(די 2 טע זײַט פֿון 3)
הגם ס׳רובֿ פֿון די באַטייליקטע געפֿינען זיך אין דער ניו־יאָרקער געגנט, באַטייליקן זיך שוין אויך מענטשן אין אַנדערע שטעט, ווי פֿלאָרידע און שיקאַגע, און אַפֿילו אין אויסלאַנד. אסתּר דזשאָסעף, אַ פֿרוי אין לאָנדאָן, וועלכע שטאַמט פֿון אַ ליובאַוויטשער משפּחה, אָבער איז מער נישט פֿרום, איז גליקלעך, וואָס ס׳איז אויפֿגעקומען אַזאַ זײַט.
„מײַן מאַן און איך זענען אַ געמישט ווײַס־און־שוואַרץ פּאָרפֿאָלק, אָבער אַפֿילו אויב רעליגיע איז מיר נישט וויכטיק, בין איך פֿאָרט שטאָלץ צו זײַן אַ ייִד,‟ האָט אסתּר געזאָגט דעם „פֿאָרווערטס‟. נאָך דעם ווי זי האָט זיך דערוווּסט וועגן OTD Shabbos, און איז געוואָרן אַ מיטגליד, האָט זי געשטעלט אַ מעלדונג, זוכנדיק אַ פֿרומע משפּחה בײַ וועמען צו פֿאַרברענגען אַ שבת־סעודה מיט אירע פֿיר קינדער, 18, 17, 14 און 12 יאָר, און האָט גלײַך געפֿונען אַ גאַסטגעבער אין עדזשווער, אַ געגנט נישט ווײַט פֿון איר שטוב.
„ס׳איז געווען אויסערגעוויינטלעך, מיר האָבן זיך באמת געפֿילט ווי אָנגעלייגטע געסט,‟ האָט אסתּר באַמערקט. „דאָס עסן איז געווען זייער היימיש — געפֿילטע פֿיש, געקאָכטע פֿיש, הינדל, קאַרטאָפֿל־קנישעס; און איך האָב הנאה געהאַט, וואָס מ׳האָט נישט געשפּילט קיין טעלעוויזיע און ס׳האָט נישט געקלונגען דער טעלעפֿאָן. מיר האָבן געזונגען, געשמועסט, געהערט אַ דבֿר־תּורה, און מע האָט געפֿרעגט מײַנע קינדער, וואָס זיי לערנען זיך אין שול, און אַלץ — אין אַן אויסגעשפּאַנטער שטימונג, אָן שום דרוק.‟
„שיינדל‟, אַ פֿרוי אין ברוקלין, אויך אַ ליבואַוויטש־דערצויגענע, וואָס באַטייליקט זיך אין OTD Shabbos, האָט דערציילט איר אייגענע אינטערעסאַנטע געשיכטע. „איך בין אַ מאָל געווען אַ חב״ד־רביצין, און אויפֿגענומען 20־30 ייִדן אויף אונדזערע שבת־מאָלצײַטן,‟ האָט זי געזאָגט. „דאָס איז מיר געווען זייער נאַטירלעך, ווײַל מײַנע עלטערן האָבן אויך תּמיד געהאַט אַ סך געסט אויף זייער שבת־סעודה.‟
הײַנט איז שיינדל מער נישט פֿרום, אָבער זי האָט ווײַטער ליב צו פֿאַרבעטן מענטשן אויף שבת־מאָלצײַטן, ווי אויך צו זײַן אַ גאַסט בײַ יענעם. „ס׳איז זייער פּשוט: איך האָב ליב צו זײַן אַ ייִד. איך האָב ליב טשאָלנט, און אַפֿילו אויב איך היט נישט שבת, ניץ איך נישט דעם טעלעפֿאָן בעת דער שבת־סעודה. אַפֿילו די פֿון אונדז, וואָס זענען מער נישט פֿרום, האָבן דאָך אַ פּינטעלע ייִד.‟
ווען דאַווי לעווין־מאַנדעל, אַ ניקולסבורגער חסידישע פֿרוי אין וואַלי ספּרינג, נ״י, האָט זיך דערוווּסט וועגן OTD Shabbos, האָט זי געשטעלט אַ מעלדונג, אַז זי און איר מאַן, ר׳ זעליג מאַנדעל, וועלן מאַכן אַ באַרבעקיו איין אָוונט אין מיטן וואָך, און ווער עס וויל קומען — איז פֿאַרבעטן.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.