(די 4 טע זײַט פֿון 4)
רבֿקה האָט פֿאַרשטאַנען, אַז זי וועט מוזן געפֿינען אַ ייִדיש־רעדנדיקע סבֿיבֿה פֿאַר אירע קינדער, מחוץ דער חסידישער וועלט, האָט זי זיך געוואָנדן צו אַן אַלטן חבֿר, אויך אַ געוועזענער חסיד, וועלכער האָט קאָנטאַקטן אין דער ייִדיש־וועלט, און ער האָט איר פֿאָרגעלייגט מיטצוברענגען די קינדער אויף אַן אונטערנעמונג אין שלום־עליכם־צענטער אין בראָנקס. האָט זי זיי געבראַכט צו אַ פֿאָרשטעלונג פֿונעם בויכרעדער יונתן געפֿנער, און מיט אַ מאָל האָט יאָהאַן אויסגעשריגן: „ער רעדט ייִדיש!‟ דער עולם האָט שטאַרק הנאה געהאַט פֿון יאָהאַנס קאָמענטאַר, און זינט דעמאָלט האָט רבֿקה זיך באַמיט אַלץ מער צו ווערן אַ טייל פֿון דער ייִדישיסטישער סבֿיבֿה.
הײַנט איז זי אַ גוטער פֿרײַנד מיט ד״ר הערשל און גאָשאַ גלעזער, וועלכע דערציִען אויך זייער קינד, סענדער, אויף ייִדיש, און די דרײַ ייִנגעלעך שפּילן זיך טאַקע זייער שיין אויף ייִדיש. די פֿאַרגאַנגענע וואָך האָט רבֿקה, צום ערשטן מאָל, געבראַכט אירע ייִנגלעך אויף דער ייִדיש־וואָך פֿון „יוגנטרוף‟ אין רײַסטערסטאַון, מערילאַנד, וווּ זיי האָבן זיך באַקענט מיט צענדליקער אַנדערע ייִדיש־רעדנדיקע קינדערלעך, און וווּ רבֿקה האָט אַליין אָנגעקניפּט אַ חבֿרשאַפֿט מיט אַנדערע טאַטעס און מאַמעס, וואָס דערציִען די קינדער אויף ייִדיש.
טאַלער, איר גוטער חבֿר פֿון די יאָרן אין 888, זאָגט, אַז ס׳איז אים דווקא נישט קיין חידוש, וואָס רבֿקה רעדט הײַנט ייִדיש מיט אירע קינדער, ווײַל אַפֿילו במשך פֿון יענע אָוונטן מיט די חבֿרה, פֿלעגט זי מיט האַרץ אויסזינגען די ייִדישע חסידישע לידער ווי „קול ביער‟, וואָס הייבט זיך אָן מיט די ווערטער: „אַ געשריי, אַ געוואַלד און אַ גערודער — אַ טאַטע אין וואַלד זוכט זײַנע קינדער…‟
רבֿקה זאָגט, אַז זי באַמיט זיך, ווי ווײַט מעגלעך, זיך אויסצולערנען די ייִדישע טערמינען פֿון זאַכן, וואָס אין דער חסידישער וועלט וואָלט מען פּשוט געזאָגט אויף ענגליש, און יאָהאַן האָט שטאַרק הנאה, ווען זי און ער בלעטערן דורך זייערע 3־4 ייִדישע ווערטערביכער. „פֿריִער האָב איך געמיינט, אַז איך קען ייִדיש, אָבער איצט האָב איך שוין דערגרייכט די מדרגה, וווּ איך ווייס וויפֿל איך קען נישט.‟
בײַ אַנדערע אין די אויגן, אַפֿילו אין דער חסידישער וועלט, איז אָבער קלאָר, אַז רבֿקהס קענטשאַפֿט פֿון ייִדיש איז זייער אַ גוטע. בעתן אײַנקויפֿן קינדערביכלעך לעצטנס מיט אירע קינדער אין „אײַכלערס‟, אין באָראָ־פּאַרק, האָט דער אייגנטימער, אַ ייִד מיט באָרד און פּאות, געמורמלט: „רעדסט אַ בעסער ייִדיש פֿון מיר.‟
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.