קאָלומניסטן

ווער ווייסט וואָס ליגט באַהאַלטן אין מײַן די־ען־איי?

Who Knows What's Lurking In My DNA?

פֿון חנה־פֿײַגל טערטלטויב

(די 2 טע זײַט פֿון 3)

איך בין זי נאָכגעגאַנגען אין קיך אַרײַן איר צו העלפֿן. כ׳האָב באַדויערט וואָס שׂרה איז אַוועק פֿון טיש פֿאַרשעמט, האָב איר געזאָגט ווי גוט אַלע אירע מאכלים זענען געווען און ווי אינטערעסאַנט איר מעשׂה איז געווען. דערנאָך האָבן מיר אָפּגעבענטשט און זיך געלאָזט אין וועג אַרײַן. גייענדיק האָב איך זיך דערמאָנט, אַז דער זון פֿון מײַנע פֿרײַנד האָט זיך ערשט דערוווּסט פֿון דער די־ען־איי פֿירמע פֿון זעלדען, די פֿרײַנדינע מיט וועמען איך בין געגאַנגען.

„זעלדע, איך האָב מער נישט געוואָלט רעדן וועגן דעם ענין בײַ זיי, אָבער וואָס מיינט עס, אַז דער זון האָט נעאַנדערטאָלע גענעס?“

„אַלע מענטשן האָבן זיי. ווייסטו דאָס נישט?“

„ניין, איך האָב קיין מאָל אַפֿילו אויף אַ סעקונדע וועגן דעם נישט געטראַכט. פֿרומע ייִדן רעדן קיין מאָל נישט וועגן דעם, וועגן נעאַנדעטאָלן. מע האַלט, אַז דער אייבערשטער האָט באַשאַפֿן אָדם הראשון, און אַלע מענטשן שטאַמען פֿון אים. איז דען אָדם הראשון געווען אַ נעאַנדעטאָל? ס׳אַראַ נאַרישקייט!“

„מיר האָבן נישט קיין צײַט יעצט אַרײַנצוגיין אין דעם גאַנצן וויכּוח צווישן רעליגיע און וויסנשאַפֿט. אפֿשר אַן אַנדערד מאָל און אפֿשר קיין מאָל, אָבער זיכער נישט יעצט!!“

„אָבער מיר רעדן שוין יאָ וועגן דעם און מיר האָבן נאָך עטלעכט בלאָק צו גיין, איז זאָג מיר כאָטש וואָס די האָסט אויסגעפֿונען פֿון דײַן די־ען־איי באַריכט. צי איז זי געווען אינטערעסאַנט? דו האָסט מיר נאָך נישט דערציילט וועגן דעם.“

„ביז גאָר אינטערעסאַנט! איך האָב אויסגעפֿונען אַז איך בין גאָר אַ פֿאַרשפּרייטער פֿון העמאָפֿיליע און עטלעכע אַנדערע קרענק. איז טאַקע אַ נס וואָס מײַן מאַן האָט נישט געטראָגן די זעלביקע גענעס, און די קינדער מײַנע זענען, פּו־פּו־פּו, געבוירן געוואָרן אָן די קרענק. איך האָב אויך אויסגעפֿונען, אַז איך בין אינסולין־אויסהאַלטעוודיק, און דערפֿאַר איז מיר שווער צו פֿאַרלירן וואָג, וואָס איך פּרוּוו טאָן שוין זינט די צענערלינג־יאָרן, ווי דו זעסט, אָן קיין שום סוקסעס. פֿאַרלירן אַ פֿונט קומט מיר אָן מיט די גרינע ווערעם.“

„מיינסטו אַז אַלץ וואָס שטייט דאָרטן געשריבן איז וואָר?“

„דיר צו זאָגן דעם עכטן, ריינעם אמת בין איך נישט זיכער, ווײַל דאָרטן שטייט דײַטלעך געשריבן, אַז איך האָב נישט די גענע פֿאַר ברוסטראַק, און דו ווייסט דאָך זייער גוט, אַז כ׳האָב אָט ערשט געענדיקט די כעמאָטעראַפּיע און ראַדיאַציע פֿאַר ברוסטראַק. נו, אויב דו ווילסט קענען מיר נאָך רעדן וועגן דעם נאָך שבת.“

איך בין געווען זייער נײַגעריק צו הערן וואָס נאָך זעלדע האָט געהאַט צו דערציילן וועגן איר די־ען־איי באַריכט, האָב איך איר געקלונגען זונטיק פֿיר אַ זייגער נאָך מיטאָג באַלד נאָך מײַן זומבאַ־קלאַס און געווען זייער איבערראַשט צו הערן דעם אָנזאָג אויף איר ענטפֿערקע וואָס האָט מיר געזאָגט, אַז זי איז אין מעקסיקע אויף צוויי וואָכן און וועט אַלעמען צוריקקלינגען ווען זי קומט צוריק אַהיים. ס׳איז אמת, אַז זי האָט מיר געהייסן קלינגען נאָך שבת… נו, זונטיק איז נאָך שבת! וועלן מײַנע פֿראַגעס מוזן וואַרטן. זיי זענען דאָך נישט לעבנס וויכטיק!

אָבער וואָס מער כ׳האָב געטראַכט וועגן די־ען־איי אַלץ מער פֿראַגעס האָב איך געהאַט. איז מיר אײַנגעפֿאַלן, אַז איך זאָל אויסגעפֿינען וועגן מײַן אייגן די־ען־איי. אפֿשר וועל איך אויסגעפֿינען עפּעס מאָדנע ווי, למשל, איך האָב כינעזישע גענעס, צי איך האָב גענעס וואָס געבן מיר אַ מאָדנע טענדענץ צו עסן לעקעך שפּעט בײַ נאַכט, און דערפֿאַר לייג איך אַזוי גרינג אָן וואָג. האָב איך אָנגעקלונגען צו דער פֿירמע, זיי געגעבן מײַן קרעדיט־קאַרטל נומער און באַשטעלט דאָס פּראָבע־פּעקל. ס׳איז געקומען מיט צוויי טעג שפּעטער, און אַלץ איז געווען אַזוי גרינג, אַז פֿופֿצן מינוט נאָך דעם וואָס איך האָב דרײַ מאָל אַרײַנגעשפּיגן אין אַ פּראָבירקע, האָב איך עס שוין געהאַט אײַנגעפּאַקט, צוגעגאַנגען צון אַ פּאָסטקעסטל, אַרײַנגעוואָרפֿן און פֿאַרטיק!

איך האָב נישט געוווּסט, אַז איך בין אַ ביסל אויפֿגעהײַטערט, אָבער ווען מײַנער אַ פֿרײַנד, אַ וויסנשאַפֿטלער וואָס זײַן ספּעציאַליטעט איז ראַקפֿאָרשונג, האָט מיר געקלונגען האָב איך גלײַך אָנגעהויבן רעדן זייער גיך און אים באַלד דערציילט די גאַנצע מעשׂה: „נתן, זעסט ווי אַלץ איז באַשערט? מיר האָבן שוין עטלעכע וואָכן נישט גערעדט און דווקא הײַנט קלינגסטו מיך אָן אַ האַלבע שעה נאָך דעם וואָס איך האָב באַלייגט מײַן די־ען־איי פּראָבקע.“