(די 2 טע זײַט פֿון 2)
סעבאַסטיאַן, געשפּילט דורכן בריטישן אַקטיאָר מאַרק סטראָנג (מע קאָן אים לעצטנס זען אויף דער בראָדוויי־בינע אין דער הויפּט־ראָלע פֿון אַרטור מילערס „אַ קוק פֿון אַ בריק‟), איז אַ מין דזשיימס באָנד־געשטאַלט, פֿאַרנומען מיט סוד־סודותדיקע מיסיעס איבער דער וועלט. נאָבי, וואָס זוכט זײַן ברודער אין משך פֿון יאָרצענדליקער, געפֿינט אים, סוף־כּל־סוף, (צו זײַן ברודערס גרעסטן באַדויער), און זיי לאָזן זיך צוזאַמען אין זייערע קאָמישע אַוואַנטורעס צו ראַטעווען זייער לעבן און גלײַכצײַטיק די מענטשהייט בכלל.
„די מענטשהייט‟ אין דעם פֿאַל, מיינט עפּעס צווישן דעם אַרבעטער־קלאַס און די 99% פֿון „אָקופּירט־וואָלסטריט‟, וואָס קעמפֿן קעגן דעם ביליאָנערן־קלאַס (רעפּרעזענטירט אינעם פֿילם דורך פּענעלאָפּע קרוזס געשטאַלט). דער פֿילם נעמט אויך אַרײַן צײַטיקע וויצן אויף דאָנאַלד טראָמפּס חשבון, וואָס כאָטש אין דעם ניו־יאָרקער קינאָ, וווּ איך האָב דעם פֿילם געזען, האָט דער עולם ספּעציעל פֿון זיי געשעפּט אַ סך נחת.
אין גאַנג פֿונעם סיפּור־המעשׂה, ווערט סעבאַסטיאַנען קלאָר, אַז די שיטות פֿון זײַן נאַרישן ברודער זענען בעצם צומאָל מער עפֿעקטיוו איידער זײַנע. נאָבי, נישט געקוקט אויף זײַן שווינדלערישן אויפֿפֿיר לויט די בירגערלעכע סטאַנדאַרטן, איז פֿאָרט אַ חבֿרישער פּאַרשוין און באַלאַנגט צו אַ קהילה. ער פֿאַרחבֿרט זיך לײַכט מיט מענטשן אומעטום, דורך דער בשותּפֿותדיקער ליבע צו פֿוסבאָל און צום ביטערן טראָפּן. די דאָזיקע מענטשן אַרבעטן אין די פּאָרטן, אָדער זענען שמוגלערס, און דורכן געפֿיל פֿון סאָלידאַריטעט צווישן זיך, העלפֿן זיי די ברידער זיך ראַטעווען און אָנגיין אין זייער מיסיע.
באַראָן כּהן, דער זון פֿון אַ ישׂראלדיקער מאַמע און אַן ענגלישן ייִד, איז אויפֿגעוואָקסן אין לאָנדאָן. ווי בערני סאַנדערס, דער סאָציאַליסטישער קאַנדידאַט אין די דעמאָקראַטישע פֿאָרוואַלן, האָט ער אויך פֿאַרבראַכט אַ שטיקל צײַט אין די יונגע יאָרן אין אַ קיבוץ אין ישׂראל. ביידע מענטשן ווילן זען אַן איבערקער אין דער ווירטשאַפֿט לטובֿת אַ מער סאָציאַליסטישער פּאָליטיק. דעם פֿילמס איינציקער וויץ מכּוח ישׂראל דריקט אויס די גרויסע אַנטוישונג אינעם גלויבן, אַז דער ראַיאָן גייט אין עפּעס אַ ריכטונג פֿון שלום. נישט אַזוי שאַרף ווי „באָראַט‟, איז „גרימסבי‟ פֿאָרט כּדאַי צו זען.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.