די ברידער נאַזאַראָף און זייער „באָרדוואָק‟־געזאַנג

The Brothers Nazaroff and Their Boardwalk Songs

פֿון איציק גאָטעסמאַן

Published July 09, 2015, issue of July 24, 2015.

(די 2 טע זײַט פֿון 3)

ווי אַ גרופּע, אַ פֿריילעכע באַנדע, איז מען אויפֿגעטראָטן שוין צוויי יאָר איבער דער וועלט, און אַ פֿילמאָגראַף אין בודאַפּעשט וועט אין גיכן אַרויסלאָזן אַ פֿילם וועגן זייערע נסיעות און קאָנצערטן. ערשט לעצטנס האָט „פֿאָלקווייז‟, הײַנט אַ טייל פֿונעם חשובֿן „סמיטסאָניאָן אינסטיטוט‟ אין וואַשינגטאָן, אַרויסגעגעבן די רעקאָרדירונג „די ברידער נאַזאַראָף” [The Brothers Nazaroff], מיטן אונטערקעפּל „דער פֿריילעכער פּרינץ‟.

דאָס קאָמפּאַקטל אַליין, נישט בלויז די מוזיק, נאָר דער אויסזען און תּוכן, איז ממש צו באַווּוּנדערן. דער קאַריקאַטוריסט בען קאַטשאָר האָט געצייכנט די גרופּע אויפֿן דעקל, און זײַנס אַ צייכענונג פֿונעם „פּרינץ‟ זעט מען, ווען מע עפֿנט דאָס. אינעם באַגלייט־ביכל קען מען לייענען דרײַ אינטערעסאַנטע עסייען וועגן נאַזאַראָף און זײַן מוזיק. דער הומאָריסט און שרײַבער מײַקל וועקס שטעלט פֿאָר נאַזאַראָף אין זײַן געזעלשאַפֿטלעכן קאָנטעקסט, ווי אַ מוסטער פֿון דער פּאָפּולערער ייִדישער קולטור, וואָס איז געווען אַ סך מער פֿאַרשפּרייט אין אַמעריקע אין די 1950ער יאָרן, ווי די אַזוי־גערופֿענע ייִדישיסטישע קולטור. וועקס גיט אויך איבער ביאָגראַפֿישע פּרטים פֿונעם מיסטעריעזן נאַזאַראָף. קיין סך וועגן זײַן לעבן ווייסט מען ניט — נתן נאַזאַראָף איז געבוירן געוואָרן אין רוסלאַנד אין 1892 און געקומען קיין אַמעריקע אין 1914. אין זײַן פּלאַטע פֿון 1954 רופֿט ער זיך אַליין אַ „שטערן‟ פֿון דעם ראַדיאָ און דער בינע, אָבער קיין באַווײַזן דאָס צו באַשטעטיקן האָט מען נאָך נישט געפֿונען.

אין מיישקע אַלפּערטס עסיי, „באָרדוואָק־מוזיק‟, באַשרײַבט ער, ווי ער איז אויפֿגעוואַקסן, הערנדיק אַזאַ מוזיק צווישן די עלטערע ייִדן אין לאָס־אַנדזשעלעס אין די פּאַרקן און בײַם ברעג ים, אויפֿן „באָרדוואָק‟. מע האָט דאָרטן געזונגען ייִדישע און רוסישע לידער, און ניגונים. שפּעטער האָט אַלפּערט די מוזיק ווײַטער געהערט אין ברײַטאָן־ביטש, ברוקלין, אַ דאַנק די ייִדיש־רעדנדיקע רוסישע אימיגראַנטן, וואָס זענען געקומען קיין ניו־יאָרק אין די 1970ער און 1980ער יאָרן.

אין דן קאַהנס אַרטיקל דערציילט ער וועגן דעם געדאַנק צו שאַפֿן די גרופּע און רעקאָרדירונג. בעת זײַן פֿאָרשונג אויסצוגעפֿינען מער וועגן נתן נאַזאַראָף, האָט קאַהן געפֿונען אַלטע רוסישע רעקאָרדירונגען פֿון אים, ווי אויך נישט־געניצטע רעקאָרדירונגען פֿון דער „פֿאָלקווייז‟־פּלאַטע פֿון 1954, וואָס האָט בלויז אַרײַנגענומען נײַן לידער.