(די 3 טע זײַט פֿון 4)
אינעם יאָר 1964 האָט דער יונגער רבֿ געגרינדעט די „מתיבֿתּא היכל־הקודש‟ — אַן אינטערנאַציאָנאַלע קירובֿ־אָרגאַניזאַציע, וואָס פֿאַרשפּרייט דאָס בראַצלעווער חסידות אַרום דער וועלט. אינעם יאָר 1986, איז אַרום אים אויפֿגעקומען אַ גרויסער קרײַז פֿון איבער 3,000 תּלמידים, על־פּי־רובֿ בעל־תּשובֿות, וועלכע האָבן געשאַפֿן אַ גאַנצע בראַצלעווער שטאָט מיטן נאָמען יבֿנאל אין גליל. שפּעטער, האָט שיק זיך באַזעצט אין באָראָ־פּאַרק, ברוקלין, און געזאַמלט אַרום זיך טויזנטער אָרטיקע נאָכפֿאָלגער — בעל־תּשובֿות, ספֿרדים און נײַגעריקע סאַטמאַרער חסידים, וועלכע האָבן אָרגאַניזירט אייגענע שילן אין וויליאַמסבורג, מאָנסי און קרית־יואל.
דער מוהראָ״ש האָט איבערגעלאָזט אַן ערנסטן פּירוש „שפֿת־הנחל‟ אויף „ליקוטי-מוהר״ן‟, דעם עיקרדיקן ספֿר פֿונעם בראַצלעווער חסידות; „נהרי אַפּרסמון‟ — אַ קאָמענטאַר אויף רבי נמחנס באַרימטע „סיפּורי־מעשׂיות‟; ווי אויך פּרטימדיקע פּירושים אויפֿן סידור, תּורה־פּרשיות און אַנדערע ערנסטע ווערק.
דער גרעסטער חידוש פֿון זײַן טעטיקייט באַשטייט אָבער אין דעם, וואָס דער דאָזיקער חסידישער מנהיג איז געווען אַ בפֿירושער גראַפֿאָמאַן און לאַוו־דווקא אַ בראַצלעווער. אַפֿילו זײַנע ערנסטע ווערק חזרן זיך כּסדר איבער. ס׳רובֿ טראַדיציאָנעלע אוקראַיִנישע און פּוילישע בראַצלעווער חסידים טענהן, אַז דער מחבר „פֿאַרקויפֿט‟ זײַן אייגענע שיטה, נענטער צו סאַטמאַר און אַנדערע אונגעריש־גאַליציאַנער חסידישע דרכים, וואָס האָט ווייניק צו טאָן מיט רבי נחמנס אָריגינעלער תּורה.
די אומצאָליקע בראָשורן פֿונעם מוהראָ״ש, וואָס ווערן פֿאַרשפּרייט אין מיליאָנען עקזעמפּלאַרן איבער דער וועלט, און אומזיסט צעטיילט אין כּלערליי אומדערוואַרטע ערטער, אַרײַנגערעכנט דעם שטאָטישן טראַנספּאָרט, קאָנען דינען ממש ווי אַ מוסטער פֿון גראַפֿאָמאַניע; בעצם, שטעלן זיי מיט זיך פֿאָר אַ שטראָם פֿון אויבערפֿלעכלעכע פֿראַזעס און עמאָציאָנעלע אויסגעשרייען. יעדער נײַער פּאַמפֿלעט איז פֿאַקטיש אַ וואַריאַנט פֿון די פֿריִערדיקע, אָנגעשטאָפּט מיט די זעלביקע פּרעדיקונג־רופֿן צו „טײַערע ברידער און שוועסטער‟. ווי באַלד די ענגלישע און רוסישע איבערזעצונגען זענען פֿול מיט געפֿערלעך עם־הארצישע גרײַזן, קאָן מען זיך משער זײַן, אַז די ווערסיעס אויף גרוזיניש צי מאַראַטהי זענען נישט בעסער.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.