אַ פֿרישע אויסטײַטשונג פֿון גאָלדפֿאַדענס „צוויי קוני לעמל”

A New Interpretation of Goldfaden's "Two Kuni Lemels"

דער רעזשיסאָר אַלכּסנדר האַוזפֿאַטער מיט די אַקטיאָרן טרייסי אַבראַמאָוויץ, יעקבֿ בודו און אַמיתי קדר, בעת אַ רעפּעטיציע פֿון „די צוויי קוני־לעמל” בײַם „ייִדישפּיל”, פֿעברואַר 2017
Yiddishpiel
דער רעזשיסאָר אַלכּסנדר האַוזפֿאַטער מיט די אַקטיאָרן טרייסי אַבראַמאָוויץ, יעקבֿ בודו און אַמיתי קדר, בעת אַ רעפּעטיציע פֿון „די צוויי קוני־לעמל” בײַם „ייִדישפּיל”, פֿעברואַר 2017

פֿון דניאל גלאַי

Published March 03, 2017, issue of March 29, 2017.

ווען די משּפּחה האַוזפֿאַטער האָט עולה געווען פֿון רומעניע אין די 1950ער יאָרן, איז דער טאַטע איין מאָל אַרויס פֿון שטוב און צוגעגאַנגען צו אַ דערבײַיִקן קיאָסק. געוואָלט זיך אײַנקויפֿן אַ ייִדישע צײַטונג. האָט דער פֿאַרקויפֿער אים געענטפֿערט: „מיר זענען אין ישׂראל. דאָ רעדט מען העברעיִש. ניטאָ מער קיין ייִדיש!“

דער פֿאָטער איז געבליבן אַזוי שאָקירט פֿונעם ענטפער, אַז ער האָט אויפֿן אָרט באַשלאָסן: פֿון הײַנט אָן און ווײַטער דאַרף מען מער קיין ייִדיש ניט. און אַזוי איז עס טאַקע געשען. טאַקע דערפֿאַר איז אַ פֿאַרגעניגן צו הערן, אַז זײַן זון, אַלכּסנדר האַוזפֿאַטער, איז לעצטנס פֿאַרבעטן געוואָרן פֿון „ייִדישפּיל“ צו רעזשיסירן אַבֿרהם גאָלדפֿאַדענס „צוויי קוני לעמל“ אויף ייִדיש.

אַלכּסנדר האַוזפֿאַטער איז הײַנט צווישן די באַרימטסטע רעזשיסאָרן פֿון אַן אינטערנאַציאָנאַלן פֿאַרנעם. אַ מאָל רופֿט ער אויך אַרויס קאָנטראַווערסיע, אָבער דאָס גיט דווקא צו צו זײַן רענאָמע. געבוירן אין בוקאַרעשט אין 1949, עולה געווען מיט דער משפּחה וואָס האָט זיך באַזעצט אין בת־ים און דערצויגן געוואָרן אין אַן ענגלישער שולע. נאָך דעם װי אַלכּנסדר האָט אָפּגעלעבט צענדליקער יאָרן אין אויסלאַנד, בין איך אַליין געווען אַן עדות פֿון זײַנע שטאַרקע סענטימענטן צום בת־ים פֿון די 1950יר און 1960ער יאָרן. 

ווען כ׳בין צו אים געקומען מיט מײַן מאַשין האָט ער מיר גלײַך געבעטן אים פֿירן לענגאויס דעם ברעג־ים און דורך די גאַסן פֿון דער שטאָט וועלכע דערוועקן אין אים פֿיל זכרונות און שטאַרקע עמאָציעס. האָב איך אים געפֿירט צו יענע פּלעצער וואָס האָבן אויף אים געלאָזט שטאַרקע שפּורן אויף זײַן גאַנץ לעבן.

בעת אונדזער אינטערוויו, האָט ער דערצײלט װעגן זײַנע יאָרן װי אַ טעאַטער-סטודענט אין תּל־אָבֿיבֿער אוניווערסיטעט. „ס׳איז געווען אַ תּקופֿה פֿון הויכער פּאָליטישער שפּאַנונג און פּאָלאַריזאַציע,“ האָט ער דערציילט. „אין קאַמפּוס זענען אָפֿט פֿאָרגעקומען קעגנערישע דעמאָנסטראַציעס. די רעכטע פֿון איין זײַט — און איך צווישן זיי, און דער לינקער לאַגער פֿון דער צווייטער.“ איינער פֿון די באַטייליקטע אין די לינקע קרײַזן איז אויך געווען אַ דאַרער טעאַטער־סטודענט, וואָס אַ פּאָר יאָרן שפּעטער איז ער געוואָרן דער סאַמע באַקאַנטסטער ישׂראלישער דראַמאַטורג: חנוך (כאַנאָך) לעווין.