נישט לאַנג צוריק האָב איך זיך דערוווּסט, אַז דער באַקאַנטער ישׂראלדיקער שרײַבער סאַיעד קאַשואַ קומט קיין אַמעריקע, און וועט אָפּהאַלטן אַ לעקציע אין „סאַראַ לאָרענס קאָלעדזש‟, בלויז 15 מינוט אַוועק פֿון מײַן שטוב. איך האָב זיך דערפֿרייט מיט דער בשׂורה, ווײַל איך האָב מיט אַ חודש פֿריִער געהאַט געענדיקט זײַנס אַ ראָמאַן — דאָס ערשטע מאָל, אַגבֿ, וואָס כ׳האָב איבערגעלייענט אַ גאַנץ בוך אויף העברעיִש.
קאַשואַ איז אָבער נישט קיין געוויינטלעכער ישׂראלדיקער שרײַבער, ווײַל ער איז אַן אַראַבישער ישׂראלי, וואָס שרײַבט בלויז אויף העברעיִש — אַ זאַך פֿאַר וועלכער ער ווערט אָפֿט קריטיקירט אין דער אַראַבישער וועלט.
אַחוץ זײַנע ראָמאַנען, פֿירט קאַשואַ אַ סאַטירישע וועכנטלעכע רובריק אין „האָרץ‟ וועגן דעם טאָג־טעגלעכן לעבן פֿון אַן אַראַבער אין ישׂראל, און שרײַבט אויך דעם סצענאַר פֿון „עבֿודה ערבֿית‟ (אַראַבישע אַרבעט) — אַ פּאָפּולערע קאָמעדיע אויפֿן ישׂראלדיקן טעלעוויזיע־קאַנאַל 2 וועגן אַן אַראַביש־ישׂראלדיקן זשורנאַליסט (וואָ׳דען?) און זײַן אַמביוואַלענץ צו זײַן אַראַבישער אידענטיטעט, בעת ער באַמיט זיך אײַנצוגלידערן אין דער ישׂראלדיקער געזעלשאַפֿט.
דער ראָמאַן, וואָס איך האָב געלייענט — „גוף שני יחיד‟ [איינצאָל פֿון דער צווייטער פּערזאָן] — האָט געוווּנען דעם „בערנשטיין־פּריז‟ אין 2011. (מיט זיבן יאָר פֿריִער האָט קאַשואַ געוווּנען דעם ישׂראלדיקן פּרעמיערס פּריז פֿאַר ליטעראַטור.) כאָטש דער טיטל „גוף שני יחיד‟ קלינגט ווי אַ גראַמאַטיק־לעקציע, איז עס, אַ פּנים, אַ מעטאַפֿאָר פֿון זײַן פֿאַרלאַנג צו פֿאַראייניקן זײַן טאָפּלטע אידענטיטעט, צו מאַכן פֿון צוויי מענטשן — איינעם. דער אויסדרוק קאָן אויך זײַן אַ מיטל צו לאָזן דעם לייענער וויסן, אַז ער ווענדט זיך צו אים פּערזענלעך. און דער לייענער פֿילט עס טאַקע. דער ראָמאַן איז אָנגעשריבן מיט אַ פּסיכאָלאָגישן פֿאַרשטאַנד, פּאַטאָס און הומאָר, אָבער אויך פֿאַרוויקלט אין מיסטעריע, אַזוי אַז דער לייענער ווערט גלײַך אַרײַנגעצויגן אין דעם סיפּור־המעשׂה.
דער ראָמאַן דערציילט וועגן צוויי אַראַבער — אַ הצלחהדיקער קרימינעלער אַדוואָקאַט און אַ סאָציאַלער אַרבעטער, וואָס זייערע לעבנס קומען זיך צונויף אויף זייער אַ טשיקאַווען אופֿן. דורך די צוויי פּאַרשוינען גיט קאַשואַ אַ ריי רמזים וועגן דער קאָמפּליצירטער אידענטיטעט פֿון דעם הײַנטיקן אַראַבישן ישׂראלי. דער אַדוואָקאַט, למשל, זעט אויס, פֿון איין זײַט, ווי אַ סוקצעס: ער האָט זײַן אייגענעם ביוראָ אין מערבֿ־ירושלים (דאָס הייסט, אינעם ייִדישן טייל) און אַ סך קליענטן; ער פֿאַרמאָגט אַ גרויס הויז און אַ מערצעדעס, און האָט אַ שיין ווײַב מיט צוויי קינדער, וואָס ער האָפֿט צו שיקן אין אַ ישׂראלדיקער שול, כּדי זיי זאָלן זיך שאַפֿן ייִדישע פֿרײַנד און במילא מצליח זײַן אין דער ישׂראלדיקער געזעלשאַפֿט.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.