אָטעמט אײַן, אָטעמט אויס...

Inhale, Exhale...

די ישׂראלים פֿאַלן נישט בײַ זיך אַפֿילו אין די שווערע איצטיקע מלחמה־צײַטן. פֿאַר אַ נויט, קען מען מאַכן אַ חתונה אויך אין אַ מיקלט, ווען אויבן פֿליִען ראַקעטן פֿון עזה.
Getty Images
די ישׂראלים פֿאַלן נישט בײַ זיך אַפֿילו אין די שווערע איצטיקע מלחמה־צײַטן. פֿאַר אַ נויט, קען מען מאַכן אַ חתונה אויך אין אַ מיקלט, ווען אויבן פֿליִען ראַקעטן פֿון עזה.

פֿון עמיל קאַלין

Published August 01, 2014, issue of August 29, 2014.

(די 2 טע זײַט פֿון 3)

דערנאָך האָט די לערערין אונדז געגעבן אַ ביסל צו פֿאַרשטיין וועגן „היפּנאָ־געבורט‟ [hypno-birthing], אויסגערעכנט די הויפּט־טעמים און געדאַנקען פֿון דער שיטה, און געוויזן אויף איר „לעפּטאָפּ‟ אַ פֿילם, וווּ די גאַנצע זאַך האָט דערקלערט אַ טרוקענע אַמעריקאַנערין. מײַן פּלוניתטע האָט מיר שטיל דערקלערט, אַז דאָס רעדט די גרינדערין פֿון דער דאָזיקער שיטה. די גרינדערין האָט גערעדט פּאַוואָליע און אַ ביסל קינסטלעך, ווי מע רעדט צו אָפּגעשטאַנענע. יעדע צוויי זאַצן האָט זי דערמאָנט די צוהערער, אַז דער הויפּט־געדאַנק איז צו האָבן אַ „סעיף ענד קאָמפֿטאַבל‟־געבוירן — „זיכער און באַקוועם‟. אירע ווערטער האָבן געקלונגען ווי אַרויסגערעדט פֿון אַ סאַטעליט, וואָס האָט אָנגעוווירן יעדן קאָנטאַקט מיט דעם ערדקויל. אַ מזל נאָך, וואָס זי האָט נישט גערעדט וועגן שלום.

עס זיצן יונגע פּאָרלעך אין אַ באַשיצטן קעלער, אונטער דער דראָונג פֿון ראַקעטן, און זי פּלאַפּלט דאָרט וועגן „זיכער און באַקוועם‟.

אַן ערך אַ שעה שפּעטער האָט דער קלאַס איבערגעחזרט די דערקלערונגען פֿון דער לערערין, וואָס האָט אונדז געלערנט, ווי צו אָטעמען, כּדי זיך צו באַרויִקן, דהײַנו: מע אָטעמט אײַן, און מע ציילט ביז פֿיר, און נאָך דעם לאָזט מען אַרויס די לופֿט דורך די נאָזלעכער, בשעת מע ציילט ביז אַכט. די לערערין האָט אונטערגעשטראָכן, אַז דאָס אָטעמען אַזוי, טויג נישט ניט בלויז בשעתן גיין צו קינד, נאָר אויך אין אַלגעמיין.

די סירענע האָט זיך אַרײַנגעריסן אין דעם צימער און איבערגעשלאָגן די אָטעמען-געניטונג. דעם עולם האָט, אין איין אויגנבליק פֿאַרגעסן אינעם אָטעמען, און זיך געכאַפּט פֿאַר די „סמאַרטפֿאָנס‟, מודיע צו זײַן די משפּחה און פֿרײַנט, אַז זיי געפֿינען זיך אין אַ פֿאַרזיכערט אָרט, און אַז אַלץ איז „בסדר‟, אַזוי צו זאָגן. אויב עמעצער קען בכלל אָפּזוכן אַ „סדר‟, אין אונדזער איצטיקן לעבן.

מיר האָבן נישט געדאַרפֿט וואַרטן לאַנג אויף געסט; עטלעכע שכנות זענען אַרײַנגעקומען אין קעלער: דרײַ פֿרויען אין די זעכציקער, אַ ייִנגערע, לײַביקע און הויכע פֿרוי מיט זון-ברילן, וואָס האָבן איר פֿאַרשטעלן אַ העלפֿט פֿונעם פּנים, מיט אַ נערוועז הינטעלע אויף די הענט.