(די 2 טע זײַט פֿון 2)
„נו, אַז איר זענט צוריקגעקומען נאָך אַ שעה, הייסט עס, אַז איר נייטיקט זיך טאַקע אין מײַן הילף‟.
„וואָס פֿאַר אַ הילף?‟ האָב איך געפֿרעגט אַ געפּלעפֿטער.
„נאָר איר אַליין ווייסט עס‟ האָט ער געזאָגט מיט אַ שווערן זיפֿץ. „איר דאַרפֿט מיר דערקלערן, כּדי איך זאָל אײַך קענען העלפֿן‟.
„אָבער איך לײַד ניט פֿון קיין באַזונדערע פּראָבלעמען‟, האָב איך אים געענטפֿערט.
„נו‟, האָט ער געזאָגט, „אַז איר האָט מורא, ׳סעניאָר׳, מיר צו דערקלערן, פֿון וועלכע פּראָבלעמען איר לײַדט, הייסט עס, אַז איר לײַדט טאַקע פֿון געפֿערלעכע צרות. די חמסה (און ער האָט טאַקע זיך באַנוצט מיטן וואָרט „המסה‟) באַשיצט ניט קעגן אַלע פּראָבלעמען, נאָר ספּעציפֿישע, און עס קען זײַן, אַז איר נייטיקט זיך גאָר אין אַנדערע שוץ־מיטלען. איך זע, למשל, אַז אײַערע נירן זענען ניט אין גאַנצן מיט אַלעמען, כאָטש איר ווייסט דאָס נאָך ניט, און פֿאַר דעם דאַרף מען קודם זיך באַנוצטן מיט אַ…‟
אין דער צײַט איז צו דער בודקע צוגעקומען אַ גרופּע פֿון פֿינף מיידלעך, וואָס האָט פֿאַרכאַפּט דעם אויפֿמערק פֿונעם קמיע־הענדלער.
בעת די כּמעט 20 מינוט פֿון וואַרטן האָב איך אַ דערשטוינטער זיך צוגעהערט ווי איינע פֿון די מיידלעך, דערקלערט דעם קמיע־הענדלער מיט טרערן, וועגן אַלע אירע פּראָבלעמען, ווי ער וואָלט געווען אַ פּסיכאָלאָג. לאָזט זיך אויס, אַז זי האָט נאָר וואָס אַנטדעקט, אַז איר חבֿר פֿירט אַ לינקע ליבע, און אין דעם זענען זיכער שולדיק די „קאָסמישע שטראַלן‟ און „שדים‟, וואָס האָבן אים אַראָפּגעפֿירט פֿונעם ריכטיקן וועג.
דער קמיע־הענדלער האָט איר באַוויזן פֿאַרשידענע פֿיגורקעס, פּודערן, וואַסערן און געטשקעס און דערקלערט, ווי אַזוי זיי שטיצן יעזוסן און די בתולה מאַריאַ איר צו העלפֿן און שיצן קעגן פֿאַרשידענע בייזע כּוחות, שדים, „קאָסמישע שטראַלן‟ און טײַוולאָנים. איך געדענק ניט, וועלכע פֿון די מער ווי 10 זאַכן, וואָס זי האָט געקויפֿט, האָבן זי געדאַרפֿט פֿאַרהיטן קעגן וואָסערע פּראָבלעמען, אָבער איך געדענק יאָ, אַז ער האָט איר געעצהט צו קויפֿן אַ פֿיגורקע פֿונעם הינדישן גאָט „גאַנעשאַ‟ (באַקאַנט צוליב זײַן קאָפּ פֿון אַ העלפֿאַנד), כּדי „צוצוהעלפֿן‟ דער בתולה פֿון גואַדעלופּע, עפּעס, וואָס איז געווען מיר אַזוי אַבסורדיש, אַז איך האָב קוים געקענט אײַנהאַלטן מײַן געלעכטער.
נאָך דעם, וואָס די מיידלעך זענען, סוף־כּל־סוף, אַוועק האָט דער סוחר זיך דערמאָנט אין מיר און מײַנע „צרות‟. ווען איך האָב אים דערקלערט, אַז איך וויל קויפֿן די חמסה סתּם ווי אַ צירונג, אַ מתּנה פֿאַר דער מאַמען, האָט ער זיך צעלאַכט. „ווער קויפֿט אַ חמסה סתּם ווי אַ צירונג און ניט ווי קיין שוץ־מיטל?‟ האָט ער געזאָגט. ניט ווילנדיק זיך אַרײַנלאָזן אין אַזעלכע דערקלערונגען, אַז זייער אַ סך מענטשן איבער דער וועלט טוען עס סתּם אַזוי, האָב איך אים באַצאָלט, כּדי צו קענען וואָס גיכער פֿאַרלאָזן זײַן בודקע.
ער האָט מיך אָבער אָפּגעשטעלט און געזאָגט: „אַז איר דערקלערט מיר ניט, פֿון וואָס איר לײַדט, וויל איך אײַך פֿאָרט פּרובירן העלפֿן מיט פֿאַרשידענע זאַכן‟ און נאָך איידער איך האָב אים געקענט אָפּשטעלן, האָט ער באַשפּריצט די חמסה מיט „הייליק וואַסער‟, צוזאַמען מיט עפּעס אַ פּאַרפֿום, און אַרײַנגעלייגט אַ ביסל רײַז און אַ פּאָר קאַרעלן פֿון אַ קאַטוילישן רויזנקראַנץ (rosary). שוין זײַענדיק אַ היפּש ביסל טריט פֿון דער בודקע, האָב איך דערהערט זײַן קול: „האַלט אַן אויג אויף אײַערע נירן‟!
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.