ווערטער קענען וויי טאָן

Words Can Indeed Harm You


פֿון מרים שמולעוויטש־האָפֿמאַן

Published August 29, 2014, issue of September 26, 2014.

(די 4 טע זײַט פֿון 4)

מיר זיצן ביידע אַרום דעם זעלבן טיש בײַ לערער־זיצונגען און איך חלש מיט אים צו כאַפּן אַ שמועס. קום איך איין מאָל צו פֿרי צו דער לערער־פֿאַרזאַמלונג און טרעף זיך אָן אין אים. די פּראָפֿעסאָרן זײַנען קיין מאָל נישט געקומען אין צײַט. ווענדט איך זיך צו אים:

„חבר זיסער, צי געדענקט איר ווי אַמאָל מיט יאָרן צוריק האָט איר מיך אַזוי באַליידיקט?‟

„ווי אַזוי?‟ האָט ער זיך געמאַכט כּלא־ידע.

„איר האָט מיר געזאָגט, אַז איר וועט מיך פּערזענלעך דערהרגענען ווען עס וועט קומען צום מינדלעכן עקזאַמען.‟

„איך האָב אַזוי געזאָגט?‟ האָט ער זיך געמאַכט נישט וויסנדיק.

„און אַז קיין איין אוניווערסיטעט וועט מיך נישט צונעמען און געבן אַ שטעלע אין ייִדישער לערערײַ…‟

„אַזוי האָב איך געזאָגט?‟ האָט ער זיך געווישט דעם שווייס פֿון שטערן מיט אַ טאַשן־טיכל.

איך האָב צו זיך געשמייכלט און געטראַכט, אַז פֿון זײַן רשעות איז אַרויסגעקומען אַ גם זו לטובֿה.

צוליב וואָס האָב איך דערמאָנט די ווערטער וואָס האָבן מיר שיעור נישט אָפּגעטאָן גרויס שאָדן? די טעג בין איך שיעור נישט באַגאַנגען אַליין אַ שטיקעלע עוולה קעגן אַן אומשולדיקן מענטשן און שיעור, שיעור אים נישט באַליידיקט אין איינעם פֿון מײַנע אַרטיקעלעך.

געלויבט צו גאָט וואָס מיר פֿאַרמאָגן אַ גוטן רעדאַקטער אין ייִדישן „פֿאָרווערטס‟, וועלכער האָט מיר אויפֿמערקזאַם געמאַכט אויף אַ זאָג וואָס וואָלט יענעם געקאָסט אַ שטיק געזונט און מיר אַן עגמת־נפֿש. האָט ער אויסגעמעקט דעם זאָג און מיך באַפֿרײַט פֿון אַרומטראָגן זיך מיט אַ שולד־געפֿיל.

ווײַל ווערטער טוען וויי, און מיר אַלע זײַנען געפּענטעט אין זיי.