(די 4 טע זײַט פֿון 4)
„הערטס מיך נאָר אויס‟, האָט דער שאָפֿער געזאָגט. „איך האָב פֿאַרבראַכט צײַט אין כּמעט אַלע עקן פֿון לאַנד און גערעדט מיט מענטשן אומעטום. און צופֿיל פֿון זיי וואָלטן אים יאָ נאָכגעפֿאָלגט. איך האָב ניט קיין שום ספֿק וועגן דעם. מסתּמא וועט עס אים ניט געלונגען, ווײַל ער איז אַזאַ בולוואַן. אָבער ס׳איז דאָ אַ מעגלעכקייט, אַז ער וועט אינספּירירן אַנדערע, און זיי וועלן זײַן מסוגל איבערצורעדן גענוג מענטשן און שוין. אַ שאָד נאָר, וואָס סאַנדערס איז אַ ייִד און אַז ער איז ניט ייִנגער‟.
„וואָס הייסט?‟ האָב איך געפֿרעגט.
„ער וואָלט געקענט פֿאַרבעסערן דאָס לאַנד‟, האָט דער שאָפֿער געענטפֿערט. „נאָר ער איז אַ ייִד. און צופֿיל מענטשן אין מיטן פֿון אַמעריקע וועלן קיינמאָל ניט שטימען פֿאַר קיין ייִד. אַ שאָד. ווען ער וואָלט געווען אַ קריסט אין עלטער פֿון 60 יאָר וואָלטן מיר געקענט האָבן אַן אַנדער לאַנד. אָבער פֿאַרפֿאַלן‟.
איך האָב אָנגעהויבן צו טענהן, אַז סאַנדערס וועט ניט ווערן פּרעזידענט, ווײַל ער איז פּשוט צו לינק־געשטימט און ער רופֿט זיך אַ „סאָציאַליסט‟. „ס׳האָט גאָרניט צו טאָן מיט דעם, וואָס ער איז אַ ייִד‟, האָב איך אַרויסגעשטאַמלט.
„הלוואי‟, האָט ער געענטפֿערט. „אָבער צו פֿיל מענטשן זענען נאָך אַלץ ברוגז איבער דעם, וואָס אַ פּאָר ייִדן האָבן כּלומרשט אָפּגעגעבן יעזוסן די רוימער. דערפֿאַר וועט סאַנדערס ניט ווערן פּרעזידענט. הילערי וועט געווינען די נאָמינאַציע בײַ די דעמאָקראַטן און טראָמפּ וועט ווערן פּרעזידענט, ווײַל הילערי וועט אים זיכער ניט קענען באַזיגן, און ס׳וועט ווערן בײַ אונדז גרויזאַמע טעג. אַ שאָד נאָר, וואָס מײַן זיידע איז מער ניטאָ צו באַקעמפֿן די פֿאַשיסטן. איך קען ניט קעמפֿן. איך פֿיר בלויז אַ טאַקסי און רעד צופֿיל‟.
דעמאָלט איז אָנגעקומען מײַן אויטאָבוס, פֿאַרשפּעטיקט מיט אַ האַלבער שעה, ווי עס פּאַסט פֿאַרן „פּיאָנערישן טאָל‟. איך האָב זיך געזעגנט מיטן פּעסימיסטישן שאָפֿער מיטן אומדערוואַרטן ייִחוס און איך בין אַרויף אויפֿן אויטאָבוס. איך בין אין גיכן אײַנגעשלאָפֿן און ס׳האָט זיך מיר געחלומט בייזע חלומות פֿון אַמעריקאַנער סאָלדאַטן אין דאַכאַו, פֿון באַרבי אין די דזשאָנגלען פֿון באָליוויע צוזאַמען מיט דער „סי־אײַ־איי‟ און פֿון דאָנאַלד טראָמפּס שטורעם־סאָלדאַטן, וואָס אַרײַנשטעלן מעקסיקאַנער אין אַ לאַגער ערגעץ אין מידבר. איך האָב זיך געמוטשעט מיט אַזעלכע קאָשמאַרן ביז איך בין בשלום צוריק אין ניו־יאָרק.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.