זונטיק, דעם 6טן דעצעמבער, האָב איך באַקומען אַן אומגעריכטן אָנזאָג אױף „פֿײסבוק“ פֿון מײַנעם אַ חבֿר, שמואל זערין, אַ ייִדישיסט און דאָקטאָראַנט פֿון מוזיק אין ניו־יאָרקער אוניװערסיטעט. שמואל האָט מיר (און אַכט אַנדערע דאָקטאָראַנטן פֿון זעלבן אוניװערסיטעט) אָנגעזאָגט, אַז ער האָט צונויפֿגעשטעלט אַ פּעטיציע, װאָס איר ציל איז איבערצוצײַגן די יוניאָן פֿון גראַדויִר־סטודענטן, זײ זאָלן נישט שטיצן קײן בױקאָט קעגן ישׂראל. װאָס פּלוצעם „בױקאָט קעגן ישׂראל“? — האָב איך געטראַכט. כ׳האָב בכלל נישט געהערט פֿון אַזאַ זאַך.
װען איך האָב אַ קוק געטאָן אױף שמואלס פּעטיציע, האָב איך זיך געכאַפּט, אַז אַ גרופּע אַנטי־ציוניסטישע אַקטיװיסטן האָט אָנגעזאַמלט אַ גאַנץ נישקשהדיקע צאָל חתימות אױף אַ פֿריִערדיקער פּעטיציע — אַ רוף צו דער יוניאָן, זײ זאָלן זיך אָפֿיציעל אַפֿיליִיִרן מיט דער אינטערנאַציאָנאַלער באַװעגונג צו בױקאָטירן און סאַנקציאָנירן מדינת־ישׂראל („BDS“). דער טעקסט פֿון דער ערשטער פּעטיציע איז, פֿאַרשטײט זיך, זײער אַ פּאָלעמישער — אַן אײנזײַטיקע קריטיק, װאָס באַשולדיקט ישׂראל, און ממש נאָר ישׂראל, אין פֿאַרברעכנס קעגן אומשולדיקע מענטשן, אָן צו דערמאָנען די ישׂראלים, װאָס זענען דערהרגעט געװאָרן פֿון די אַראַבישע טעראָריסטן. די אַפֿיליאַציע מיט דער אינטערנאַציאָנאַלער בױקאָט־באַװעגונג מײנט, אַז ניו־יאָרקער אוניװערסיטעט װאָלט געמוזט אױפֿהערן מיטאַרבעטן מיט אַלע ישׂראלדיקע אינסטיטוציעס, צװישן זײ די אוניװערסיטעטן, װאָס װערן אונטערגעשטיצט פֿינאַנציעל פֿון דער רעגירונג. דאָס איז פּראָבלעמאַטיש, נישט נאָר װײַל אונדזער אוניװערסיטעט האָט אַ קאַמפּוס אין תּל־אָבֿיבֿ, נאָר אױך, װײַל עס װאָלט באַגרענעצט די געלעגנהײטן פֿון אונדזערע סטודענטן צו פֿאָרן אױף קאָנפֿערענצן אין ישׂראל, דרוקן זײערע אַרבעטן אין די ישׂראלדיקע פּובליקאַציעס און פֿאַרבעטן ישׂראלים צו רעדן אין זײערע אָפּטײלן (װײַל רובֿ ישׂראלים אין דער אַקאַדעמיע זענען דאָך געװען זעלנער אין צה״ל).
צװישן די אונטערגעשריבענע אױף דער פּעטיציע האָב איך באַמערקט די נעמען פֿון אַכט לינגװיסטן — דאָס הייסט, מײַנע אײגענע סטודענטן־קאָלעגן, װאָס אַרבעטן מיט מיר אינעם זעלבן בנין. װי אַזױ האָבן זײ געהערט פֿון דער פּעטיציע, און איך — נישט? ס׳איז נישט אָנגעקומען אין מײַן בליצבריװ־קאַסטן קײן אײן מעלדונג װעגן דער פּעטיציע, און איך האָב פֿון קײנעם נישט געהערט װעגן דעם ענין. די נעמען האָבן מיך אױך זײער פֿאַרחידושט: אײנער איז אַ נײַער סטודענט פֿון כינע, װאָס פֿון אים האָב איך קײן מאָל נישט געהערט קײן אײן פּאָליטיש װאָרט אױף קײן שום טעמע; און דער נאָמען פֿון מײַנער אַ קאָלעגין, װאָס האַלט דװקא יאָ פֿון אַ בױקאָט קעגן ישׂראל, האָט געפֿעלט אין דער פּעטיציע. װאָס איז בכלל געשען?
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.