אַ טעם פֿון שבת — אָן קירובֿ

Enjoying Shabbos Without Feeling Judged

אסתּר דזשאָסעף, וועלכע וווינט אין לאָנדאָן, איז מער נישט פֿרום, אָבער האָט ליב צו ברענגען אירע קינדער צו פֿרומע משפּחות אויף אַ שבת־מאָלצײַט. אויפֿן בילד: אסתּר (לינקס) מיט דרײַ פֿון אירע פֿיר קינדער. רעכטס: דזשאָדעסי (יהודה־חיים), 18 יאָר אַלט; טעדזשד (בנימין), 12, און דיאַמאָנטע (טובֿה), 12
Esther Joseph
אסתּר דזשאָסעף, וועלכע וווינט אין לאָנדאָן, איז מער נישט פֿרום, אָבער האָט ליב צו ברענגען אירע קינדער צו פֿרומע משפּחות אויף אַ שבת־מאָלצײַט. אויפֿן בילד: אסתּר (לינקס) מיט דרײַ פֿון אירע פֿיר קינדער. רעכטס: דזשאָדעסי (יהודה־חיים), 18 יאָר אַלט; טעדזשד (בנימין), 12, און דיאַמאָנטע (טובֿה), 12

פֿון שׂרה־רחל שעכטער

Published September 06, 2015, issue of October 02, 2015.

(די 3 טע זײַט פֿון 3)

„60 מענטשן זענען געקומען!‟ האָט זי געזאָגט. זיי האָבן תּיכּף באַשלאָסן שבת צו עפֿענען זייער היים פֿאַר יענע מענטשן, וואָס האָבן נישט וווּ צו פֿאַרברענגען די שבת־סעודה. „איידער מע האָט געגרינדעט OTD Shabbos האָב איך גאָר נישט געוווּסט, ווי וויכטיק עס איז פֿאַר מענטשן צו האָבן אַזאַ געלעגנהייט,‟ האָט זי געזאָגט.

דאַוויס חתונה־געהאַטע טאָכטער, חופּי (פֿאַרקירצט פֿון חנה־פּעסי), איז שוין אויך אַ גאַסטגעבערין אויף דער „פֿייסבוק‟־זײַט. צו איין שבת־מאָלצײַט אין איר שטוב, איז לעצטנס געקומען אַ גרופּע פֿון פֿיר געוועזענע חסידים — צוויי מענער און צוויי פֿרויען. אַלע זענען געווען געגטע לײַט.

„ברוך‟ און „סימע‟, אַ פּאָרפֿאָלק אין ברוקלין, וואָס נעמט אויף געסט, זאָגן, אַז זיי זענען OOTD אָדער Off Off the Derech. דאָס הייסט, זיי האָבן אַמאָל פֿאַרלאָזט די פֿרומע קהילה, אָבער דערנאָך האָבן זיי זיך אומגעקערט. „מײַן פֿרוי איז פֿון אַ חסידישער משפּחה און איך בין פֿון אַ מאָדערן־אָרטאָדאָקסישער, אָבער ביידע האָבן מיר געליטן פֿונעם פֿרומען לעבן־שטייגער, און טאַקע דערפֿאַר פֿאַרשטייען מיר די OTDs זייער גוט,‟ האָט ברוך דערקלערט.

„דאָס וואָס חב״ד זאָגט, אַז זיי טוען פֿאַר זייערע נישט־פֿרומע געסט, טוען מיר אויף אַן אמת,‟ האָט ער געזאָגט. „אונדזער ציל איז נישט מקרבֿ צו זײַן אונדזערע געסט, זיי זאָלן ווידער פֿרום ווערן. מיר לאָזן זיי איבערלעבן ייִדישקייט אויף זייער אייגענעם שטייגער. אונדזער איינציקער ציל איז צו געפֿינען געלעגנהייטן אָנצוקניפּן אַ באַציִונג מיט אַנדערע ייִדן.‟

איין וויכטיקער פּונקט, וואָס לאה קליים באַטאָנט כּסדר אויף דער וועבזײַט איז די וויכטיקייט פֿון רעספּעקטירן ייִדן, וואָס האָבן אַנדערע ווערטן. פֿרומע זאָלן נישט פּרוּוון איבערמאַכן די נישט־פֿרומע, און די נישט־פֿרומע זאָלן פֿאָלגן די תּקנות פֿון זייערע גאַסטגעבער. דאַווי לעווין־מאַנדעל, למשל, בעט די געסט נישט צו ברענגען זייערע מאָבילקעס צום שבתדיקן טיש. אַנדערע גאַסטגעבער זאָגן, אַז עס אַרט זיי נישט, וואָס די געסט רעדן אויפֿן טעלעפֿאָן, פֿאָטאָגראַפֿירן אָדער פֿילמירן אַ סצענע בײַם טיש, אָבער זיי זאָלן פּשוט זיך אויפֿפֿירן אויף אַ בכּבֿודיקן אופֿן.

ברוך איז גאַנץ בייגעוודיק מיט זײַנע געסט. „אַבי זיי בויען נישט בײַ מיר קיין מזבח צו בעל, איז מיר אַלץ איינס,‟ האָט ער געזאָגט.