„איכה‟ אויף די חורבֿות פֿון נינווה?

"Lamentations" on the Ruins of Nineveh?


פֿון שבֿע כּהן

Published July 15, 2015, issue of August 07, 2015.

דער ישׂראלדיקער גענעראַל יגאל אלון האָט געזאָגט, אַז אַ פֿאָלק וואָס קען נישט זײַן פֿאַרגאַנגענהײט, האָט אַן אָרעמע איצטיקע צײַט און אַ פֿאַרנעפּלטע צוקונפֿט. אויב אַזוי איז די „איסלאַמישע מדינה‟ טאַקע אָרעם, ווײַל זי פֿירט אַן אַקציע פֿון צעשטערן די געשיכטע פֿון מיטל-מיזרח. פֿאַר דער איסלאַמישער מדינה איז נישט גענוג, אַז די גאַנצע וועלט זאָל געהערן צו די מוסולמענישע עקסטרעמיסטן; די פֿאַרגאַנגענהײט מוז געהערן צו זיי אויך.

די „איסלאַמישע מדינה‟ האָט נישט אויסגעטראַכט די סיסטעם פֿון צעשטערן מאָנומענטן פֿון דער „עבֿודה־זרהדיקער‟ געשיכטע. זי איז אַן אַנטוויקלונג פֿון „אַל-קײַעדאַ‟, וואָס איז אַליין געווען אַנטוישט פֿון דעם, וואָס די וואַהאַביסטן אין סאַודיע האָבן אויסגענוצט איסלאַם, כּדי צו דינען דער סאַודישער רעגירונג, אָנשטאָט זי צו באַגרענעצן. אין דער טעאָלאָגיע פֿון די וואַהאַביסטן זײַנען די היסטאָרישע מאָנומענטן אַ סאָרט עבֿודה־זרה, וואָס הייסט, „שירק‟. שירק, מיינט צו שאַפֿן אַ שײַכות צווישן גאָט און עפּעס, וואָס איז נישט גאָט. ווי אַ בײַשפּיל, האָבן די סאַודן אַליין צעשטערט די מוסולמענישע קבֿרים אין מעקאַ פֿון נבֿיא מוכאַמעדס צײַטן.

סאַודיע איז פֿאָרט אַנדערש פֿון דער „איסלאַמישער מדינה‟; די סיבה דערפֿון, וואָס סאַודיע צעשטערט די היסטאָרישע בנינים איז, ווײַל מען וויל בויען אויף זייער אָרט עפּעס מער מאָדערן. די „איסלאַמישע מדינה‟ צעשטערט די אַרכעאָלאָגישע אַנטיקן ווי אַ פּאָליטישן אָנזאָג. קודם-כּל, איז דאָס אַן אָנזאָג צו די מענטשן, וואָס געהערן נישט צו דעם איסלאַם פֿון דער „איסלאַמישער מדינה‟, דהײַנו: „פּונקט ווי מיר צעשטערן די געטער פֿון אַמאָל מיט האַמערס און באָמבעס, וועלן מיר אויך אײַך אומברענגען.‟

אין איסלאַם רופֿט מען די תּקופֿה פֿאַרן איסלאַם „דזשאַהאַליע‟; דאָס וואָרט מיינט, „אומוויסנקייט‟ אָדער מער פּינקטלעך, „עם-הארצות‟. דער ציל פֿון איסלאַם איז צו שאַפֿן אַן „אומאַ‟ אָדער אַ פֿאָלק פֿון מענטשן, וואָס גלייבן אין גאָט און אין מוכאַמעד. די אַרכעאָלאָגיע פֿון איראַק שפּילט אַ וויכטיקער ראָלע אינעם שאַפֿן אַ נאַציאָנאַלע אידענטיטעט. לויט דער איסלאַמישער מדינה, איז אַזאַ געשיכטע אַ ליגן פֿון דער מערבֿדיקער וועלט, אַ מין עבֿודה־זרה, און אויכעט אַ מניעה צו דעם חלום פֿון אַ וועלט-„אומאַ‟.