אינעם מקום־קדוש פֿון דער היסטאָרישער „שיל אויף עלדרידזש גאַס‟ איז לעצטנס פֿאָרגעקומען אַ קאָנצערט, וואָס האָט צונויפֿגעבונדן די מוזיק פֿון דער פֿאַרמלחמהדיקער אָדעסער ייִדישער אונטערוועלט און די אַמעריקאַנער ייִדישע מוזיק פֿון די 1950ער יאָרן מיטן הײַנטיקן אויפֿלעב פֿון דער קלעזמער־מוזיק.
אין דעם קאָנצערט, באמת אַ ספּעקטאַקל, האָבן זיך באַטייליקט דער נײַער „כּבֿוד־קאַפּעליע‟ (Tribute Band), „די ברידער נאַזאַראָף‟, וואָס צילעוועט אויפֿצולעבן דעם רעפּערטואַר פֿונעם האַלב־פֿאַרגעסענעם זינגער נתן „פּרינץ‟ נאַזאַראָף. די קאַפּעליע איז באַשטאַנען פֿון דניאל קאַהן, פּסאָי קאָראָלענקאָ, באָב כּהן, דזשייק שולמאַן־מענט און מיישקע אַלפּערט. ווי אַ וויץ, אויפֿן סמך פֿון אַזעלכע פּאָפּולערע אַמעריקאַנער „ראָק‟־גרופּעס ווי „די ראַמאָנס‟, שטעלן די אַלע מוזיקער זיך פֿאָר ווי „ברידער נאַזאַראָף‟, דאָס הייסט, דניאל קאַהן ווערט פֿאַרוואַנדלט אין „דאַניק נאַזאַראָף‟, און דזשייק שולמאַן־מענט - אין „יאַנקל נאַזאַראָף‟.
דער קאָנצערט האָט פֿאָרגעשטעלט מיט זיך אַ קיניגלעכע אַטמאָספֿער, ניט בלויז צוליב דעם, וואָס די מוזיק האָט געשאַפֿן דער „פּרינץ‟ נאַזאַראָף און די מוזיקער האַלטן זיך פֿאַר זײַנע, כאָטש גײַסטיקע, קרובֿים, נאָר אויך ווײַל די קלעזמאָרים זענען אַרײַנגעקומען מיט גרויס פּאַראַד, באַגלייט פֿון אַ גאַנצער חבֿרה אָנהענגער.
ניט געקוקט אויף דעם ווידער־אויפֿבלי פֿון זײַן מוזיק, ווייסט קיינער באמת ניט קיין סך וועגן נתן „פּרינץ‟ נאַזאַראָף. ווי דניאל קאַהן האָט דערקלערט בעתן קאָנצערט, זענען אַפֿילו די גרונטיקסטע פּרטים וועגן זײַן הינטערגרונט און פּריוואַט לעבן אין גאַנצן אַ מיסטעריע. דער „פּרינץ‟ איז באַקאַנט צוליב איין אַלבאָם - „פֿריילעכע ייִדישע לידער‟ (Jewish Freilach Songs), וואָס ער האָט אַרויסגעלאָזט אין 1954. אַרויסגעגעבן די פּלאַטע האָט די לעגענדאַרע פֿאָלק־מוזיק פֿירמע Folkways. פֿון דער ביאָגראַפֿיע, וואָס באַגלייט די פּלאַטע, דערוויסט מען זיך, אַז נתן נאַזאַראָף איז געבוירן געוואָרן אין מיזרח־אייראָפּע און געקומען קיין אַמעריקע אין 1914. די ביאָגראַפֿיע דערצײלט ווײַטער, אַז ער איז באַקאַנט פֿאַר די „אומצאָליקע‟ ראַדיאָ־צוהערער ווי „דער פּרינץ‟. קיין סך מער גענויע פּרטים ווייסט קיינער ניט. ס׳ווײַזט זיך אַרויס, אַז דער „פּרינץ‟ איז ניט געווען קיין גרויסער ראַדיאָ־שטערן, ווײַל קיינער געדענקט אים ניט פֿון דעם ראַדיאָ. אַחוץ אַ פּאָר רעקלאַמעס אויף זײַנע קאָנצערטן אין אַלטע ייִדישע צײַטונגען, זענען ניט געבליבן קיין סימנים, אַז ער האָט ערגעץ געגעבן אַמאָל אַ קאָנצערט. ווען ער איז געשטאָרבן, וווּ עס געפֿינט זיך זײַן קבֿר און וווּ עס געפֿינען זיך זײַנע יורשים, ווייסט קיינער ניט.
ווען ניט דער אַלבאָם „פֿריילעכע ייִדישע לידער‟, וואָלט מען אין אים שוין זיכער לאַנג געהאַט פֿאַרגעסן, אַזוי ווי אין פֿיל אַנדערע פֿאַרווײַלער, וואָס האָבן אַמאָל געזונגען אין די „קעטסקיל‟־בערג. דער אַלבאָם איז, אָבער, געוואָרן אַ מין „קולט־שלאַגער‟ און איז בפֿירוש פּאָפּולער אין דער קלעזמער־אויפֿלעב באַוועגונג, בראָש מיט מיישקע אַלפּערט, וואָס האַלט זיך פֿאַר אַ „חסיד‟ פֿונעם פּרינץ זינט 1976, ווען ער האָט דעם אַלבאָם צום ערשטן מאָל אַנטדעקט אין לאָס־אַנדזשעלעס.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.