(די 2 טע זײַט פֿון 2)
אינעם יאָר 2008, האָט די אויסטראַלישע טעלעוויזיע דערציילט וועגן אַ כינעזיש קינד, וועלכער איז געשלאָגן געוואָרן אויף טויט אין איינעם פֿון אַזעלכע רעהאַביליטאַציע־צענטערס. ווען שלם האָט זיך דערוווּסט וועגן דער דאָזיקער טרויעריקער מעשׂה, האָט זי באַשלאָסן צו שאַפֿן דעם דאָקומענטאַר. דער דירעקטאָר פֿונעם צענטער האָט געגעבן די רעזשיסאָרן אַן אומפּרעצעדענטיקן צוטריט צום אַנשטאַלט און אַפֿילו געבעטן, אַז זיי זאָלן דאָרטן וווינען, כּדי בעסער צו פֿאַרשטיין אַלע פּראָצעדורן בעסער.
צווישן די פּסיכאָלאָגן גייען אָן דעבאַטן, צי די פֿאַרבונדנקייט צו דער אינטערנעץ איז טאַקע אַן אמתע פּסיכישע קרענק, וואָס פֿאָדערט מעדיצינישע הילף. אין כינע, האָט די רעגירונג צום ערשטן מאָל געפּסקנט, אין 2008, אַז די פֿאַרביסענע אינטערנעץ־ליבהאָבער מוז מען היילן אין ספּעציעלע רעהאַביליטאַציע־צענטערס, פּונקט ווי עכטע נאַרקאָמאַנען. די קריטיקער טענהן, אַז דאָס איז אַ נײַע קונץ מצד דער טאָטאַליטאַרער רעגירונג צו פֿירן אַ שטרענגן קאָנטראָל איבער די בירגער.
פֿון דער צווייטער זײַט, האָט דער אַמעריקאַנער פֿאָרש־צענטער „פּיו‟ נישט לאַנג צוריק פֿאַרעפֿנטלעכט אַ באַריכט, לויט וועלכן, צי מע זאָל עס אָפֿיציעל באַטראַכטן ווי אַן עכטע קרענק, צי נישט, איז עס אַ געפֿערלעכע סאָציאַלע מחלה אין דער הײַנטיקער אַמעריקע, וווּ אַ סך קינדער קאָן מען נישט אָפּרײַסן אַ גאַנצן טאָג פֿונעם קאָמפּיוטער. לויט דער אַמעריקאַנער פּסיכיאַטרישער אַסאָציאַציע, ווערט בלויז צוגעבונדנקייט צו אַזאַרט־שפּילן פֿאַררעכנט פֿאַר אַ קראַנקייט, הגם מע פּלאַנירט דורכצופֿירן אַ פֿאָרשונג, צי מע זאָל אויך אַרײַנשרײַבן די אינטערנעץ־שפּילערײַען אין דער קאַטעגאָריע פֿון כּמו־נאַרקאָמאַניע.
אינעם יאָר 2012, האָט די „וועלט־אָרגאַניזאַציע פֿון געזונט־פֿאַרהיטונג‟ פֿאַרעפֿנטלעכט אַ שטודיע, לויט וועלכער די קינדער פֿון 11 ביז 15 יאָר פֿאַרברענגען מער צײַט אויף דער אינטערנעץ אין ישׂראל, ווי אין אַנדערע לענדער. מסתּמא, איז דאָס נישט קיין גרויסער סורפּריז, ווײַל אין דער ישׂראלדיקער עקאָנאָציע שפּילן פֿאַרשיידענע אינטערנעץ־געשעפֿטן און קאָמפּיוטער־פּראָגראַמען זייער אַ גרויסע ראָלע. מדליה האָט צוגעגעבן, אַז צי מע זאָל באַטראַכטן די דאָזיקע פּראָבלעם ווי אַ מעדיצינישע צי געזעלשאַפֿטלעכע, פֿאָדערט זי אַן ערנסטן אויפֿמערק.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.