איסלאַמיסטן קומען צו דער מסיבה

Islamists Join the Kumzits


פֿון עמיל קאַלין

Published September 19, 2014, issue of October 10, 2014.

(די 4 טע זײַט פֿון 4)

………………………………………..

און אַזוי קען זיך עס ציִען אַ גאַנץ לעבן און אַפֿילו ווײַטער, אויף יענער וועלט:

„נו, וואָס איז נײַעס?‟

„איך בין שוין טויט, אַ פֿינף יאָר.‟

„אַזוי גאָר? וואָס האָסטו געהאַט?‟

„אַ ראַק, אין די נירן.‟

„נו, אַ שאָד…‟

„נישט געפֿערלעך. עס איז שוין נאָך אַלעמען?‟

„איז, ווי רעד איך מיט דיר?‟

„כ’ווייס, אפֿשר ביסטו אויכעט אַ בר-מינן?‟

„קען זײַן…‟

אַזאַ לאַנגווײַל! מע קען משוגע ווערן.

פּלוצעם האָבן זיך אַרײַנגעריסן אייניקע באַבערדלטע באַוואָפֿנטע אַראַבער, אָנגעטאָן אין גאַנצן אין שוואַרץ. איך האָב זיי נישט געדאַרפֿט… ווער זענען זיי, און וואָס ווילן זיי? איך האָב זיי ווויל געקענט פֿון דער טעלעוויזיע. זיי זענען אָפֿטע געסט אין די סאַלאָנען פֿון דער איסלאַמישער מדינה.

זיי האָבן גענומען שלאָגן די מענטשן, רויִנירן די דירה און שרײַען. מיר האָבן געהאַט דרײַ ברירות: איסלאַם, באַצאָלן „דזשיזאַ‟ אָדער טויט…

עס זענען געפֿלויגן פֿויסטן, קללות, מע האָט אַרויסגעשטעקט מעסערס, באַדראָט מיט די ביקסן. איסלאַם אָדער טויט? טויט אָדער איסלאַם? זאָג אַרויס נאָר דרײַ זאַצן, און דו ביסט אַ פּאָלנער מוסולמענער. דרײַ זאַצן — און שוין. וועסטו קעמפֿן פֿון איצט אָן אויף אַללאַס זײַט: מאָרד, בלוט, אָפּהאַקן קעפּ, אויפֿשנײַדן בײַכער, קאָראַן, דזשיהאַד, אויסלייזונג, פֿאַרגוואַלדיקונג…

אַלץ האָט זיך אויסגעמישט אין מײַן קאָפּ. די געדאַנקען האָבן מיך געמאַכט דאָרשטיק. איך האָב באַקומען חשק צו עפּעס רויטס — אַ שטיקל אַרבוז. איך האָב זיך אָנגעבויגן צום טעלער, גענומען אַ שטיקל און עס אָנגעביסן…

און אפֿשר איז די „איסלאַמיסטישע מדינה‟ איין גרויסע ווידערשטאַנד־באַוועגונג קעגן לאַנגווײַל? נישט אַללאַ רופֿט זיי, נאָר דער גאָרנישט, די וויסטעניש טרײַבט זיי אין וועג אַרײַן?