אַ קריזיס אין שטעטל, נוסח וווּדי אַלען

A Crisis in the Shtetl, According to Woody Allen

וווּדי אַלען, ווידער אַמאָל אין דער הויפּט־ראָלע אין „אַ קריזיס אין זעקס סצענעס‟
וווּדי אַלען, ווידער אַמאָל אין דער הויפּט־ראָלע אין „אַ קריזיס אין זעקס סצענעס‟

פֿון עדי מהלאל

Published October 09, 2016, issue of October 26, 2016.

(די 2 טע זײַט פֿון 2)

די צווייטע גרויסע מעלה, וואָס שײך די אַקטיאָרן, ליגט אין דעם אַז דיילס געשטאַלט ווערט געשפּילט דורך מײַלי סײַרוס. אַלען האָט פֿון אָנהייב אָן געהאַט סײַרוסן אין זינען ווען ער האָט געשאַפֿן דיילס כאַריזמאַטיש און רייצנדיק געשטאַלט, און סײַרוס אַנטוישט נישט. אירע טרעפֿונגען מיט סידנין שאַפֿן פֿײַנע קאָמישע סצענעס, וווּ מע קען לײַכט דערקענען, אַז ביידע פֿאַרטראָגן נישט איינער דעם אַנדערן. למשל, ווען סידני קאָנפֿראָנטירט זי, זאָגט זי: „נישט דיך האָב איך פֿײַנט, נאָר אַלצדינג וואָס דו רעפּרעזענטירסט…‟

די דריטע מעלה פֿון דער סעריע ליגט אין איר פּאָליטישער שײכדיקייט. זי שטעלט פּנים־אל־פּנים די בירגעכלעכע ליבעראַלן, וואָס האָבן ליב צו רעדן וועגן פּראָגרעסיווע צוועקן בעת זיי וווינען אַליין אין באַקוועמע הײַזער מיט לוקסוסדיקע סאָפֿעס, אָבער פֿאַקטיש זענען זיי לכל־היותר גרייט צו גיין שטימען אין די וואַלן און בײַצוטראָגן געלט פֿאַר צדקה־צוועקן. אַנטקעגן זיי ווערט געשטעלט די יונגע בונטאַרקע, וואָס איז גרייט „צו צעברעכן אַ פּאָר אייער‟ כּדי צו פֿאַרווירקלעכן אירע אידעאַלן. זי באַכּוחט די זאַטע פֿאָרשטאָטישע סבֿיבֿה, ביז דער גרויסער באַלאַגאַן דערגרייכט זײַן הויכפּונקט.

וווּדי אַלען רעזשיסירט מײַלי סײַרוס, אין דער ראָלע פֿון דער „היפּי‟־בונטאַרקע
וווּדי אַלען רעזשיסירט מײַלי סײַרוס, אין דער ראָלע פֿון דער „היפּי‟־בונטאַרקע

אפֿשר די סאַמע קאָמישע סצענעס קומען פֿאָר ווען קיי ברענגט די רשימה ביכער, וואָס דייל האָט רעקאָמענדירט, צו איר ביכערקלוב. ווי סידני זאָגט דיילן: „איר ביכערקלוב זיצט דאָרט, און אויב איינע פֿון די יענטעס זעט דיך, איז אַלץ פֿאַרפֿאַלן.‟ די דאָזיקע „יענטעס‟ (סידני ניצט דאָ דאָס ייִדישע וואָרט) הייבן אָן לייענען מאַרקס, מאַו צע־טונג, לענין, און ביסלעכווײַז ווערן זיי ראַדיקאַליזירט.

„למאַי זאָלן מיר שיקן אונדזערע אייניקלעך און זין צו הרגענען אַזיאַטישע מענער און פֿרויען בלויז כּדי צופֿרידנצושטעלן די עקאָנאָמישע גלוסטונגען פֿון איינעם אַ גבֿיר?‟ פֿרעגט קיי איר גרופּע אַלטע פֿרויען. „מיר דאַרפֿן גיין אין שטאָט אַרײַן און זיך אַנטקעגנשטעלן דעם אָרטיקן מיליטער־אַמט!‟

„איך שטיץ דאָס!‟ רופֿט אויס איין פֿרוי. „ווען פֿאָרן מיר?‟

פֿרעגט אַ צווייטע: „אפֿשר דעם קומענדיקן שבת?‟

„ניין, איך קען נישט, מיר האָבן אַ בר־מיצווה.‟

„מאָנטיק?‟

„יאָ, מאָנטיק איז גוט…‟

אין „אַ קריזיס אין זעקס סצענעס‟ האָט אַלען געשאַפֿן אַ פֿײַנע קאָמיש־דראַמע, מיט אַ טעאַטראַלישער קוואַליטעט, וואָס דערמאָנט אַ ביסל דעם סטיל פֿון ניל סײַמאָן. ער האָט אפֿשר חרטה אַז ער האָט מסכּים געווען צו שאַפֿן אַ סעריע, אָבער די צוקוקערס וועלן זײַן צופֿרידן אַז די פֿאַרעקשנטע פּראָדוצירערס האָבן מצליח געווען אים צו רעקרוטירן.