„די קאָנפֿערענץ פֿון פּרעזידענטן‟: ניט נאָר אַן ענין פֿון J-Street

Conference of Presidents: J Street Isn‘t the Only Problem

אַ גרופּע פֿון סטודענטן אויף דער „דזשיי־סטריט‟ קאָנפֿערענץ
אַ גרופּע פֿון סטודענטן אויף דער „דזשיי־סטריט‟ קאָנפֿערענץ

פֿון דזשאָרדין קוציק

Published May 07, 2014, issue of May 23, 2014.

(די 3 טע זײַט פֿון 3)

שוין מיט 8 יאָר צוריק האָט מען איבערגעגעבן, אַז 468,000 אָדער 9.4 פּראָצענט פֿון דער אַמעריקאַנער ייִדישער באַפֿעלקערונג באַשטייט פֿון חרדים. הײַנט מוז שוין דער ציפֿער דערגרייכן כאָטש אַ האַלבן מיליאָן נפֿשות און 10 פּראָצענט פֿון דער אַמעריקאַנער ייִדישער באַפֿעלקערונג. ניט געקוקט אויף דעם, אָבער, וואָס די חרדישע קהילות ווערן אַלץ גרעסער אין אַמעריקע, געפֿינט מען ניט קיין שום חרדישע אָרגאַניזאַציע צווישן די מיטגלידער פֿון דער „קאָנפֿערענץ פֿון פּרעזידענטן‟. צי די סיבה דערפֿאַר איז, ווײַל די חרדישע ציבורס זענען, געוויינטלעך, ניט „פּראָ־ישׂראל‟, לויט די סטאַנדאַרטן פֿון דער „קאָנפֿערענץ‟, צי די חרדישע קהילות ווילן בעסער מאַכן שבת פֿאַר זיך, בלײַבט דער פֿאַקט, אַז אַזעלכע, גאָר וויכטיקע אָרגאַניזאַציעס ווי „התאחדות הרבנים‟, „אַגודת־ישׂראל פֿון אַמעריקע‟, „שומרים‟ און „הצלה‟, האָבן ניט קיין דעה איבער די באַשלוסן פֿון דער משמעות־פֿולשטענדיקער „קאָנפֿערענץ.‟ די חרדישע אָרגאַניזאַציעס רעפּרעזענטירן ניט בלויז די אינטערעסן פֿון מער יחידים ווי ס׳רובֿ אָרגאַניזאַציעס אין דער פּרעסטיזשפֿולער קאָנפֿערענץ, נאָר זיי טוען אויך אַ סך מער חסד־אַרבעט לטבֿות זייערע מיטגלידער, ווי ס׳רובֿ אָרגאַניזאַציעס אין דער „קאָנפֿערענץ פֿון פּרעזידענטן‟.

אַ סטודענטן־דעלעגאַציע פֿון „אָבערלאַנד־קאָלעדזש‟ אויף דער „דזשיי־סטריט‟ קאָנפֿערענץ
אַ סטודענטן־דעלעגאַציע פֿון „אָבערלאַנד־קאָלעדזש‟ אויף דער „דזשיי־סטריט‟ קאָנפֿערענץ

כאָטש די „קאָנפֿערענץ פֿון פּרעזידענטן‟ איגנאָרירט זיי, ווערן די חרדישע און בפֿרט חסידישע אָרגאַניזאַציעס אַלץ מער אָנערקענט אין דער ברייטערער אַמעריקאַנער געזעלשאַפֿט. דעם ערשטן מײַ, למשל, איז הרבֿ משה־דוד נידערמאַן, דער פּרעזידענט פֿון „די פֿאַראײַניקטע ייִדישע אָרגאַניזאַציעס פֿון וויליאַמסבורג‟ (UJO) פֿאַרבעטן געוואָרן זיך צו טרעפֿן מיט פּרעזידענט באַראַק אָבאַמאַ, ווי אַן אָנערקענונג מצד דעם „ווײַסן הויז‟, אַז די סאַטמאַרער אָרגאַניזאַציע האָט געהאָלפֿן דער רעגירונג צו פֿאַרשרײַבן חסידים פֿאַרן רעגירונגס נײַעם געזונט־פּלאַן. דאָס הייסט, אַז כאָטש „די קאָנפֿערענץ פֿון פּרעזידענטן‟ איז דער אָפֿיצילער ייִדישער פֿאָרשטייער פֿאַר דער אַמעריקאַנער רעגירונג, איז UJO מצליח געווען צו אַרבעטן דירעקט מיטן „ווײַסן הויז‟ אָן איר.

כאָטש מיר איז איצט, טאַקע אַ דאַנק דעם דורכפֿאַל מיט „דזשיי־סטריט‟, קלאָר ווי דער טאָג, אַז די „קאָנפֿערענץ פֿון פּרעזידענטן‟ איז אין גאַנצן אַן „אומרעפּרעזענטאַטיווער רעפּרעזעטאַנט‟ פֿון דער אַמעריקאַנער ייִדישער קהילה, האַלט איך ניט, אין קעגנזאַץ מיט ס׳רובֿ קאָמענטאַטאָרן, אַז אַזאַ דאַך־אָרגאַניזאַציע איז אַפֿילו נייטיק. נייטיק צי אומנייטיק, בלײַבט דער פֿאַקט, אַז וואָס גרעסערס וועט וואַקסן די צאָל חרדישע ייִדן, אַלץ ווייניקער רעלעוואַנט וועט דער „פֿולשטענדיקער ראַט‟ ווערן.