מע רײַסט זיך שוין ווידער...

The Bickering Continues...


פֿון עמיל קאַלין

Published October 01, 2014, issue of October 24, 2014.

(די 2 טע זײַט פֿון 3)

ער איז ערשט צוריקגעקומען פֿון אַ וואַקאַציע אין רומעניע, און אַצינד טיילט ער זיך מיט זײַנע אײַנדרוקן מיט די געסט:

„כ’בין געווען אין טשאַושעסקוס פּאַלאַץ, ׳דאָס פֿאָלקס־הויז׳, האָט ער דאָס גערופֿן. אַ שטיק גרויסקייט-משוגעת, אַ ריזיקע געבײַדע, די צווייט־גרעסטע אויף דער וועלט, נאָך דעם פּענטאַגאָן. די זאַלן און די צימערן האָט מען געבויט מיט אַ ביליקן געשמאַק פֿון אַן עם־האָרץ. שאַ, איר ווייסט ווי ער זעט אויס? ווי אַ פּאַלאַץ פֿון אַ ׳בוליבאַשאַ׳, דעם ציגײַנערישן קעניג!‟

איר קול הערט זיך פֿונעם עק־טיש: „רעדסט אַזוינע שטותים, אַזוי זאָל מיר גוט זײַן…‟

און ער רעדט ווײַטער:

„עס טוט וויי, וואָס מע האָט אַראָפּגעריסן אַ גאַנצן קוואַרטאַל, פֿיל מיט שיינקייטן און הײַזער מיט אַ היסטאָרישן ווערט, כּדי צו בויען אַזאַ מאָנסטער‟.

זי האָט אַן אַנדער מיינונג, מע האָט אַראָפּגעריסן כאַטעס, אָרעמע הײַזער, קרומע פּלויטן…

„עס זענען דאָרט געשטאַנען עטלעכע אַלטע קלויסטערס…‟.

„חלומות, נאָר צעקראָכענע הײַזער…‟

„דו דערציילסט מיר?‟

זי הייבט אויף די שטים: „ס’איז נישט אמת וואָס דו זאָגסט!‟