די זין רעדן ייִדיש — אָבער אָן פּאות

Raising Sons in Yiddish - Without the Sidecurls

רבֿקה קאַראַסיק מיט אירע ייִנגעלעך, יאָהאַן (לינקס) און אליעזר
רבֿקה קאַראַסיק מיט אירע ייִנגעלעך, יאָהאַן (לינקס) און אליעזר

פֿון שׂרה־רחל שעכטער

Published August 24, 2014, issue of September 12, 2014.

(די 3 טע זײַט פֿון 4)

„פֿאַר אונדז איז עס געווען דאָס ערשטע מאָל, וואָס מיר פֿאַרברענגען אַזוי, בחורים מיט מיידלעך צוזאַמען, נישט מיט משפּחה,‟ האָט באַמערקט ברוך טאַלער, איינער פֿון די בחורים פֿון יענער חבֿרה, וועלכע אַרבעט הײַנט ווי אַ שרײַבער פֿאַר קינאָ־פֿילמען.

נישט האָבנדיק קיין פֿינאַנציעלע שטיצע פֿון איר משפּחה, האָט רבֿקה צו 21 יאָר אָנגעהויבן אַרבעטן ווי אַ קעלנערין אין אַ רעסטאָראַן אינעם „אָפּער איסט סײַד‟ פֿון מאַנהעטן. איין פֿרײַטיק אין אָוונט בײַ דער אַרבעט, האָט זי דערהערט ווי צוויי קונים זיצן און שמועסן אויף ייִדיש. ס׳איז געווען דאָס ערשטע מאָל, וואָס זי האָט געהערט אַזוינס בײַ נישט־פֿרומע. זי איז צוגעגאַנגען צו זייער טיש און מיט אַ שמייכל געזאָגט: „גוט שבת!‟ זיי האָבן פֿאַרפֿירט מיט איר אַ שמועס אויף ייִדיש, און זענען געווען פּונקט אַזוי פֿאַרכאַפּט פֿון איר געשיכטע, ווי זי פֿון זייערער.

די צוויי קונים זענען געווען דער באַקאַנטער ייִדיש־לערער פּסח פֿישמאַן ע״ה און זײַן תּלמיד, מיכל ספּודיטש, אַ מוזיקער.

זינט דעמאָלט אָן האָט רבֿקה אויסגעלעבט אַ וועלט, געקלעטערט מיטן רוקזאַק איבער די בערג פֿון אייראָפּע און דרום־אַזיע, און שפּעטער זיך שטאַרק פֿאַראינטערעסירט אין קונסט. טאַקע בעתן אַרבעטן אויף אַ קונסט־פּראָיעקט מיט האַנס, האָבן זיי זיך פֿאַרליבט און אין קורצן חתונה געהאַט, אויף זייער אייגענעם שטייגער: אין וואַלד, מיט אַ קליינער גרופּע פֿרײַנד און קרובֿים, וווּ זיי האָבן דעקלאַמירט אַליין־געשאַפֿענע שבֿועות איינער צום צווייטן, און צום סוף, האָט איינער פֿון די געסט אַרויסגעשאָסן פֿײַערווערק אין הימל. זייערע חתונה־רינגלעך זענען אויך זייער אָריגינעל: אַזאַ מין „לעגאָ‟־ווערק, אין וועלכן זײַן רינגל און אירס ווערן צונויפֿגעטשעפּעט, ווען זיי רירן זיך אָן.

רבֿקהס און האַנס׳ קינסטלערישע חתונה־רינגען
רבֿקהס און האַנס׳ קינסטלערישע חתונה־רינגען

הגם רבֿקה איז איצט געווען זייער צופֿרידן מיט איר פֿראַנק־און־פֿרײַען קינסטלערישן לעבן־שטייגער, האָט זי, נאָכן האָבן איר ערשט קינד, אָנגעהויבן קלערן וועגן רעדן כאָטש אַ ביסל ייִדיש מיט אים, כּדי אָנצוקניפּן בײַ אים אַ באַציִונג צו איר ייִדישער קולטור־ירושה. „צו ערשט, האָב איך גערעדט סײַ ייִדיש, סײַ ענגליש מיט יאָהאַן, אָבער ווען איך האָב געהערט, אַז זײַנע ערשטע ווערטער זענען בלויז אויף ענגליש, בין איך אין גאַנצן אַריבער אויף ייִדיש.‟