„סעלפֿיס‟ פֿון רוסיש־אַמעריקאַנער ייִדן

American-Russian Jews Ready For Their Selfie

Alina and Jeff Bliumis

פֿון אַנאַ כּהן (Forward)

Published June 09, 2015, issue of June 26, 2015.

אַלינאַ און דזשעף בלומיס האָבן אַמאָל אָנגעהויבן פֿרעגן צופֿעליקע פֿאַרבײַגייער אויף דער פּלאַזשע אין ברײַטאָן־ביטש, אַ ברוקלינער ראַיאָן, וווּ עס וווינען אַ סך רוסישע אימיגראַנטן, ווי אַזוי באַטראַכטן זיי זיך: ווי ייִדן, רוסן צי אַמעריקאַנער? דאָס איז געשען אינעם יאָר 2007, אינמיטן אַ זוניקן זומער־טאָג.

די אויסגעפֿרעגטע האָבן פּאָזירט פֿאַרן פֿאָטאָ-אַפּאַראַט. במשך פֿון איין טאָג, האָט זיך באַקומען אַ זאַמלונג פֿון 44 פֿאָטאָגראַפֿיִעס, וווּ עס ווערן געוויזן 52 פֿאַרשיידענע פּנימער. במשך פֿון דער צײַט, האָט דער דאָזיקער עקספּערימענט זיך פֿאַרוואַנדלט אין אַ ריזיקן פּראָיעקט פֿון סאָציאַלער קונסט, אין וועלכן עס האָבן זיך שוין באַטייליקט כּמעט 1,900 מענטשן.

דאָס פּאָרפֿאָלק, די משפּחה בלומיס, זענען אַליין געבוירן געוואָרן אין רוסלאַנד און האָבן זיך פֿאַראינטערעסירט מיט דער זעלבסט־אידענטיפֿיקאַציע פֿון די אַנדערע רוסיש-רעדער. אַנשטאָט טעאָרעטישע שטודיעס, האָבן זיי באַשלאָסן דורכצופֿירן דעם עקספּערימענט אין דרויסן. דזשעף האָט באַמערקט, אַז אין זייער אויספֿרעג שטעקט אַ געוויסער הומאָריסטישער עלעמענט, ווײַל כּמעט אַלע תּושבֿים פֿון ברײַטאָן־ביטש זענען, אין דער זעלבער צײַט, רוסיש־אַמעריקאַנער ייִדן. דער פֿאָטאָגראַף איז געבוירן געוואָרן אין דער שטאָט קעשענעוו, מאָלדאָווע, אינעם יאָר 1958. זינט 1972 וווינט ער אין ניו־יאָרק. די 43־יאָריקע אַלינאַ קומט פֿון מינסק און האָט זיך באַזעצט אין ניו־יאָרק אין 1994. זינט 2000, פֿאַרנעמען זיי זיך מיט זייערע סאָציאַלע קונסט־פּראָיעקטן.

ווען אַלינאַ און דזשעף האָבן דורכגעפֿירט זייער ערשטן עקספּערימענט, האָבן זיי אויסגעשטעלט די פֿאָטאָגראַפֿיעס אין אַ צאָל אָרטיקע גאַלעריעס, און דערנאָך פֿאַרגעסן דערפֿון. איינמאָל, האָט דער „נאַציאָנאַלער מוזיי פֿון אַמעריקאַנער ייִדישער געשיכטע‟ אין פֿילאַדעלפֿיע בײַ זיי געבעטן עטלעכע בילדער פֿון יענער זאַמלונג. דעמאָלט, האָבן די פֿאָטאָגראַפֿן באַשלאָסן ממשיך צו זײַן דעם פּראָיעקט.

אינעם יאָר 2012, האָבן זיי מיטגעאַרבעט בשותּפֿות מיטן פֿילאַדעלפֿיער מוזיי, דער גאַלעריע אויפֿן נאָמען פֿון לאָרי טיש, דעם ייִדישן קהילה־צענטער אין מאַנהעטן, דער „לימוד‟־קאָנפֿערענץ און אַ צאָל אַנדערע אָרגאַניזאַציעס. אַנשטאָט צו בעטן די באַטייליקטע אויסצוקלײַבן איינע פֿון די דרײַ ברירות, ווי אינעם ערשטן עקספּערימענט, האָבן די אויסגעפֿרעגטע אַליין אָנגעשריבן אַ פּאָר ווערטער וועגן זיך און געמאַכט אַ „סעלפֿי‟ — זיך אַליין פֿאָטאָגראַפֿירט. במשך פֿון צוויי יאָר, האָט די משפּחה בלומיס באַקומען 1,870 בילדער און אויסגעקליבן די בעסטע, וועלכע זענען אַרײַן אין זייער נײַעם בוך, „פֿון סעלפֿי ביז גרופּי‟, באַגלייט מיט עסייען פֿון דוד שניר, דער דירעקטאָר פֿון ייִדישע שטודיעס בײַם קאָלאָראַדאָ־אוניווערסיטעט אין דער שטאָט באָלדער און פֿון דער רוסיש־אַמעריקאַנער קינסטלערין אַניאַ אוליניטש, וועלכע אַרבעט ווי די וויצע־דירעקטאָרין פֿון קונסט־ענינים בײַם Forward.

די מחברים האָבן דערקלערט, אַז אויפֿן סמך פֿונעם הײַנטצײַטיקן פּאָפּולערן וואָרט „סעלפֿי‟ — אַ צופֿעליקע פֿאַטאָגראַפֿיע פֿון זיך אַליין — האָבן זיי אָנגערופֿן זייער קאָלעקציע אַ „גרופּי‟. אין פֿאַרשיידנאַרטיקע בילדער, פֿון שול־קינדער ביז גאַנצע משפּחות, ווערט כּסדר אָפּגעשפּיגלט אַ ערנסטע פֿאַרבינדונג פֿון די פֿאָטאָגראַפֿירטע מיט ייִדישקייט. איין פֿרוי דערציילט, צום בײַשפּיל, אַז ווען זי איז דערצויגן געוואָרן אין טשעלאַבינסק, אינעם אוראַל־ראַיאָן פֿון רוסלאַנד, איז די איינציקע שיל אין דער שטאָט געשטאַנען אַלעמאָל פֿאַרמאַכט; די סאָוועטישע מאַכט האָט זי פֿאַרוואַנדלט זינט 1926 אין אַ סקלאַד. דעמאָלט וואָלט זי נישט געגלייבט, ווען עמעמער וואָלט איר פֿאָרויסגעזאָגט, אַז זי וועט אַמאָל ווערן אַ ראַבינערטע.

אַלינאַ האָט דערציילט, אַז אין פֿאַרגלײַך מיט מער ערנסטע מינים פֿאָטאָגראַפֿיעס, פֿירן זיך די מענטשן מער אויף נאַטירלעך און שפּילעוודיק, ווען זיי מאַכט אַ „סעלפֿי‟. דאָס דערמעגלעכט אַרײַנצוקוקן אין זייער לעבן אויף אַ מער אומפֿאָרמעלן פֿאַרכאַפּנדיקן אופֿן.

דאָס בוך איז נאָר־וואָס אַרויס מיט דער הילף פֿון דער פֿילאַנטראָפּישער גרופּע „גענעזיס‟, וואָס שטרעבט צו אַנטוויקלען די ייִדישע אידענטיפֿיקאַציע בײַ די רוסיש־רעדנדיקע אַמעריקאַנער ייִדן. מאַרינאַ יודבאָראָווסקי, די דירעקטאָרין פֿון דער דאָזיקער אָרגאַניזאַציע, האָט דערקלערט דעם Forward, אַז הגם דער פֿאָטאָ־פּראָיעקט זעט אויס טשיקאַווע, רעפּרעזענטירט ער אַן ערנסטע סאָציאָלאָגישע שטודיע. אינעם בוך ווערט ערנסט באַטראַכט, ווי אַזוי די רוסישע ייִדן אין אַמעריקע קוקט אויף זיך אַליין. 33 פּראָצענט אויסגעפֿעגטע האָבן געענטפֿערט, אַז זיי באַטראַכטן זיך, קודם־כּל, ווי ייִדן; 26 פּראָצענט האָבן מיט שטאָלץ דערמאָנט זייערע נעמען; 24 פּראָצענט האַלטן זיך, ראשית־כּל, ווי אַמעריקאַנער בירגער; 17 פּראָצענט האָבן דערציילט וועגן זייער משפּחה־וואָרצלען. בסך־הכּל, ווערן אינעם בוך אַנאַליזירט 13 סאָציאָלאָגישע קאַטעגאָריעס.