(די 3 טע זײַט פֿון 3)
אין דעם ייִדישן טעאַטער האָט אילן געפֿונען אַ באַזונדערן אופֿן זיך אויסצודריקן אין די 1990ער יאָרן. „אין 1996 האָב איך געשפּילט צום ערשטן מאָל אויף ייִדיש מיט דער ׳פֿאָלקסבינע׳, וואָס האָט אויפֿגעפֿירט דאָס שפּיל ׳די לודמירער מויד׳, רעזשיסירט פֿון מרים האָפֿמאַן.“ לגבי זײַן סעקסואַליטעט דערציילט ער ווײַטער: „אין דעם טעאַטער האָב איך זיך געפֿילט זייער באַקוועם מיט מײַן ׳פֿריילעכקײט׳, ווײַל דער עלטערער דור פֿון די ייִדישע אַקטיאָרן מיט וועמען איך האָב געאַרבעט, ווי, צום בײַשפּיל, צפּורה שפּײַזמאַן, מינאַ בערן און שפֿרה לערער, זענען געווען סימפּאַטישע פֿרויען און אָפֿן צו די ׳פֿריילעכע׳“.
אַחוץ געבן אים אַ היימיש געפֿיל, האָט דער ייִדישער טעאַטער דערמעגלעכט אים אויסצופֿאָרשן זײַן ייִדישקײט. „מײַן זיידע, וואָס האָט געשטאַמט פֿון ווין, האָט גערעדט ייִדיש. דערפֿאַר האָב איך שטענדיק געפֿילט אַ שטאַרקן שײַכות צו מײַנע ייִדישע וואָרצלען. ס׳איז געווען אַ גרויסער כּבֿוד און פֿאַרגעניגן זיך צו לערנען בײַ די דאָזיקע אַקטיאָרן, ווי אַזוי צו שפּילן ייִדיש ריכטיק און מיט רעכטן פֿוס.“
אָבער די דאָזיקע שטימונג האָט נישט געדויערט לאַנג, לויט אילנס מיינונג, ווײַל אין דעם סוף פֿון די 1990ער יאָרן האָבן די „פֿאָלקסבינע“ איבערגענומען אַנדערע מענטשן. „די מענטשן זענען בכלל ׳האָמאָפֿאָביש׳ און צוליב מײַן ׳פֿריילעכקײט׳ האָבן זיי געמאַכט חוזק פֿון מיר הינטער די אויגן. זיי האָבן, למשל, געמיינט, אַז מײַן שילדערונג פֿון דעם קוימען־קערער אין ׳יאָשקע מוזיקאַנט׳ איז אויסגעקומען ׳האָמאָסעקסועל׳. איך האָב, פֿאַרשטייט זיך, נישט געקענט בלײַבן אין דעם טעאַטער צוליב אַזאַ מצבֿ“. אַנשטאָט פֿאַרלאָזן דעם ייִדישן טעאַטער אין גאַנצן, איז אילן געגאַנגען אין אַן אַנדערן, אין וועלכן ער אַרבעט ביזן הײַנטיקן טאָג. „דער ׳נײַער ייִדישער רעפּעטואַר טעאַטער׳ האָט מיך אויפֿגענומען מיט אַ סך וואַרעמקײט און פּראָפֿעסיאָנעלקײט. צום וויכטיקסטן מישפּטן זיי מיך אויף מײַן זכות, נישט אויף מיר ווי אַ האָמאָסעקסואַליסט“.
אילן איז נאָך אַלץ צופֿרידן מיט דער ריכטונג פֿון זײַן לעבן און קאַריערע. אין די קומענדיקע חדשים וועט ער שפּילן צום צווייטן מאָל די ראָלע פֿון לאָקי אין דעם ייִדישן נוסח פֿון „וואַרטן אויף גאַדאָ“ און זיך פֿאַרשטעלן ווי דזשודי גאַרלאַנד אין זײַן פֿאָרשטעלונג „דזשודיסם“ (Judyism).
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.