אַ קאָנצערט פֿון טאַלאַנטירטע מענער

A Concert Filled With Talented Men

אַ טייל פֿון די זינגער אויפֿן קאָנצערט „ייִדיש־נשמה‟
VICTOR NECHAY
אַ טייל פֿון די זינגער אויפֿן קאָנצערט „ייִדיש־נשמה‟

פֿון דזשאָרדין קוציק

Published June 19, 2016, issue of June 25, 2016.

(די 2 טע זײַט פֿון 3)

אמת, זייער פּאַראָדיע פֿון טאַאָ קרוזס „פּאָפּ‟־ליד „דײַנאַמײַט‟, וועגן די חשמונאָים האָט געקלונגען אַ ביסל אַבסורדיש אויף ייִדיש אָבער זייער ייִדישן נוסח פֿון מוש בן אַריס „עוד יבוא שלום עלינו/ סאַלאַם‟ האָט געטראָפֿן אין פּינטל. ספּעציעל אויסגעצייכנט איז געווען דעם אַנסאַמבלס ווערסיע פֿון „הלוואי‟, אין וועלכן די „מאַקאַביטניקעס‟ האָבן געזונגען די פּאַרטיע פֿון די שוועסטער בערי, און נתנאל הערשטיק — די פּאַרטיע פֿון משה אוישער. בײַם אָנהייב האָט מען געזונגען אויף אַ געמיש פֿון ייִדיש און ענגליש ווי אינעם אָריגינאַל, אָבער דערנאָך האָט מען געזונגען נײַע ווערטער, אין וועלכן די זינגער האָבן חוזק געמאַכט פֿונעם פֿאַקט, וואָס זיי קענען ניט באמת קיין ייִדיש. אין אַן אַנדער קאָנטעקסט וואָלט אַזאַ וויץ ניט אַרויסגערופֿן קיין שמייכל, אָבער נאָכן הערן ווי די גרופּע און חזן הערטשיק האָבן פּרעכטיק פֿאָרגעשטעלט אַ ריי לידער אויף ייִדיש, האָט דער עולם זיי וואַרעם אַפּלאָדירט.

ס׳רובֿ פֿונעם עולם זענען געווען מאָרעדן־אָרטאָדאָקסישע ייִדן
VICTOR NECHAY
ס׳רובֿ פֿונעם עולם זענען געווען מאָרעדן־אָרטאָדאָקסישע ייִדן

אויך גאַנץ שטאַרק זענען געווען יוסף מאַלאָוואַניס נוסח פֿון „ר׳ מאָטעניו‟, מיט וועלכן דער עולם האָט פֿריילעך מיטגעזונגען און מיטגעפּאַטשט צום טאַקט, און „זושא‟ און ליפּאס פּרעכטיקער נוסח פֿון „טום־באַלאַלײַקע‟, מיט שיינע האַרמאָניעס, וואָס האָט באַוויזן ווי פֿעיִק די מיטגלידער פֿון „זושא‟ קענען זינגען מחוץ די ראַמען פֿון זייער געוויינטלעכן „רעגיי‟־סטיל.

איין מאָמענט האָט ספּעציעל אויסגענומען בײַם עולם: ליפּא שמעלצערס ייִדישע באַאַרבעטונג פֿון בילי דזשאָלס „פּיאַנאָ־מאַן‟. פֿאַרן זינגען האָט ליפּא זיך געוויצלט מיטן עולם אויף זײַן אוניקאַלן שטייגער. מיט אַזעלכע וויצן און זײַנע באָמבאַסטישע קאָסטיומען קען מען אַ מאָל פֿאַרגעסן אַז ער איז, קודם־כּל, אַן אויסגעצייכנטער זינגער. פֿון דער ערשטער נאָטע האָט ער ממש פֿאַרכּישופֿט דעם עולם מיט זײַן שטים. מע האָט מיטגעזונגען, געלאַכט און אַ ביסל געטאַנצט בעת ליפּא האָט פֿאָרגעשטעלט זײַן אייגענע ייִדישע וויזיע פֿון דזשאָלס שלאַגער, אין וועלכן דער באַר ווערט פֿאַרוואַנדלט אין אַ שיל, מע טרינקט קידוש־ווײַן אַנשטאָט ביר און די פּיאַנע ווערט באַטראַכט ווי, להבֿדיל, אַ שופֿר־של־משיח.