רבי שמשון אָסטראָפּאָלערס אוניקאַלע ירושה

Rabbi Simshon of Ostropol's Unique Legacy

אַ אַלטע חורבֿה פֿון אַ מיל אין אָסטראָפּאָל
Wikimapia
אַ אַלטע חורבֿה פֿון אַ מיל אין אָסטראָפּאָל

פֿון יואל מאַטוועיעוו

Published January 14, 2016, issue of February 05, 2016.

(די 3 טע זײַט פֿון 3)

גאָר אינטערעסאַנט איז רבי שמשונס צוגאַנג צו דער קריסטלעכער רעליגיע. ווייניק אַנדערע ייִדישע מחברים האָבן זיך באַצויגן צום קריסטנטום אַזוי טיף נעגאַטיוו, ווי צו אַ שוואַרצן טײַוולאָנישן כּוח. ווען מע טראַכט זיך אָבער אַרײַן אין רבי שמשונס ווערטער, באַמערקט מען אַ ריי חידושדיקע ניואַנסן.

דער מקובל דערקלערט, אַז ווען אַ צדיק גייט אַוועק אויף יענער וועלט, מוז ער קודם אַראָפּגיין אין גיהנום, כּדי אַרויסצושלעפּן פֿון דאָרטן די נשמות פֿון רשעים. אינעם דאָזיקן סכּנותדיקן תּפֿקיד העלפֿט אים זיך צו ראַטעווען פֿונעם שׂטן אַ געוויסער מלאך מיטן נאָמען יהושע, וועלכע שרײַבט מיטן וואַקס אויפֿן שטערן פֿונעם צדיק דאָס וואָרט „אַתּה‟. מיט אַזאַ הימלישן שטעמפּל דאַרף מען נישט מורא האָבן פֿאַר די טיפֿסטע חדרים פֿון גיהנום.

די הייליקע שכינה ווערט בײַ רבי שמשון אָסטראָפּאָלער באַטראַכט ווי אַן אומשולדיק הייליק מיידל, „בתולה קדישתּא‟, וואָס ווערט אַסאָציִיִרט מיט רבֿקה בת בתואל. ווען ייִדן זינדיקן נישט, בלײַבט זי אַלעמאָל אין איר בתולה־מצבֿ. אינעם טיפֿן שורש פֿון דער הייליקער שכינה, הייסט זי „דער סוד פֿון מרים‟. וואָס שייך דעם שׂטן, האַלט אונדזער מקובל, אַז אַמאָל איז ער געווען אַ הייליקער מלאך, אָבער צוליב דעם חטא פֿון אָדם און חוה איז ער געפֿאַלן; ווען משיח וועט קומען, וועט דער שׂטן אַליין תּשובֿה טאָן און זיך אומקערן אויף זײַן אָריגינעלער הויכער פּאָזיציע אינעם הימל.

ס׳איז גרינג צו באַמערקן, אַז די דאָזיקע סוזשעטן דערמאָנען אַ גאַנצע ריי קריסטלעכע ענינים, אָבער אויף אַ ספּעציפֿישן אופֿן. על־פּי־קבלה, האָט יעדער הייליקער ענין אַ פּאַראַלעל אין דער וועלט פֿון סיטרא־אַחרא, און פֿאַרקערט. כּדי מבֿטל צו זײַן די פֿינצטערע זײַט פֿון דער קריסטלעכער אמונה, דערקלערט רבי שמשון אַ ריכטיקע ייִדישע ווערסיע פֿון „קריסטאָלאָגיע‟, לויט וועלכער דער כּוח, וואָס קאָן ראַטעווען די נשמה פֿון גיהנום איז בלויז אַ געוויסער מלאך; אַז די „הייליקע בתולה‟ איז אַ סימבאָל פֿון דער שכינה־הקדושה.

שטעלנדיק די קריסטלעכע טעאָלאָגיע אויף קאַפּויער, האָט רבי שמשון אָסטראָפּאָלער פֿאָרט אײַנגעזען אַפֿילו אין אַזאַ פֿרעמד אָרט געוויסע באַהאַלטענע נקודות פֿון אמת, האָפֿנדיק זיי אַרויסצוברענגען דורך זײַנע תּיקונים. צום באַדויערן, האָבן די אַנטיסעמעטישע רוצחים זײַן ספּעציפֿישן אינטערעס צו זייער טעאָלאָגיע נישט אָפּגעשאַצט.