דעם פֿאַקט פֿון זײַן געוואַלדיקער איזאָלאַציע. זײַן „מלחמה‟ פֿירט ער פֿאַקטיש ווי אַן איינזאַמער וואָלף. איך מוז זיך מודה זײַן, אַז כ’האָב געפֿילט רחמנות בײַם לייענען דעם אַרטיקל, וואָס קלינגט צו מאָל ווי אַ וויי־געשריי, און אפֿשר דערפֿאַר איז ער אַזוי ניט־לאָגיש און ניט־היסטאָריש.
אַגבֿ, ווען מע לייענט איבער דעם „אַלגעמיינעם‟ אַרטיקל, שאַפֿט זיך אַן אײַנדרוק, אַז דער מחבר קען ניט דעם ייִוואָ מוחל זײַל נאָך איין זאַך: דער אינסטיטוט געפֿינט זיך אין דעם לאַנד, וווּ דער פּרעזידענט איז באַראַק אָבאַמאַ. קאַץ באַשרײַבט די איצטיקע אַמעריקאַנער רעגירונג ווי אַ הייסער שטיצער פֿון די נעאָ־נאַציסטישע כּוחות אין ליטע. עס חידושט מיך, וואָס מע זעט ניט און מע הערט ניט דערווײַל כּ”צן אויף דעם טעלעוויזע־קאַנאַל „פֿאַקס‟.
אַזוי צי אַזוי, אָבער פֿאַר די פֿיר חדשים, וועלכע איך האָב פֿאַרבראַכט אין ייִוואָ, האָב איך ניט באַמערקט, מע זאָל דאָרטן זיך גרייטן צום איבערפּעקלען זיך, אַ שטייגער, קיין מאָסקווע. מע פֿירט אַ גרויסע אַרבעט און מע גרייט זיך אָפּמערקן דעם 90סטן יוביליי זינט די באַראַטונגען אין בערלין, פֿון וועלכע עס איז געבוירן געוואָרן דער דאָזיקער וויכטיקער ייִדישער אַקאַדעמישער צענטער.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.