יעדע אַנטאָלאָגיע פּרוּווט צו פֿאַרסך־הכּלען אַ זשאַנער, אַ תּקופֿה אָדער אַ באַוועגונג, „נאָר זייער אַ סך מוז מען דאָך אַרויסלאָזן‟, האָט יעל לוי דערקלערט אין אַן אָוונט לעצטנס לכּבֿוד דער נײַער ישׂראלדיקער צוויישפּראַכיקער אַנטאָלאָגיע, וואָס זי האָט רעדאַקטירט בשותּפֿות מיט וועלוול טשערנין און יורם ניסאַנאָוויטש.
דער אויפֿטו איז אַ היסטאָרישער, ווײַל כאָטש מע האָט שוין אין ישׂראל געדרוקט ביכער פֿון ייִדישער פּאָעזיע באַגלייט מיט דער העברעיִשער איבערזעצונג, זענען די פֿריִערדיקע געווען ביכער פֿון בלויז איין מחבר. דאָס איצטיקע בוך איז די ערשטע אַנטאָלאָגיע פֿון ייִדישער פּאָעזיע, אַרויסגעלאָזט אין ישׂראל, מיט אַזאַ פֿאָרמאַט. די אַנטאָלאָגיע נעמט אַרײַן מער ווי 90 לידער — פֿון סוף 19טן יאָרהונדערט ביז הײַנט — װי אױך עטלעכע בילדער פֿונעם קינסטלער שמואל באַק.
דער טיטל פֿון דער אַנטאָלאָגיע „גבֿוה מן הפּחד אשיר“ [איך וועל העכער פֿון דער מורא זינגען] איז אַ ציטאַט פֿון יעקבֿ גלאַטשטיינס ציקל לידער „פֿון קינדער־צימער“.
דער פּראָיעקט איז געשטיצט געוואָרן דורך דער נאַציאָנאַלער אינסטאַנץ פֿאַר ייִדישער קולטור, אָבער אויך דורך דער מלוכה־לאָטעריע פֿון ישׂראל — „מפֿעל הפּיס‟; דעם ישׂראלדיקן מיניסטעריום פֿאַר קולטור און ספּאָרט, און דורך אַ „העדסטאַרט‟־קאַמפּיין.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.