(די 2 טע זײַט פֿון 4)
ווי עס פֿירט זיך אין יענע קאַנטן, איז דער טאַקסי געקומען מיט אַ האַלבער שעה שפּעט, אַזוי שפּעט אַז ס׳האָט מיר געדאַכט, אַז איך וועל פֿאַרפֿעלן דעם אויטאָבוס און דערפֿאַר מוזן וואַרטן נאָך דרײַ שעה אויפֿן קומענדיקן. צוליב דער פֿאַרשפּעטיקונג בין איך געווען, פֿאַרשטייט זיך, גאַנץ ברוגז אויפֿן דיספּאַטשער. ווען דער שאָפֿער האָט אָנגעהויבן פּלאַפּלען וועגן זײַנע מיינונגען לגבי די פּרעזידענט־וואַלן האָב איך פּרובירט צו זײַן איידל און צו כאָטש מאַכן דעם אָנשטעל, אַז איך הער זיך צו. ווען איך האָב אָבער אַנטדעקט, אַז דער דיספּאַטשער און דער שאָפֿער זענען דווקא געווען דער זעלביקער מענטש, (דאָס הייסט אַז ער האָט געענטפֿערט דעם טעלאָפֿאָן בשעתן פֿירן און איז אַליין דערנאָך געגאַנגען אָפּצונעמען די פּאַסאַזשירן) האָב איך מער ניט געהאַט קיין געדולד אויסצוהערן זײַנע אויספֿירן וועגן די מעלות און חסרונות פֿון די קאַנדידאַטן. איך האָב אַפֿילו אויפֿגעהערט צו ענטפֿערן אויף זײַנע פֿראַגעס וועגן מײַן מיינונג איבער קלינטאָן, טראָמפּ און בערני סאַנדערס.
ווען ער האָט מיך אָבער געפֿרעגט, וווּ איך וווין און מיט וואָס איך באַשעפֿטיק זיך האָב איך אים דערציילט, אַז איך וווין אין ניו־יאָרק און אַרבעט פֿאַר אַ צײַטונג.
„וואָס פֿאַר אַ צײַטונג?‟ האָט ער געפֿרעגט.
„זי הייסט ׳דער פֿאָרווערטס׳‟, האָב איך געענטפֿערט, האָפֿנדיק, אַז דאָס וועט שוין ברענגען אַ סוף צו דער דיסקוסיע.
„אָ‟, האָט ער געזאָגט מיט אַן אומדערוואַרטער באַקאַנטשאַפֿט. „דאָס איז דאָך די ייִדיש־שפּראַכלעכע צײַטונג. איך קען זי. ס׳איז דאָ אַן אַרטיקל וועגן מײַן זיידן אינעם ׳פֿאָרווערטס׳, ווײַל ער איז געווען אינעם ׳עס־עס־איינהייט׳‟.
„דער ׳עס־עס׳?‟ האָב איך געזאָגט אַ דערשטוינטער, פֿאָרשטעלדניק זיך, ווי זײַן זיידע דערשיסט ייִדן אין אַ מאַסן־גרוב ערגעצוווּ אין פּאָדאָליע אָדער שרײַט באַפֿעלן אין אַ פֿאַרניכטונגס־לאַגער אין גאַליציע אָדער דײַטשלאַנד.
„ניין, חלילה ניט‟, האָט ער געענטפֿערט. „דו פֿאַרשטייסט ניט. ניט דער פֿאַרשאָלטענער ׳עס־עס׳, נאָר אַ באַהאַלטענע איינהײַט פֿון דער אַמעריקאַנער אַרמיי, וואָס האָט געהאַט די מיסיע זיי צו פֿאַרכאַפּן. מײַן זיידע האָט פּערזענלעך אויסגעקוילעט אַ פּאָר פֿון יענע ממזרים און ס׳האָט אים שטענדיק באַנג געטאָן, וואָס ער האָט ניט געקענט אויסהרגענען וואָס מער, ווײַל ער איז אַליין געווען צווישן די ערשטע אַמעריקאַנער סאָלדאַטן, וואָס האָבן באַפֿרײַט דאַכאַו. דערפֿאַר האָט ער וואָלונטירט נאָכצויאָגן די ׳עס־עס׳־לײַט‟.
„וואָס האָט ער דיר דערציילט וועגן דעם?‟ האָב איך געפֿרעגט אַ דערשטוינטער.
„אַלצדינג‟, האָט ער געענטפֿערט. „נו, קודם וועגן דעם ׳פֿאָרווערטס׳ האָט מײַן פֿאָטער נאָך אַלץ דעם נומער מיט מײַן זיידנס בילד. אַ חבֿר זײַנער, אַ ייִד אין זײַן איינהײַט, האָט געקענט אַ זשורנאַליסט בײַם ׳פֿאָרווערטס׳ און דער זשורנאַליסט האָט באַשריבן זייער איינהײַט און געמאַכט אַ בילד פֿון זיי. די עכטע געשיכטע האָט מען אָבער ניט אין גאַנצן פֿאַרעפֿנטלעכט אין די דעמאָלטיקע צײַטונגען‟.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.