אַ טעם פֿון שבת — אָן קירובֿ

Enjoying Shabbos Without Feeling Judged

אסתּר דזשאָסעף, וועלכע וווינט אין לאָנדאָן, איז מער נישט פֿרום, אָבער האָט ליב צו ברענגען אירע קינדער צו פֿרומע משפּחות אויף אַ שבת־מאָלצײַט. אויפֿן בילד: אסתּר (לינקס) מיט דרײַ פֿון אירע פֿיר קינדער. רעכטס: דזשאָדעסי (יהודה־חיים), 18 יאָר אַלט; טעדזשד (בנימין), 12, און דיאַמאָנטע (טובֿה), 12
Esther Joseph
אסתּר דזשאָסעף, וועלכע וווינט אין לאָנדאָן, איז מער נישט פֿרום, אָבער האָט ליב צו ברענגען אירע קינדער צו פֿרומע משפּחות אויף אַ שבת־מאָלצײַט. אויפֿן בילד: אסתּר (לינקס) מיט דרײַ פֿון אירע פֿיר קינדער. רעכטס: דזשאָדעסי (יהודה־חיים), 18 יאָר אַלט; טעדזשד (בנימין), 12, און דיאַמאָנטע (טובֿה), 12

פֿון שׂרה־רחל שעכטער

Published September 06, 2015, issue of October 02, 2015.

(די 2 טע זײַט פֿון 3)

הגם ס׳רובֿ פֿון די באַטייליקטע געפֿינען זיך אין דער ניו־יאָרקער געגנט, באַטייליקן זיך שוין אויך מענטשן אין אַנדערע שטעט, ווי פֿלאָרידע און שיקאַגע, און אַפֿילו אין אויסלאַנד. אסתּר דזשאָסעף, אַ פֿרוי אין לאָנדאָן, וועלכע שטאַמט פֿון אַ ליובאַוויטשער משפּחה, אָבער איז מער נישט פֿרום, איז גליקלעך, וואָס ס׳איז אויפֿגעקומען אַזאַ זײַט.

„מײַן מאַן און איך זענען אַ געמישט ווײַס־און־שוואַרץ פּאָרפֿאָלק, אָבער אַפֿילו אויב רעליגיע איז מיר נישט וויכטיק, בין איך פֿאָרט שטאָלץ צו זײַן אַ ייִד,‟ האָט אסתּר געזאָגט דעם „פֿאָרווערטס‟. נאָך דעם ווי זי האָט זיך דערוווּסט וועגן OTD Shabbos, און איז געוואָרן אַ מיטגליד, האָט זי געשטעלט אַ מעלדונג, זוכנדיק אַ פֿרומע משפּחה בײַ וועמען צו פֿאַרברענגען אַ שבת־סעודה מיט אירע פֿיר קינדער, 18, 17, 14 און 12 יאָר, און האָט גלײַך געפֿונען אַ גאַסטגעבער אין עדזשווער, אַ געגנט נישט ווײַט פֿון איר שטוב.

„ס׳איז געווען אויסערגעוויינטלעך, מיר האָבן זיך באמת געפֿילט ווי אָנגעלייגטע געסט,‟ האָט אסתּר באַמערקט. „דאָס עסן איז געווען זייער היימיש — געפֿילטע פֿיש, געקאָכטע פֿיש, הינדל, קאַרטאָפֿל־קנישעס; און איך האָב הנאה געהאַט, וואָס מ׳האָט נישט געשפּילט קיין טעלעוויזיע און ס׳האָט נישט געקלונגען דער טעלעפֿאָן. מיר האָבן געזונגען, געשמועסט, געהערט אַ דבֿר־תּורה, און מע האָט געפֿרעגט מײַנע קינדער, וואָס זיי לערנען זיך אין שול, און אַלץ — אין אַן אויסגעשפּאַנטער שטימונג, אָן שום דרוק.‟

„שיינדל‟, אַ פֿרוי אין ברוקלין, אויך אַ ליבואַוויטש־דערצויגענע, וואָס באַטייליקט זיך אין OTD Shabbos, האָט דערציילט איר אייגענע אינטערעסאַנטע געשיכטע. „איך בין אַ מאָל געווען אַ חב״ד־רביצין, און אויפֿגענומען 20־30 ייִדן אויף אונדזערע שבת־מאָלצײַטן,‟ האָט זי געזאָגט. „דאָס איז מיר געווען זייער נאַטירלעך, ווײַל מײַנע עלטערן האָבן אויך תּמיד געהאַט אַ סך געסט אויף זייער שבת־סעודה.‟

הײַנט איז שיינדל מער נישט פֿרום, אָבער זי האָט ווײַטער ליב צו פֿאַרבעטן מענטשן אויף שבת־מאָלצײַטן, ווי אויך צו זײַן אַ גאַסט בײַ יענעם. „ס׳איז זייער פּשוט: איך האָב ליב צו זײַן אַ ייִד. איך האָב ליב טשאָלנט, און אַפֿילו אויב איך היט נישט שבת, ניץ איך נישט דעם טעלעפֿאָן בעת דער שבת־סעודה. אַפֿילו די פֿון אונדז, וואָס זענען מער נישט פֿרום, האָבן דאָך אַ פּינטעלע ייִד.‟

ווען דאַווי לעווין־מאַנדעל, אַ ניקולסבורגער חסידישע פֿרוי אין וואַלי ספּרינג, נ״י, האָט זיך דערוווּסט וועגן OTD Shabbos, האָט זי געשטעלט אַ מעלדונג, אַז זי און איר מאַן, ר׳ זעליג מאַנדעל, וועלן מאַכן אַ באַרבעקיו איין אָוונט אין מיטן וואָך, און ווער עס וויל קומען — איז פֿאַרבעטן.